Hoe combineer je topsport met je studie aan de Hogeschool Rotterdam? Met de Olympische Spelen in Parijs in aantocht deze zomer, spreken we deze weken een bijzondere groep studenten. Deze week het vierde en laatste deel: Anne Palmans (23) die naast haar carrière als topzwemster afgelopen jaar haar bachelor industrieel product ontwerpen (ipo) heeft behaald.

De zwemcarrière van Anne begon in Dubai, waar ze is opgegroeid. ‘Ik heb tot mijn zeventiende in Dubai gewoond, waar mijn ouders werken. Opgroeien daar was heel anders dan hier in Nederland, het is veel internationaler. Van jongs af aan zwem ik al. Doordat het zwemniveau in Dubai wel wat lager lag, ben ik uiteindelijk naar Nederland vertrokken; voor wedstrijden en meer uitdaging was dat beter voor me.’

In Nederland ging ze zwemmen voor het Nederlands team in Amsterdam, waar ze twee jaar heeft gewoond. ‘In Amsterdam had ik het minder naar mijn zin dan in Rotterdam, waar ik nu woon en de afgelopen jaren heb gestudeerd. In Amsterdam draaide alles om het zwemmen. Ik woonde en studeerde met zwemmers en dat werd me allemaal een beetje te veel.’

‘Hier in Rotterdam woon ik samen met vrienden die niets met zwemmen te maken hebben. Dat maakt het leven buiten het zwemmen allemaal wat aangenamer.’  

Afleiding door te werken als barista

In Rotterdam staat het zwemmen minder centraal en vindt ze afleiding bij de Coffeecompany, waar ze een paar dagen in de week werkt als barista. ‘Deze baan is goed te combineren met het zwemmen. Hier in Rotterdam woon ik samen met vrienden die niets met zwemmen te maken hebben. Dat maakt het leven buiten het zwemmen allemaal wat aangenamer.’  

Combineren sport met studie

Voor Anne start de dag altijd vroeg. ‘Mijn dag begint meestal om zeven uur ‘s ochtends met training,’ vertelt ze. ‘Van 7.00 uur tot 9.00 uur zwem ik, daarna snel naar huis om te ontbijten en me om te kleden, en dan naar school. Soms kwam ik dan nog met nat haar op school, maar mijn medestudenten wisten dat ik topsporter ben en hadden er begrip voor dat het niet altijd even makkelijk was.’

De flexibiliteit van de Hogeschool Rotterdam speelde een grote rol in haar slagen. ‘Ik had een topsportstatus en kon zo afspraken maken met de decaan over bijvoorbeeld het uitstellen van deadlines. Elk jaar moest ik die status hernieuwen, maar dat zorgde er wel voor dat ik mijn sport en studie beter kon combineren,’ legt Anne uit.

‘Ik wilde niet opnieuw in een situatie terechtkomen waarin ik als een robot van trainen naar stage en terug ging.’

Obstakels

De weg naar succes was niet altijd even gemakkelijk. In haar tweede jaar moest Anne het Europees Kampioenschap combineren met haar studie, wat leidde tot een half jaar uitstel. ‘Het EK viel midden in een belangrijk project en dat was gewoon te veel voor mij. Ik besloot toen om een half jaar uitstel te nemen,’ herinnert ze zich.

Ook haar afstudeerjaar nam meer tijd in beslag, omdat ze een stagebedrijf moest vinden dat rekening kon houden met haar trainingsschema. ‘Ik wilde niet opnieuw in een situatie terechtkomen waarin ik als een robot van trainen naar stage en terug ging,’ zegt ze.

Afstuderen

Voor haar afstudeerproject heeft Anne een product ontworpen voor paralympische zwemmers. ‘Trainingsmaterialen die ik als valide zwemster kan gebruiken, kunnen niet altijd gebruikt worden voor minder valide mensen. Een product dat ik bijvoorbeeld voor mijn hand gebruik, kan een paralympische sporter zonder hand niet gebruiken. Dit product heb ik aangepast zodat het op bijvoorbeeld de onderarm geplaatst kan worden. Op die manier wil ik ervoor zorgen dat de kloof tussen ‘normale’ sporters en paralympische sporters kleiner werd.’

Het idee ontstond toen Anne een keer met een vriendin van haar ging meetrainen, een paralympisch zwemster. ‘Tijdens die training zag ik bijvoorbeeld dat een collega van haar, een blinde zwemster, op vijf meter van de finish een buis op de bodem legde waar luchtbubbels uitkomen zodat ze wist wanneer ze bij de finish was. Normaal bij wedstrijden wordt dit geregeld door een persoon die met een stok met een balletje eraan tegen de muur tikt. Dit kan je niet voor trainingen regelen, dat er de hele week iemand aan beide kanten van het zwembad staat. Ik vond dat zo tof om te zien hoe zij dit had opgelost dat ik dacht: dit ga ik ook doen.’

Olympische Spelen

De Olympische Spelen zijn natuurlijk voor veel sporters een ultiem doel. Helaas voor Anne is haar afstand – de 50 meter schoolslag – geen olympische afstand. ‘Tot mijn verbazing hebben ze laatst wel afstanden toegevoegd die langer zijn, zoals bijvoorbeeld de 800 en 1500 meter. Mij lijkt het juist leuker om naar een 50 meter te kijken aangezien het veel sneller gaat. De afstand wordt wel gezwommen op nationale toernooien, EK’s en WK’s.’

En dus blijft de focus voor Anne op die toernooien én gaat ze verder studeren in september. Dan begint ze aan de master innovation management aan de universiteit.

Tekst: Mees Vercouteren
Beeld: Sanne Romeijn

Lees ook de andere delen uit deze serie:

Volg ons op Instagram