Nu wordt er door de verschillende lectoraten – met daarin meestal twee lectoren die onderzoek doen of laten doen – te weinig samengewerkt, vertelde Tuytel tijdens de vergadering van de centrale medezeggenschapsraad (cmr). Hij wees ook op een landelijke discussie waarbij eveneens wordt gepleit voor het terugbrengen van het aantal lectoraten. Tuytel: ‘Als je kwaliteit wilt leveren, heb je meer focus nodig en meer massa. Nu zijn de lectoraten zeer wisselend van kwaliteit. Sommige doen het zeer goed, anderen blijven achter.’ De nieuwe kenniscentra zullen niet meer per definitie bij een onderwijsinstituut horen. Hoe de organisatie eruit zal zien, wil Tuytel met de cmr bespreken aan de hand van een notitie die over pakweg een maand verschijnt.

Bijdrage aan onderwijs
De cmr plaatste het lectorenbeleid onder andere op de agenda omdat veel studenten en docenten niet eens weten van het bestaan van lectoren. Welke bijdrage leveren ze dan aan het onderwijs? Tuytel gaf aan dat het inderdaad beter moet, vandaar ook de aangekondigde samenvoeging. ‘Je moet je bijvoorbeeld afvragen wat praktijkgericht onderzoek is. Het gaat niet zozeer om publiceren maar om de vraag of uitkomsten van onderzoek bruikbaar zijn voor de beroepspraktijk.’

‘Als een tierelier’
In haar pre-advies pleitte de cmr voor een transparantere procedure bij het aannemen van lectoren. Dit onder andere om ‘de schijn van vriendjespolitiek’ tegen te gaan. Tijdens de vergadering nam Tuytel het woord vriendjespolitiek niet in de mond. Wel gaf hij aan dat de zogenoemde ‘netwerklectoren’ inderdaad ‘uit het netwerk’ komen. De HR berichtte nog niet eerder over het bestaan van netwerklectoren maar Tuytel gaf aan dat die er al langer zijn. ‘Bij het lectoraat Ideale Haven hebben we Henk de Bruijn. Dat is een netwerklector: hij werkt één dag in de week voor ons, en doet geen onderzoekt maar haalt onderzoeksopdrachten binnen. ‘En dat werkt als een tierelier’, weet Tuytel.

JvN