Even recapituleren. Waar waren we gebleven?
De taken van docenten worden verdeeld volgens een systeem dat ptd heet. De ptd is een individueel plannings- én een registratiesysteem. Het college wil van het planningsdeel af vanwege de nadruk op het individu. ‘Onderwijs is een groepsactiviteit en geen individuele aangelegenheid’, benadrukte collegevoorzitter Bormans gisteren nog eens. ‘Onder leiding van de onderwijsmanager moeten docententeams zelf het werk verdelen en dat zal de kwaliteit van het onderwijs ten goede komen.’

De medezeggenschapsraad wil de ptd in stand houden, ook het planningsdeel daarvan, ‘alhoewel we altijd bereid zijn verbeteringen in dit systeem aan te brengen’, aldus cmr-voorzitter Fons van Maldeghem. De cmr heeft behoefte aan een vangnet voor docenten die overbelast dreigen te raken of zijn en ziet geen relatie tussen onderwijskwaliteit en het huidige ptd-systeem.

‘Af van uniformiteit, meer maatwerk’
Het college had aangegeven graag nog een keer met de hele medezeggenschapsraad over dit onderwerp te praten, niet alleen met de pgmr, de personeelsgeleding van de cmr. En dat gebeurde dus gisteren. ‘Ik heb behoefte om de ptd-plannen van het college toe te lichten en in de juiste context te plaatsen’, trapte Bormans af. ‘We vinden dat het huidige systeem onvoldoende recht doet aan de variatie die er binnen het onderwijs is en willen daarom af van de uniformiteit. Meer ruimte voor maatwerk, dat is onze belangrijkste overweging. Bij opleidingen waar het niet goed gaat zien we een eilandjescultuur, docenten die zich verschuilen achter hun individuele ptd, en dat is wat we willen doorbreken. Bij opleidingen waar het wel goed gaat, wordt de ptd gebruikt om vast te leggen wat onderling is afgesproken en dat is precies wat we willen. Of men ziet het nut van de ptd niet in. Laat mensen zelf kiezen of ze de ptd-normen wel of niet willen gebruiken.’

‘Ook wij willen niet dat docenten afbranden omdat ze overbelast raken. De oplossing daarvoor zoeken we alleen niet in de ptd, maar in de persoon van de onderwijsmanager die moet zorgen voor een evenwichtige taakverdeling binnen het team. We gooien niet alle zorgvuldigheid eruit!’

‘Romantisch beeld van zelfsturende teams’
Studentlid Amber van der Zouwen vraagt zich af of de onderwijskwaliteit er niet juist onder gaat lijden als het planningssysteem wordt losgelaten. ‘Er zijn toch altijd docenten die niet zo gebekt zijn of niet zo goed voor zichzelf zorgen, zij krijgen daardoor misschien teveel hooi op hun vork.’ ‘En dat vraagt dus wel iets van het leiderschap van de onderwijsmanagers’, vult docent Ayman van Bregt aan. ‘Dat klopt’, reageert Bormans. ‘We hebben ook veel aandacht voor de kwaliteit van het management binnen de hogeschool. Alle onderwijsmanagers gaan bijvoorbeeld verplicht deelnemen aan een management developmentprogramma binnen ons open aanbod. Velen doen dat nu al op vrijwillige basis. Dat punt ontgaat ons niet.’

‘Toch schetst het college mijns inziens een heel romantisch beeld van zelfsturende teams en plannende onderwijsmanagers’, zegt Eduard Leijten. ‘Het leiderschap functioneert niet overal even goed en dat betekent dat het model dat het college voorstaat te vroeg komt.’

‘Kortom’, concludeert Bormans, ‘de bezwaren van de cmr zijn niet ingetrokken, maar het was wel goed om in deze samenstelling met elkaar van gedachten te wisselen. Ik stel voor dat we dit en petit comité en ook met de drie partijen (college, docenten, studenten) nog eens overdoen.’ ‘Daar wil ik eerst nog even op kauwen’, reageert Fons van Maldeghem.

Het slotwoord was voor Anneke Kistemaker, de voorzitter van de pgmr (personeelsgeleding medezeggenschap). ‘Ik wil de schijn wegnemen dat studenten over een onderwerp als de ptd niet kunnen meepraten. In de onderwijscommissie, waar de ptd wordt voorbesproken, hebben zij een adviserende stem. Wat niet wegneemt dat dit een onderwerp is waar de pgmr, niet de cmr, over beslist.’

Dorine van Namen