Wordt de ptd afgeschaft?
Gepubliceerd: 14 November 2013 • Leestijd: 2 minuten en 16 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.De taken van docenten worden verdeeld volgens een systeem dat ptd heet. Het college van bestuur wil van dit systeem af, de medezeggenschapsraad niet.
Het in 2012 geïntroduceerde Focusbeleid gaat eigenlijk over maar één ding: de kwaliteit van het onderwijs moet omhoog. En dat is niet de verantwoordelijkheid van de individuele docent, maar van docententeams en hun leidinggevenden. Er moet daarom een verschuiving plaatsvinden van het individu naar het collectief en de ptd (planning- en taaktoedeling) zoals die nu wordt gebruikt, is daarvoor niet geschikt, zo stelt het college van bestuur. Een registratiesysteem is prima, maar een individueel planningssysteem is dat niet.
Hoe zat het ook alweer?
Op dit moment werkt elke docent volgens het principe 40-40-10-10: 40% van de tijd wordt besteed aan contacttijd, 40% aan voorbereiding, toetsing en nazorg, 10% aan administratieve en organisatorische activiteiten en 10% aan professionalisering. Deze individualistische aanpak moet gaan wijken voor beslissingen per team over hoe de gezamenlijke tijd zal worden geïnvesteerd.
En daarom wordt de normering vereenvoudigd, laat het college weten: 1 fte betekent een inzet van 1659 uur. Minimaal 40% van de taakomvang van een docent is bedoeld voor contacttijd met studenten, per fte is 40 uur professionaliseringstijd beschikbaar en per opleidingsteam nog eens tien procent. Die 40 uur per fte zal ook geen individueel recht meer zijn, maar een collectief recht wat kan betekenen dat de ene docent in jaar 1, de volgende docent in jaar 2 of 3 aan de beurt komt om zich verder te ontwikkelen. Dit alles moet worden uitgewerkt in een meerjarig professionaliseringsplan.
Slapeloze nacht
Deze week vergaderde de pgmr, de personeelsgeleding van de medezeggenschapsraad hierover en het duurde niet lang voor duidelijk werd dat de raad not amused is. ‘Wat er nu gebeurt, is met zevenmijlslaarzen vernielen wat we in twintig jaar hebben opgebouwd’, reageerde Fons van Maldeghem, voorzitter van de centrale medezeggenschapsraad. ‘Ik heb hier een slapeloze nacht van gehad. Ik kan me niet herinneren dat ik in de cmr ooit eerder iets dergelijks heb meegemaakt. Het is niet alleen zo dat het afschaffen van het planningsinstrument een slechte zaak is – we hebben een vangnet nodig voor overbelasting van docenten − ook de manier waarop hierover wordt gecommuniceerd is tenenkrommend. Namelijk alsof het al een feit is dat de ptd is afgeschaft. Er zijn directeuren die zeggen: over een jaar bestaat de ptd niet meer. En dat terwijl dit voorstel nog nooit door de cmr is besproken! Dat kan echt niet.’
En tegen bestuurslid Jan Roelof, die bij de pgmr-vergadering aanwezig was: ‘Ik begrijp niet hoe je dit hebt kunnen indienen. Je bent zelf altijd tegen variabele normen voor docenten geweest. Daar komt bij dat er de afgelopen jaren relatief weinig bezwaren tegen dit systeem zijn ingediend bij de commissie die we daarvoor hadden.’
Jan Roelof benadrukte op zijn beurt nogmaals het belang van collectief optreden van docententeams, maar erkende ook dat hij anders over de ptd is gaan denken. ‘Dat heet voortschrijdend inzicht.’
Hoe nu verder?
Het college wil graag met zowel de pgmr als de sgmr (studenten uit de medezeggenschapsraad) over de ptd van gedachten wisselen in de gezamenlijke vergadering van 2 december aanstaande.
‘Dat is prima’, reageerde pgmr-voorzitter Anneke Kistemaker, ‘maar laat duidelijk zijn dat de pgmr hierover beslist.’ Net als Van Maldeghem is zij fel gekant tegen de plannen van het college. ‘De veronderstelling dat de ptd haaks staat op onderwijskwaliteit, steekt mij zeer.’
Het mag duidelijk zijn dat het laatste woord over deze kwestie niet is gesproken. To be continued dus, op 2 december.
Dorine van Namen
PTD is een essentieel onderdeel van de kwaliteitsketen van onderwijs. Het curriculum wordt gekoppeld aan mensen die uitvoering geven. Planning van capaciteit. Vanuit het procesdenken wat op de agenda van 2014 staat, is juist dit proces, “het plannen” essentieel. Het planningstools PTD opheffen is in mijn ogen nu precies niet wat er moet gebeuren. PTD is ook inzetbaar voor docententeam, maar dan moet zo’n team vooraf wel nadenken over verdeling van taken binnen het team. Een docent die al 20 jaar een cursus geeft veel minder tijd toebedelen (in overleg) dan een docent die voor de eerste keer een cursus gaat organiseren.
Als een PTD eenmaal goed is gevuld is ook de weg naar een rooster eenvoudiger. Een rooster maken blijft complex, maar een goede PTD zorgt er wel voor dat het roosteren soepeler zal gaan lopen…
De keuze PTD op te heffen is in mijn ogen nu precies hetgeen dat niet moet gebeuren…
Het plannen van capaciteit, zoals Frank hiervoor al aangeeft, blijft noodzakelijk. Daar is een systematiek, zoals de PTD, voor nodig. Daar moet je niet mee stoppen. Ik geef standaard voor ieder uur college een uur extra (factor 2.0), toetsing zet ik op 30 min per student. Dat is ruim, maar leidt tot een realistisch aantal uren. Een MR zou zich druk moeten maken over de spreiding die hier nog in zit: docenten die ik van een ander instituut inhuur krijgen daar voor eenzelfde module slechts de helft van het aantal uren wat ik er voor geef.
Maar laten we het hebben over wat echt storend is aan de PTD: dat is niet de systematiek, maar het verplicht voorschrijven welke tooling gebruikt moet worden (en daar zelfs op sturen). Ik heb jarenlang op mijn kop gehad omdat ik niet de Osiris PTD tool voldoende gevuld had. Dat mijn docenten in juni allemaal een goed taken overzicht hadden voor komend jaar, daar werd niet naar gekeken. Want ik gebruikte daar een eigen spreadsheet voor (die wel goed werkte en actief door docenten gebruikt werd). Het is hetzelfde als een aannemer voorschrijven dat hij jouw hamer moet gebruiken. Dat het huis vervolgens scheef komt te staan is dan niet van belang. Ik heb zelfs lijstjes langs zien komen met percentage vulling van de Osiris PTD database, maandenlang zijn mensen van het bedrijfsbureau bezig geweest die database te vullen met mijn PTD gegevens. Zonde van al het werk.
‘ Mijn’ spreadsheet (oorspronkelijk gemaakt door een ATE docent) wordt dagelijks door docenten bekeken, vormt een continue dialoog tussen docent en mij en is de basis voor het rooster. Mijn student tevredenheid over het rooster is de hoogste van de hele HR, toch kreeg ik op mijn kop omdat ik niet Osiris PTD gebruik…
Waarom niet van iedere onderwijsmanager eisen dat hij voor 1 juli met alle docenten en instructeurs een goede taakverdeling gemaakt en doorgesproken heeft? Vraag dat nu eens aan de docenten terug (mooie taak voor de MR).
Mijn suggesties: 1) schaf het verplicht gebruiken van Osiris PTD per direct af 2) stel PTD richtlijnen op wat redelijk is voor een bepaalde werkvorm en knijp docenten hier vooral niet in af (de opzet zoals we die bij EAS hanteren mag iedereen hebben) 3) zorg ervoor dat voor 1 juli met iedere docent een taakbelasting is doorgesproken en dat docenten hier akkoord mee zijn
Emile van de Logt
Onderwijsmanager Elektrotechniek & Gezondheidszorgtechnologie
Frank en Emile hebben mijns inziens beiden gelijk. Een goed rooster staat of valt met een gedetailleerd en nauwkeurige planning van de personeelsinzet. Moet dat verplicht in een door de HR voorgeschreven instrument? Dat hangt van je besturingsfilosofie af. Als de verschillende instituten in ‘huisgebakken’ bestanden perfecte gegevens aanleveren, wat dan zeuren over verplichte applicaties? Maar wat als je totale wildgroei aantreft in gebruikte methodes én ziet dat de kwaliteit van de gegevens niet deugt én ziet dat de studenten niet tevreden zijn? Terwijl er een programaa klaarligt dat én ondersteund wordt door een dienst én dat je dwingt alle relevante gegevens aan te leveren? Dan zou je toch gek zijn om…
Voor zover mij bekend is de HR, lees HRServices, leidend in Nederland op het gebied van de implementatie van de PTD in Osiris. Een organisatie die voor elk proces in alle hoeken en gaten eigen tooltjes ontwikkeld ziet worden, is naar mijn mening niet volwassen, hoe goed die tooltjes misschien ook allemaal zijn.
Ter relativering: als ik nog onderwijsmanager was, zou ik waarschijnlijk hetzelfde als Emile doen: een van de hoogste roosterwaarderingen van de HR, waar hebben we het over? En als Focus is: de verantwoordelijkheid voor de onderwijskwaliteit zo laag mogelijk in de organisatie leggen, bij docenten en onderwijsmanager, en die kwaliteit is bewezen uitmuntend, wat laat je je dan nog voorschrijven?
Voor alle duidelijkheid: ik zeg hiermee niets over de ptd zelf, slechts over Osiris ptd.
Het CvB reageert op het PTD artikel middels Yammer.
Ik vind dit thema veel te belangrijk om het alleen in een babbelbox te behandelen.
Vandaar onderstaand ook mijn reactie op het verhaal van Jan Roelof via de site van ons eigen hogeschoolblad.
Waarom zou je PTD eenzijdig moeten afschaffen als:
– Het systeem goed werkt en technisch zeer transparant is
– Nergens is aangetoond dat ptd kwaliteitsverbetering van het onderwijs in de weg staat
– Gebleken is dat ptd een prima vangnet is inzake werkdruk docenten
– Ptd het resultaat is van een cao verplichting
– De CMR altijd bereid is te praten over zinvolle aanpassingen van gemaakte afspraken
– De CMR en het CvB de afgelopen jaren steeds GEZAMENLIJK oplossingen vonden
Fons van Maldeghem
Vz CMR