Pabo-student Sam van Leeuwen, oud-lid van de centrale medezeggenschap en een van de oprichters van studentenvakbond STUUR, heeft de Partij voor de Dieren omarmd als dé partij waar hij zich thuis voelt. In de campagne voor de Tweede Kamerverkiezingen kun je hem in de stad tegenkomen met een bos flyers in zijn handen. 

Wat is de drijfveer achter jouw politieke activiteit?

‘Ik ben al een tijdje min of meer politiek actief. Zo ben ik een van de oprichters van de Rotterdamse studentenvakbond STUUR. En mijn politieke interesse is natuurlijk aangewakkerd in de medezeggenschapsraad van de hogeschool, eigenlijk ook een kleine politieke wereld.

Mijn interesse in politiek komt deels voort uit frustratie, een soort goeie boosheid over dingen die misgaan. Dingen die zoveel beter kunnen en waarvan je je afvraagt: waarom gaat het op deze manier? Bijvoorbeeld die studieschulden. Waar kan je de overheid nog in vertrouwen als ze eerst roepen “die leenangst moet weg” en je stimuleren te lenen. Je went aan die lening want je hebt ook nog je studie, je sociale leven, je sport, dus je wilt ook niet steeds werken. En dan ineens blijkt die leenangst toch terecht geweest.  

Of de problemen op de woningmarkt: die zijn het gevolg van politieke keuzes en nu doen de partijen die de problemen hebben veroorzaakt alsof zij die ook weer op gaan lossen. Veel mensen vergeten dat niet iedereen het zo goed heeft als zij. Een VVD-leider die niet eens weet hoeveel iemand in de bijstand krijgt … tja.

Ik ben nu student dus ik heb er bijvoorbeeld ook niet veel mee te maken wat partijen van pensioenen vinden, maar je moet nooit blind zijn voor mensen die in een andere situatie zitten dan jijzelf. Niet domweg dingen roepen in de trant van “als je arm bent moet je maar wat harder werken”.’

Hoe kwam je bij de Partij voor de Dieren terecht?

‘Ik was dus al geïnteresseerd in politiek en probeer te volgen wat er gebeurt en ik was eigenlijk al jaren op zoek naar de juiste partij. Eerst sloot ik me aan bij GroenLinks, daarna bij BIJ1, maar met beiden was ik het toch niet helemaal eens. De Partij voor de Dieren lijkt zowel op GroenLinks als BIJ1 maar heeft de meeste raakvlakken met hoe ik naar de wereld kijk.

De Partij voor de Dieren gaat niet alleen over dieren maar juist over iedereen. Je kunt niet de dieren of de natuur verwaarlozen, daar worden mensen uiteindelijk zelf de dupe van. Tegelijkertijd wil ik de dieren goed vertegenwoordigen, omdat die zelf geen stem hebben en ermee omgegaan wordt alsof ze niets waard zijn.

Mooi aan de PvdD is dat ze kijken naar de aarde als een geheel. We moeten samen zorgen dat onze planeet leefbaar blijft. Dat iedereen kijkt vanuit zijn eigen perspectief is begrijpelijk, maar het individualisme heeft ons ook veel problemen gebracht.’

Op welke manier ben je actief?

‘Ik ben onlangs voor het eerst naar het partijcongres van de Partij voor de Dieren geweest. Ondanks dat er veel gaande was, was de sfeer daar heel positief. Het voelde goed en urgent, het idee dat iedereen die er was de partij beter kan maken.

Ik zit inmiddels in heel veel appgroepen. Je kunt heel laagdrempelig aanhaken, zonder verplichtingen. Maar er zijn natuurlijk wél allerlei dingen die je kunt doen en ik sta regelmatig op allerlei plaatsen te flyeren. Ik deel ook veel op sociale media zoals X en Insta, informatie waarvan ik denk: dit moeten meer mensen zien, zodat ze goed weten waar onze partij voor staat. Naamsbekendheid, dat is op dit moment waar ik het meeste in kan doen. Mijn tijd is beperkt dus ik moet even kijken wat ik verder kan doen; ik moet mezelf ook een beetje beschermen dat ik niet te veel ga doen, haha.’

Zijn er bepaalde onderwerpen die je met extra belangstelling volgt?

‘Ik vind dat studenten beter gehoord moeten worden en daar kan ik met STUUR veel voor doen, maar juist ook de Partij voor de Dieren is hier in mijn ogen goed bezig. Met een goede compensatie voor de pechgeneratie bijvoorbeeld. Ik vind het absurd dat de rente komend jaar omhoog gaat. Hoe kun je aan je leven beginnen met een 30-0 achterstand?

Ik studeer zelf op de pabo en de wil die er is bij de PvdD om te investeren in het onderwijs vind ik goed: kijken wat er nu nodig is voor de kinderen en voor de mensen die met passie voor de klas staan.’

Heb je op de langere termijn grotere politieke ambities?

‘Ja, ik zou het leuk vinden om iets in de politiek te doen denk ik, al heeft het wel een grote impact op je leven. Mijn ambities reiken wel verder dan voor de klas staan. Er zijn binnen de partij heel veel plekken waar je iets kunt doen, en ik vind het voor nu leuk eerst de organisatie goed te leren kennen.

Wat is voor jou hét thema van de verkiezingen, dé reden dat iedereen zou moeten gaan stemmen?

‘Het klimaat om te beginnen: er moet écht iets gebeuren. De Partij voor de Dieren volgt daarin de wetenschap en wil daarin niet snel concessies doen.

Ook bestaanszekerheid of – wat ik zelf een mooier woord vind – bestaansrecht. Daarbij past ook discriminatie voorkomen en zorgen voor de wereld; na dertien jaar Rutte staan we er slechter voor. Het moet radicaal anders. Niet die egocentrische manier van naar de wereld kijken.

Ik vind het belangrijk dat er een regering komt die dingen herstelt die in het verleden mis zijn gegaan. Liefst met de Partij voor de Dieren en geen enkele rechtse partij als het aan mij ligt, maar dat is waarschijnlijk niet realistisch.’

Hoe maak je de juiste keuze in het stemhokje, heb je tips?

‘Het helpt om de politiek te volgen, hoe saai het misschien ook soms is. De begrippen links en rechts zijn ondertussen een beetje achterhaald. Kijk naar thema’s die voor jou belangrijk zijn, bijvoorbeeld: wat doet deze partij voor studenten? Kom je dan bij een bepaalde partij uit, kijk dan eens verder naar hun hele programma. Probeer met compassie naar de wereld te kijken en kom erachter wat jij belangrijk vindt. Stem vooral niet blind wat je ouders of vrienden stemmen.

En er wordt vaak gezegd dat het “niet om de poppetjes gaat”, maar toch kun je ervoor kiezen om je stem te geven aan iemand waarvan je vertrouwt dat die doet wat hij/zij/hen zegt; kijk daarvoor ook naar hoe iemand heeft gestemd in de Tweede Kamer. Bijvoorbeeld Omtzigt, ik ben het politiek niet met hem eens maar je vastbijten in een dossier zoals hij deed bij het toeslagenschandaal, dat is wel hoe je je werk moet doen vind ik.’

Tekst: Edith van Gameren
Foto: Darice de Cuba

Andere interviews in deze reeks

Volg ons op Instagram