Tientallen workshops op vier locaties, yoga, boksclinics en de ijsbadchallenge: donderdag stond de hele HR in het teken van Studentenwelzijn. Dé publiekstrekker van het middagprogramma was tv-maker Tim Hofman. Hij nam de aanwezigen openhartig en met veel humor mee in zijn eigen struggles.

Maar eerst was er een ochtend vol activiteiten op vier HR-locaties. Profielen-verslaggever Lana begon de dag op Kralingse Zoom met het geven en ontvangen van complimenten: studenten schrijven een compliment op en ontvangen zelf een kaartje met een compliment, als positieve verrassing om de dag mee te beginnen.

Daarna was het tijd voor de workshops. Helaas was er niet voor alle workshops voldoende belangstelling. De verslaggever meldde zich bij de Engelstalige workshop Stop Procrastinating maar was de enige en dronk samen met de docent een kopje koffie, die speculeerde waarom de opkomst zo laag was. Het is inmiddels juni en de studenten ronden in de komende weken hun laatste vakken af. Daarbij is het heerlijk weer en willen ze hun vrije tijd wellicht liever in de zon doorbrengen dan op school. Overigens was er wél veel belangstelling voor de ijsbad-challenge.

Adem jezelf relaxt

Op locatie Museumpark werd onder meer de workshop Adem Jezelf Relaxt gegeven. Ook daar was het publiek klein (twee deelnemers), maar de workshop was er niet minder interessant door. De docent legde uit hoe ademhaling kan helpen bij het verwerken van trauma’s en hoe belangrijk het is dat je ademhaling overal komt, van je onderbuik tot bovenin de borst. Met ademhalingsoefeningen en een zoektocht naar de eigen ademhaling maakt de docent de deelnemers bewust hoe ze hun ademhaling kunnen inzetten in bijvoorbeeld stressvolle situaties.

Het middagprogramma, op locatie Academieplein, is wél goed bezocht. Er staat van alles op het programma, maar als de presentator vraagt ‘steek je hand omhoog als je voor Tim Hofman komt’ blijkt al snel dat hij toch wel dé publiekstrekker is. Maar eerst worden de resultaten van de Studentenwelzijnsmonitor gepresenteerd, waaruit blijkt dat HR-studenten een 6,2 geven aan hun algemeen welzijn.

Caring Universities: bewezen zelfhulpprogramma’s

Dat kan dus wel wat beter, en daar is onder meer de afdeling Studentenwelzijn voor, én deze dag, zegt hoofd Studentenwelzijn Menno Siljee tegen presentator Chantal van der Putten: ‘We moeten mensen erop wijzen dat studentenwelzijn meer is dan een gesprek met een decaan. Er zijn heel veel andere dingen waarmee je je bijvoorbeeld kunt wapenen tegen een dip, of tegen andere ellende die je tijdens je opleiding tegenkomt’

Een nieuwe hulplijn voor HR-studenten wordt uitgeworpen door Caring Universities, een samenwerkingsproject om studentenwelzijn te onderzoeken en te versterken. De Hogeschool Rotterdam heeft zich onlangs aangesloten bij het consortium van universiteiten en hogescholen die hierin samenwerken.

‘De coach kijkt met je mee, reageert, en zo word je er als het ware doorheen gesleept.’

Sascha Struijs van Caring Universities is naar de HR gekomen om uit te leggen wat het is en wat studenten eraan kunnen hebben. ‘We bieden online zelfhulpprogramma’s’, vertelt hij. ‘Die doe je zelf, maar met hulp van coaches: masterstudenten klinische psychologie.’

Die ‘interventies’ zijn gestoeld op wetenschappelijk onderzoek, het zijn methodes die bewezen succesvol zijn. ‘Zo weten we bijvoorbeeld dat zo’n zelfhulpprogramma werkt, maar alleen als er ook hulp bij is van een persoon. De coach kijkt met je mee, reageert, en zo word je er als het ware doorheen gesleept.’ De programma’s die studenten (en medewerkers) van de HR nu ook (gratis) kunnen volgen staan online bij Caring Universities en gaan bijvoorbeeld over uitstelgedrag of beter slapen. Er komen nog steeds nieuwe bij.

Niet ‘wat heb je?’ maar ‘wat heb je nodig?’

Daarna is het tijd voor een officieel moment.  De HR tekent vandaag een intentieverklaring om het VN Verdrag handicap zo goed mogelijk uit te voeren. Ellen van Veen van het Expertisecentrum Inclusief Onderwijs (ECIO) legt uit waarom dat nodig is. Te veel studenten met een beperking worden gehinderd bij hun studie, en het VN-verdrag staat voor een nieuwe aanpak. ‘Het VN verdrag zegt: voordat we dingen gaan ontwerpen, van gebouw tot lesmateriaal, moeten we al nadenken over hoe divers de mensen zijn en hoe we zorgen dat zo weinig mogelijk mensen belemmerd worden.’ Bij dit soort ‘universal design’ wordt uiteindelijk de ondersteuningsbehoefte minder, legt Van Veen uit. Het is een nieuwe manier van denken, van ‘wat heb je?’ naar ‘wat heb je nodig?’

Dat dit allemaal geen overbodige luxe is, blijkt uit het verhaal van vier studenten die op de HR studeren met een beperking. ‘We moeten soms zoveel regelen om überhaupt deel te kunnen nemen aan de les’, zegt student Claudia die van een rolstoel gebruikmaakt. ‘En dat terwijl je toch al sneller door je energie heen bent. Je wilt je energie besteden aan school zelf, niet aan regelwerk.’ Een nieuw project op de HR, On Stage, gaat helpen beperkingen op de stage te bestrijden. En, is het idee, het ondertekenen van de intentieverklaring is ook weer een stap in de goede richting.

Dan is het tijd voor Tim Hofman. ‘Oh joh, ik zat daarachter nog gewoon te ouwehoeren’, lacht hij als hij iets na half vier het podium op stormt. Met een Rotterdamse tongval, want ‘ik kom uit Vlaardingen en als ik tien minuten in Rotterdam ben praat ik weer zo.’

Duurste vak in de geschiedenis

Hij is gevraagd een lezing te houden – ‘in 15 minuten, de kortste lezing ooit’ – en na enige chaos staat de slide voor met de titel: Dood aan de gulden regel. Hij introduceert zichzelf. Hoewel alle aanwezigen hem kennen als succesvolle televisiemaker, blijkt het ook hem niet altijd voor de wind te zijn gegaan. ‘Ik heb op drie universiteiten gezeten, in totaal vier jaar, en raden jullie eens hoeveel studiepunten ik in die tijd in totaal heb gehaald’, nodigt hij de zaal uit. ‘Twintig!’ Roept iemand. ‘Zo jij hebt een hoge pet van me op’, grapt Hofman. Het waren er in totaal 7,5, één vak, dat daarmee volgens Hofman ‘het duurste vak uit de geschiedenis’ was, want zijn studieschuld tikte na die vier jaar de 40.000 euro aan.

Dat het allemaal niet zo best liep had ook te maken met de depressies en de angststoornis – hypochondrie – waar hij mee kampte. Die zware tijd zorgde bij hem voor een eyeopener, en daar maakte hij de nieuwe gulden regel van. ‘Kent iemand de oude gulden regel?’, vraagt hij de zaal. ‘Behandel anderen zoals je door hen behandeld wilt worden’, zegt hij. Oftewel: wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet. ‘Deze lezing heet: dood aan de gulden regel. We gaan hem omkeren. Dat is natuurlijk geen vrijbrief om een nazi te zijn’, lacht hij.

‘Waarom ben ik zo fucking onvriendelijk voor mezelf?

Op de volgende slide kan de zaal de nieuwe regel lezen: Wat gij niet wilt dat uw beste vriend(in) geschiedt, doe dat ook uzelf niet! ‘Ik behandelde mijn beste vriend altijd veel beter dan mezelf’, legt hij uit, met wat voorbeelden van empathisch, vriendelijk, ondersteunend gedrag. ‘Maar op mezelf ging ik full Mark Rutte: niet zo zeiken, gewoon naar je werk, wat ga je nou zitten janken?’ Tot hij ineens dacht: ‘Hoezo ben ik zo vriendelijk voor Leon (zijn beste vriend, red.) en zo fucking onvriendelijk voor mezelf?’

‘Maar op mezelf ging ik full Mark Rutte: niet zo zeiken, gewoon naar je werk, wat ga je nou zitten janken?’

Zo zou hij zijn beste vriend nooit íets zeggen als ‘je gaat het vast verkloten’ wanneer die voor een spannend moment staat. En dat probeert hij zichzelf nu ook niet meer te vertellen. ‘Bijvoorbeeld in het interview met John de Mol mocht ik absoluut niet falen. Op de wc bedacht ik: wat zou je nu tegen Leon zeggen? Dat heb ik tegen mezelf gezegd.’ Zijn afsluitende boodschap: ‘Heb compassie voor jezelf en handel daarnaar.’

Zijn boodschap landt volop bij de aanwezigen, en bij de studenten die inmiddels op het podium plaats hebben genomen voor een nagesprek. ‘Wat had jij nodig gehad om wél door te gaan met je studie?’, vraagt Mirjam. ‘Wat jullie nu doen is diamant, zo’n dag als dit, dat had mij geholpen’, zegt hij. Waarna hij nog wijst op het belang van kleine stapjes, als het een tijdje niet zo goed met je gaat: ‘De gordijnen opendoen, je bed opmaken, als je dat elke dag doet heb je al iets gedaan.’

Na een enthousiast applaus is het meteen een gedrang bij Hofman die nog uitgebreid de tijd neemt om te kletsen met studenten en natuurlijk op talloze selfies te shinen. Ondertussen staat de borrel – alcoholvrij, ‘Want het gaat vandaag over welzijn’ – klaar en komen de hapjes voorbij. Het publiek praat nog even na terwijl de collega’s van Studentenwelzijn uitblazen van hun inspanningen. Tevreden – wel een beetje jammer van de lage opkomst bij de workshop – en met plannen voor een volgende editie.

Tekst: Edith van Gameren
Foto’s: Hilko Visser

Volg ons op Instagram