Een kleine 100 studenten en docenten luisterden vrijdag 11 oktober naar de teach-in over scholasticide. De actiegroepen ‘HR for Palestine’ en ‘RUAS-staff 4 Palestine’ organiseerden die voor bewustwording en om het college van bestuur opnieuw te vragen alle banden met Israëlische instellingen te verbreken.

Gezeten op stoelen, op de grond en sommigen met een broodje aan een van de tafels in de Museumpark-kantine luisterden de aanwezigen naar de ‘open les’, voor het grootste deel in handen van antropoloog Dina Zbeidy (Hogeschool Leiden). Zij heeft meerdere jaren gewerkt bij verschillende mensenrechtenorganisaties in Palestina en Nederland, en haar verhaal ging over de vernietiging van scholen en de kennisinfrastructuur in Gaza. Het afgelopen jaar zijn er bijvoorbeeld meer dan 10.000 leerlingen en studenten gedood en honderden professoren en leraren, vertelt ze, waarna ze met historische voorbeelden inkleurt hoe het onderwijssysteem een segregatie aanbrengt tussen Israëli’s en Palestijnen.

De aanwezigen bij de actie in de lunchpauze krijgen ook gelegenheid om iets te zeggen. Een student leest een gedicht voor van een meisje uit Gaza, een ander vraagt aandacht voor de talloze kinderen in Gaza die door het geweld een lichaamsdeel hebben verloren; ook dat zal invloed hebben op het onderwijs.

‘Goed dat de school dit toestaat’

Tussen de aanwezigen ISO-docent Nicky. ‘Ik wil dit graag supporten, en ik wil mijn collega’s ondersteunen om dit geluid richting het cvb te laten horen, dat kan ik alleen maar toejuichen’, zegt ze.

ISO-studenten Arnela en Maha liepen toevallig tegen de manifestatie aan toen ze in de kantine een broodje gingen halen. ‘Ik ben hier wel dagelijks mee bezig’, zegt Arnela, ‘ik zie en deel elke dag filmpjes bijvoorbeeld.’ ‘De verhalen raakten me’, zegt Maha over de teach-in. ‘De situatie mag wel meer in de picture komen, in elk geval goed dat de school toestaat dat dit plaatsvindt.’ Ze vinden het jammer dat mensen soms een beetje bang zijn zich hierover uit te spreken. Arnela: ‘We komen op voor rechtvaardigheid.’

Tot hun verrassing zagen ze dat hun docent Ragnar Dienske (ISO) een van de organisatoren is. Hij spreekt de teach-in kort toe, en meldt dat collegevoorzitter Sarah Wilton-Wels heeft laten weten helaas niet bij de actie te zijn; wel komt er half oktober duidelijkheid over de banden met de Israëlische universiteit COMAS.

Vrijheid onder druk

Ragnar heeft nog een boodschap aan de aanwezigen: ‘De vrijheid om uit te spreken wat we denken ligt onder vuur; het wordt geframed als anti-semitisch of men wil demonstraties verbieden. Ook in onze hogeschool horen we dat we bijvoorbeeld niet met de pers moeten praten, maar we blijven doorgaan ons te laten horen waar mensenlevens en mensenrechten bedreigd worden, omdat we dat vanuit onze bevoorrechte positie moeten doen.’ Applaus volgt.

Voor wat betreft het ‘niet met de pers praten’ reageert hij op een e-mail van ISO-directeur Ostara de Jager aan haar medewerkers waarin ze opriep alle vragen van de pers rond de Gaza-actie door te verwijzen naar de HR-woordvoerder; een bericht waarop ze later die middag in een vervolgmail terugkwam. Ze legde uit dat het alleen ging om vragen die gericht zijn aan de hogeschool: ‘Uiteraard is het anders als het gaat over vragen over persoonlijke beleving, maar ook dan kan het prettig zijn als je weet dat je terecht kan bij onze mensen van woordvoering’.

Spandoek

Na de teach-in gingen de actievoerders de school in om uiteindelijk in de bestuursvleugel te eindigen met het ophangen van een spandoek op de spiraaltrap in de laagbouw. Daarna gaat iedereen weer door, naar college, huis of aan het werk.

‘Doordat de teach-in in de pauze is blijven mensen even staan, en doordat het bedoeld is om kennis te delen werkt dat goed’, zegt student en mede-organisator Harun. ‘Het was een geslaagd samenkomen met een goede opkomst van zowel medewerkers als studenten die zich blijven inzetten en kennis willen vergaren over dit onderwerp’, reageert Ragnar. ‘We zien dit als een startpunt om meer acties te ondernemen waarbij we stilstaan bij de genocide en scholasticide in Gaza, een onderwerp dat volgens ons blijvend op de agenda moet staan, zolang het moorden doorgaat.’

Hij heeft nog wel een kleine frustratie: ‘We vinden het jammer dat de banner die we voor het cvb achterlieten op een niet storende locatie meteen is weggehaald. Hierdoor hebben we het idee dat de manier waarop we ons uiten niet de ruimte krijgt die nodig is om bewustwording te creëren voor hetgeen wij willen aankaarten.’

Tekst en foto’s: Edith van Gameren

Volg ons op Instagram