Gisteren kregen de drie een training op vliegbasis Soesterberg. Eerst een les over de manier waarop zintuigen en lichaam zich gedragen tijdens een ruimtevlucht, daarna een experiment met een bril die links en rechts omdraait en tenslotte het moment suprême: een testvlucht in een simulator waarin Robert (en de andere kandidaten) zowel gewichtloosheid ervaarde als 3G-krachten. Dat betekent dat je lichaam drie keer zwaarder wordt en het bloed naar beneden wordt geduwd.

Deze krachten kun je opvangen door een soort fitness-oefeningen te doen. ‘Span je buik-, bil- en beenspieren nu goed aan’, coacht Harry van Hulten, piloot van het ruimtevliegtuig-to-be en één van de directeuren van SXC (het bedrijf dat commerciële ruimtevluchten gaat verzorgen, red.). ‘Het menselijk lichaam kan 4-5G aan, maar je zou niet de eerste zijn die wegtrekt bij 3G.’

Dat deed Robert blijkbaar zo goed dat hij die G-krachten heel erg vond meevallen. Enigszins bibberig en met een vuurrood hoofd van de opwinding kwam hij na tien minuten de capsule uit. ‘Gaaaaaf. Dat was echt vet. Super super cool.’

Of Robert ook echt de ruimte in gaat, wordt in februari bekend. Als hij de wedstrijd wint, mag hij in het najaar van 2015 een ruimtereis maken met de Lynx Mark II, een vliegtuigraket die nu ontwikkeld en getest wordt door SXC. Een vlucht gaat ongeveer een uur duren en biedt ruimte aan de piloot en één passagier. SXC gaat vier reizen per dag verzorgen.

Dorine van Namen