Leesclub HR: ‘Laagdrempelig’ en ‘niet te literair’
Gepubliceerd: 6 March 2024 • Leestijd: 3 minuten en 38 seconden • NieuwsCorona is al weer bijna vergeten, maar enkele sporen zijn nog zichtbaar. Zoals de HR Leesclub, die in coronatijd startte bij de afdeling O&O en later opgepakt werd in de Teams-groep rond het project ‘Heel HR leest.’ Eens in de zes tot acht weken komen gepassioneerde lezers online bij elkaar.
Niet verrassend zijn dat veel taaldocenten en -onderzoekers. Ze zijn er vakmatig maar ook voor de gezelligheid, het is ook leuk om (onbekende) collega’s in deze setting te spreken.
Opleidingsmanager Henriëtte Versprille (elektrotechniek) lijkt een vreemde eend in de bijt, maar bij het voorstelrondje blijkt al snel dat ze van huis uit Neerlandica is. Mariska Okkinga, een van de voortrekkers van de leesclub onderzoekt van alles op het gebied van taal bij het Kenniscentrum Talentontwikkeling. Rivi Godfried werkt bij Taal en Toelating en kreeg een Comeniusbeurs voor onderzoek naar taal en binding. Ze is er voor haar eigen plezier – ‘ik heb een passie voor lezen’ – maar is ‘ook benieuwd of en hoe ze boekenclubs zou zou kunnen inzetten als werkvorm in mijn onderwijs’.
Jint Wuite werkt sinds kort bij Taal en Toelating, na eerder bij bouwkunde te hebben gewerkt. ‘Ik hou ook heel erg van lezen en ik vind het leuk dat Mariska deze club heeft geïnitieerd’, zegt ze.
Stok achter de deur
Voor alle aanwezigen om 20.00 uur in de Teams-chat is de ‘stok achter de deur’ wel een van de redenen om aan de club deel te nemen; iedere leesliefhebber herkent het dat er vaak te veel afleiding is om lekker vlot door te lezen. ‘Ik hou heel erg van boeken dus ik dacht “laat ik gewoon eens aansluiten”, al was een leesclub in mijn hoofd wel een beetje nerdy’, lacht Chantal Defesche. Zij is ook een van de meer zeldzame leesclubleden met een niet-talige functie op de HR, ze is projectleider bij IGO en werkt onder meer aan studiesucces en de vergroening van het Academieplein.
Mariska legt na het voorstelrondje de spelregels van de club uit. Die zijn bewust ‘laagdrempelig’ en ‘niet te literair’; ‘we doen een rondje “wat vind je ervan?”’. Geen vragenlijsten of andere voorbereiding. Het gesprek ontstaat vanzelf over verschillende interpretaties en waarderingen, en dat is juist leuk, vinden de leden. Zo ontdek je weer nieuwe aspecten aan een boek.
Het gesprek ontstaat vanzelf over verschillende interpretaties en waarderingen, en dat is juist leuk.
Ook laagdrempelig: je kunt aanhaken als het boek van die ronde je aanspreekt en je tijd hebt. De leesclub is dus ook geen vaste groep, de samenstelling is elke keer weer anders (en meestal ben je dus ook niet de enige ‘newby’).
Het boek dat de leesclubleden gelezen hebben is Charlatan van Zadie Smith, in het Engels The Fraud, waarvan het verhaal zich afspeelt in de negentiende eeuw, de tijd van de industrialisatie. Sommige leden kozen ervoor het boek in het Engels te lezen. ‘Ik vind het altijd leuker in de oorspronkelijke taal te lezen’, zegt Rivi bijvoorbeeld. Niet iedereen heeft ‘em al helemaal uit en dat maakt het gesprek erover soms een beetje lastig. Niemand wil ‘spoileren’.
Relatie met actualiteit
De algemene opinie over de historische roman is dat-ie ‘lekker weg leest’, en een interessante relatie heeft met de actualiteit. Een van de verhaallijnen in het boek is bijvoorbeeld de kwestie rond ‘de pretendent’, een man die zich uitgeeft voor de (waarschijnlijk verdronken) Sir Roger Tichborne. [Tichborne case – Wikipedia] De rechtszaak rond deze ‘Sir Roger’ zorgt voor veel polarisatie in de Britse samenleving, tussen de groep die denken dat hij ‘de ware’ is en recht heeft op de Tichborne-erfenis, en de mensen die denken dat hij een oplichter is. Daarnaast beweegt hoofdpersoon Eliza zich in kringen van abolitionisten, en zijn slavernij, kolonialisme en racisme onderwerpen van discussie in het boek.
‘Ik dacht wel steeds: ik moet meer weten over de context’, zegt Jint, die het boek alsnog heel gaaf vindt als het gaat om de inkijk in de man/vrouw-verhoudingen in die tijd. ‘Ik ga hem zeker uitlezen’, zegt ze.
‘Het duurt wel ongeveer 150 pagina’s voor je er goed inzit’, vindt Rivi. Ze heeft het op de iPad gelezen, en dat was wel handig: ‘Je kunt dan op een term klikken en dan krijg je meteen uitleg.’ Zij vond vooral de karakterbeschrijvingen en de relaties tussen de karakters ‘heel fijn’. Henriëtte houdt van dialogen in een boek en kwam ook aan haar trekken. ‘Heel filmisch geschreven ook, ik heb het nog niet uit maar ben benieuwd hoe het verder gaat.’
Positief oordeel
De eensgezindheid over het boek is aan het einde van de avond groot. De vele karakters (met vaak ook nog bijnamen) en de sprongen in de tijd zijn weleens verwarrend, maar het eindoordeel is zeer positief: intrigerende personages, prachtig tijdsbeeld, mooie verhaallijnen.
De leden zijn het aan het einde van de avond ook snel eens over het volgende boek, dat wordt het veelgeprezen Luister van Sacha Bronwasser. De datum wordt vastgesteld op 10 april, tot die tijd zal Luister op menig nachtkastje liggen.
Tekst en foto: Edith van Gameren
Laat een reactie achter
Spelregels
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Aanbevolen door de redactie
Docenten starten petitie: HR moet zich uitspreken tegen schending mensenrechten in Gaza
Vervroegde renovatie Museumpark gaat zorgen voor ingrijpend verhuiscircus
Ondernemende Ad-student Joyce start op HR pilot met gratis menstruatieproducten
Back to Top