Vrijdag 1 september – vandaag – begint Sarah Wilton-Wels aan haar baan op de Hogeschool Rotterdam. Ze is de nieuwe voorzitter van het college van bestuur. Profielen mocht alvast kennismaken en zocht de nieuwe bestuurder op in haar kamer op locatie Museumpark. 

Wilton-Wels begint officieel vandaag aan haar nieuwe baan. Onofficieel heeft ze zich de afgelopen periode al grondig voorbereid op haar nieuwe functie. Ze nam afscheid van haar Avans-collega’s, maakte al uitgebreid kennis met haar nieuwe ondersteuners en bereidde zich voor op de jaaropening. Dinsdag stelt ze zich officieel voor aan de hogeschoolgemeenschap en gaat zij in op wat de strategische agenda voor haar betekent.

Naast haar bureau staan op een ladenblok een Award voor de ‘Leukste bestuurder’ van haar oud-collega’s. Wilton-Wels: ‘Gegeven met een knipoog, natuurlijk.’ Een houten snijplank met een AI-gegenereerd gedicht, een afscheidscadeau van innovatieplatform SPARK waar Wilton-Wels in het bestuur zat en de accu van haar elektrische fiets. Ze woont met man en twee kinderen in Overschie en kan nu op de fiets naar haar werk. 

Ik zie ook een nummerplaat staan met het woord ‘PARELKETTING’ erop, wat betekent dat?

Wilton-Wels, lachend: ‘Zo noemden mijn oud-collega’s me weleens, het is een geuzennaam geworden. Ik draag hem met trots, maar ik ben natuurlijk meer dan dat. M’n man noemt me soms ook wel een tien-kleurenpen omdat hij me georganiseerd, gestructureerd, goed voorbereid en ook wel braaf vindt. Maar stille wateren hebben diepe gronden hè.’

Wilton-Wels werd geboren in Den Bosch en verhuisde op jonge leeftijd naar Velp (bij Arnhem). Ze ging naar de middelbare school in Rozendaal en verhuisde op haar 18e naar Leeuwarden om aan de hotelschool te studeren. Na die studie gaat ze naar Radboud Universiteit in Nijmegen om bedrijfskunde en finance te studeren.

Wat voor student was je? 

‘Een brave student, ik was wel een strebertje. Omdat ik een bestuursjaar deed voor mijn studentenvereniging Carolus Magnus heb ik een jaar langer over m’n studie gedaan. Uiteraard was ik ook een feestbeest. Mijn studententijd was echt de mooiste tijd van m’n leven. Het was geweldig, ik heb mezelf leren kennen.’ 

Na je studie ging je aan de slag bij ING en daarna bij ABN AMRO waar je leidinggaf aan verschillende afdelingen. Na twintig jaar nam je afscheid van die sector om een sabbatical te nemen en het roer om te gooien, waarom deed je dat?

‘Het was mijn doel om voor mijn veertigste in de top van de bank terecht te komen. Dat is gelukt. Ik heb keihard gewerkt en veel bereikt, maar ik merkte ook dat het me steeds minder voldoening gaf. De bank moest vaak reorganiseren en ik heb vijf keer op m’n eigen baan moeten solliciteren. Toen ik hoorde dat er weer een reorganisatie aankwam, voelde ik me leeg. Het jasje paste niet meer. Dat was voor mij het moment om te vertrekken. Ik ben met een coach aan de slag gegaan en ben op een berg in Portugal gaan zitten om te ontdekken wat ik echt wilde met m’n leven. De conclusie: Ik wilde uitdaging, een stap zetten die ik nog niet eerder had gezet, in de publieke sector, in een werkveld dat maatschappelijk het verschil maakt.’

Waarom in de publieke sector?

‘Ik hou van kennis, jonge mensen, ontwikkeling en dynamiek. Nu zou je al die dingen ook bij een hightechbedrijf als ASML kunnen vinden, maar ik had me voor mijn gevoel lang genoeg beziggehouden met winstmaximalisatie en wilde er maatschappelijk toe doen, de publieke sector leren kennen.

‘Voor m’n gevoel kon ik twee kanten op: het onderwijs of de zorg. Ik kom uit een onderwijsnest dus dat was “de logische optie”. Om de zorgsector ook te leren kennen heb ik vrijwilligerswerk gedaan bij het St. Franciscus Gasthuis. Ik was gewend om bij de bank bovenaan de pikorde te staan. In het ziekenhuis merkte ik hoe het was om ergens als vrijwilliger te werken, onderaan de pikorde, en hoe mensen je dan behandelen. Het was een mooie en leerzame ervaring, maar ik besloot het onderwijs in te gaan. En dan het hoger onderwijs, want dat past het beste bij me.’

Je eerste onderwijsbaan was die van directeur van de Erasmus School of Economics. Was dat de baan die je zocht?

‘Toen ik solliciteerde reageerde ik op de functie van bestuurder. De reactie was dat het beter was om eerst ervaring op te doen als faculteitsdirecteur. En dat is écht een blessing geweest! Ik weet nu waar directeuren mee moeten dealen, de dagelijkse shizzle. En ik weet ook hoe het is om aangestuurd te worden door een college van bestuur. Het was geen vooropgezet plan om na drie jaar al te gaan besturen, maar whatever happens, happens.’

Na drie jaar als lid van het college van bestuur van Avans werd je aangenomen als collegevoorzitter van de Hogeschool Rotterdam. Waarom wilde je deze baan?      

‘Ik was toe aan een voorzittersrol na de focus op bedrijfsvoering. Ik wilde strategisch denken over het onderwijs en onderzoek, de toekomst van het onderwijs en een boegbeeldfunctie hebben. Dat kwam allemaal bij elkaar in deze functie, in de stad waar mijn hart en ziel liggen. Ik woon hier al bijna twintig jaar en vind het ontzettend eervol om juist in deze stad in het hoger onderwijs te werken. De grootstedelijke complexiteit, het feit dat ik de stad goed ken en me heel erg thuis voel in Rotterdam, maakt dat deze baan heel goed bij me past. Ik ben verliefd geworden op het hbo en kan me helemaal vinden in de maatschappelijke agenda van de hogeschool.’ 

Waarom ben je zo verliefd op het hbo?

‘De b in “hbo” staat voor “beroeps”. Op het hbo worden studenten opgeleid tot professionals die dingen doen. En we doen praktijkgericht onderzoek waarmee mensen in het werkveld direct aan de slag kunnen. Bij het mbo hebben mensen direct het beeld van doeners, maar van hbo’ers lijkt dat toch minder bekend.

‘Onze studenten stromen juist uit naar beroepen waar belangrijke dingen worden gedaan. Denk aan het vormgeven en onderhouden van infrastructuur, klimaatadaptatie, de toekomst van de zorg: allemaal vraagstukken waar onze studenten aan werken. En we kunnen nog meer betekenen als we de samenwerking met het wetenschappelijk onderwijs meer opzoeken en in multidisciplinaire teams gaan werken. Ik geloof daar heel erg in en heb dat ook tijdens mijn sollicitatie uitgebreid besproken.’

Wat zou je de hogeschool mee willen geven?

‘Ik vind dat het hbo trots uit mag stralen want we zijn van grote betekenis: hbo’ers doen ertoe. In de sector wordt veelal gesproken over toekomstbestendig hbo-onderwijs, mijn visie is dat het sterker is dan dat. Het is toekomstbepalend.

‘Ik weet dat er in Rotterdam middelbare scholen zijn die vwo’ers vragen een motivatiebrief te schrijven als ze voor het hbo willen kiezen. Daar vind ik wat van. Dit is mogelijk een ontwikkeling die ingezet is toen Mark Rutte nog staatssecretaris was, hij stuurde toen actief op meer studenten naar de universiteit.

‘Hbo’ers doen, en doen ertoe. Alle studenten die hier binnenkomen doen ertoe, ze zijn toekomstbepalend. Ik ga mijn best doen die trots over te brengen en ik heb niet de illusie dat ik, Sarah, dat eigenhandig voor elkaar krijg, maar ik ga het wel proberen.’

Wanneer ik je googel, krijg ik als tweede hit je VVD-profielpagina. Klopt het dat je de Eerste Kamer in wilt?

‘De chambre de réflexion is een mooi instituut. Ik heb aspiratie om senator te worden “als ik later groot ben”. Ik ben al lang lid van de VVD en ik vond het tijd om wat terug te doen. Ik hou van debat en ben maatschappelijk betrokken, dus het past me. Daarom was ik actief in de gebiedscommissie van de wijk Overschie. Ik hield me daar bijvoorbeeld bezig met bewonersinitiatieven en het signaleren van belangrijke zaken zoals gevaarlijke kruispunten.

‘Voor het senatorschap sta ik nu op plek 26. Een normale plek als je nieuw in komt vliegen, en ook een plek waar je geen kans maakt om daadwerkelijk in de Kamer te komen. De komende vier jaar zie ik mezelf niet als senator. Als het ooit zover komt, de partij dan nog bij me past en ik dezelfde aspiratie nog heb, wie weet. Maar zover is het nog helemaal niet; mijn focus is nu het hbo-onderwijs. Ik ga nu eerst doen, voor de Hogeschool Rotterdam.’ 

Tekst: Tosca Sel
Foto: Hans Tak

Volg ons op Instagram