Lieke en Carlijn willen toekomststress van studenten op de agenda zetten
Gepubliceerd: 20 November 2023 • Leestijd: 2 minuten en 56 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.Kan ik straks een huis vinden? Wat wil ik eigenlijk voor baan? Wil ik nog wel een kind op deze wereld zetten? Het zijn allemaal vragen waar jongeren en ook zeker studenten mee worstelen, weten communicatiestudenten Lieke Lous en Carlijn de Haan. Ze zien graag meer actie op dit thema vanuit het hogeschoolbestuur en brengen het daarom onder de aandacht.
Ze willen een verandering bewerkstelligen, precies zoals het uitgangspunt is van de minor die ze volgen, ‘Communication to spark the change’. Bij die minor werken de studenten aan opdrachten van bedrijven en organisaties, en daarnaast proberen ze zelf maatschappelijke impact te maken met een onderwerp dat hen persoonlijk bezighoudt.
‘Je moet iets kiezen dat je raakt’, zegt Lieke. ‘Dus we gingen nadenken: wat leeft er bij ons en onder studenten in het algemeen?’, vult Carlijn aan. ‘Ik ben vorig jaar hier in het gebouw van de trap gevallen en zat maanden thuis met drie gescheurde enkelbanden. Ik had toen veel tijd om na te denken: wat wil ik nou eigenlijk met m’n leven? Ik heb eerst mbo gedaan, wist toen nog niet echt wat ik wilde en ging maar verder studeren. Nu ben ik alweer een stuk verder en ik weet het eigenlijk nog steeds niet.’
‘Iedereen maakt zich druk over alles’
Dit soort vragen draagt bij aan wat ze noemen ‘toekomststress’. ‘Studenten hebben stress over school en werk, maar ook over woningnood, klimaatverandering, inflatie, oorlogen; iedereen maakt zich druk over van alles’, zegt Lieke.
Zelf hebben ze ook last van ‘stress stapelen’, al kunnen ze beiden ook een duidelijke ‘nummer-1-zorg’ aanwijzen. ‘Ik ben 23, mijn vriend is 26 en we willen heel graag op onszelf, gaan samenwonen’, zegt Carlijn, ‘maar het is eigenlijk niet te doen. We hadden pas weer een bezichtiging waar we een heel goed gevoel over hadden maar zijn weer overboden.’ Bij Lieke staat haar studieschuld op nummer 1: ‘Ik studeer en leen al vier jaar, en nu gaat ook de rente nog omhoog. Hoe ga ik die lening afbetalen? Hoe krijg ik ooit een hypotheek?’
Ook bij de verkiezingen zullen Carlijn en Lieke met de zorgen van jongeren in hun achterhoofd in het stemhokje staan. ‘Ik heb zelfs een aparte kieswijzer gedaan voor studenten’, zegt Lieke. ‘Ik kijk welke partij iets wil doen voor starters op de woningmarkt’, zegt Carlijn.
‘Moeilijk om tot rust te komen’
Uit de enquête die ze samen hielden onder studenten van hun locatie – Wijnhaven – bleek dat zij bepaald niet alleen staan met hun zorgen: meer dan de helft van de respondenten voelt stress over de toekomst. Huisvesting, klimaat en inflatie scoren alle drie ongeveer even hoog als veroorzakers van toekomststress; alleen ‘oorlogen’ is een thema waarvan iets minder studenten wakker liggen.
‘Dat alles zorgt voor veel mentale problemen’, zegt Lieke. Allebei ervaren ze bovendien dat het door drukte met studie, werk en sociaal leven moeilijk is om écht tot rust te komen en te ontspannen in je vrije tijd. ‘Daar komt nog bij’, vult Carlijn aan ‘dat er vaak wordt gezegd dat jongeren zich aanstellen en niet zo moeten zeuren. Dat leidt er vaak toe dat jongeren zich meer in zichzelf keren en zich minder uitspreken over hun zorgen.’
‘Mooi als het lukt iets te verbeteren’
Dat maakt het er niet beter op en Carlijn en Lieke hebben zich tot doel gesteld het tij te keren, in elk geval op de Hogeschool Rotterdam. Ze willen meer bewustzijn creëren over het onderwerp. Een actie die ze plannen is het opstellen van een petitie voor het college van bestuur van de HR, om dit onderwerp hoog op de agenda te zetten.
‘We hebben met Kees Klomp gesproken, zijn theorie over betekeniseconomie hebben we ook in deze minor gebruikt, en hij was er positief over, net als onze docenten. We gaan ook nog met decanen praten over de problemen die zij op hun bordje krijgen. We hopen uiteindelijk dat de directie van de HR gehoor geeft aan onze oproep om hier iets aan te doen; uiteindelijk is ons doel de hogeschool ook beter te maken. Eind januari is deze minor klaar en het zou mooi zijn als het dan is gelukt iets te verbeteren. Maar desnoods gaan we ermee door als afstudeerproject.’
Tekst: Edith van Gameren
Foto: Darice de Cuba
Wat een mooi onderwerp wordt hier aangesneden!