Rookcampagne: ‘het gaat niet hard genoeg’
Gepubliceerd: 2 July 2013 • Leestijd: 1 minuten en 46 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.De directeuren van de onderwijsinstituten krijgen nog enkele maanden de tijd om hun eigen anti-rookcampagne een succes te laten worden. Dat maakte collegevoorzitter Ron Bormans gisteren duidelijk aan de cmr (centrale medezeggenschapsraad).
Is de anti-rookcampagne een succes? Ofwel: roken de rokers binnen de blauwe lijnen? De cmr vindt van niet, collegevoorzitter Bormans ‘ziet vooruitgang’. ‘Op een aantal locaties gaat het echt beter, maar het gaat dus nog niet hard genoeg’, aldus de collegevoorzitter die vier studentleden van de cmr uitnodigde om binnenkort over het onderwerp om de tafel te gaan zitten met de instituutsdirecteuren. De ‘Taskforce Roken buiten ’t lijntje’, noemde Bormans het.
Rokers op hun plek
Twee maanden geleden schortte het collegebestuur de geplande anti-rookcampagne op omdat niet alle instituutsdirecteuren er enthousiast over waren. De tegenstanders vreesden dat de stevige toon van de campagne averechts zou uitpakken. Op de geplande campagneposters staan twee ernstig kijkende personen en er is een wit vakje (zo eentje als de ‘Roken is dodelijk’ op sigarettenpakjes) te zien. De tekst in dat vakje luidt ‘Samen zetten we rokers op hun plek’. Van medewerkers en studenten wordt verwacht dat zij anderen aanspreken op het moment dat ze roken op een plek waar dat niet mag.
Dat laatste gebeurt – zonder posters – op verschillende locaties, en door sommige directeuren, medewerkers en studenten. Directeuren die het niet met de campagne eens waren, kregen de gelegenheid zelf een manier te vinden om het roken bij bijvoorbeeld de ingangen van locaties tegen te gaan. Zo worden er op de locatie Museumpark studentes ingehuurd die verkleed als schoonmaaksters rokers op een ludieke wijze aanspreken op hun gedrag.
Niet op alle locaties
‘Heel leuk maar ze zijn er niet altijd, en er gebeurt niet op alle locaties iets’, ervaart onder andere cmr-studentlid Arthur Maijer. ‘En we hebben dus nog een goeie campagne liggen (die met de posters, red.). Laten we die van stal halen, juist om in september de nieuwe studenten aan te spreken.’ Arthur kreeg bijval van andere studentleden, onder wie Christina Cathalina. ‘Hoe lang gaan we de directeuren nog geven?’
Maar Bormans wil de directeuren nog even de tijd geven om het roken op hun eigen manier aan te pakken. ‘Ik heb mijn vertrouwen uitgesproken in die directeuren. Ik schiet er niks mee op als ik dat vertrouwen meteen weer intrek.’ Bormans gaat een aantal directeuren wel vertellen dat het nog niet hard genoeg gaat.
Taskforce
Aan het eind van het agendapunt introduceerde Bormans de ‘Taskforce Roken buiten ’t lijntje’. Vier studenten uit de cmr gaan daarin in overleg met de instituutsdirecteuren. Bormans: ‘We zullen dan in de cmr-vergadering van oktober of november de balans opmaken.’
Jos van Nierop
‘Samen zetten we rokers op hun plek’ Wat mag die plek dan wel niet zijn, de grootste beerput die je maar kunt vinden ? Dit gaat over meer dan iemand binnen de blauwe belijning te plaatsen, namelijk mensen classificeren en afscheiden.
Het is maar te hopen dat die ‘ludieke’ aanspreekacties niet omslaan in verbale aanvallen.
Zo’n scenario vrees ik wel voor het rookbeleid wat uit deze campagne moet ontstaan, een beleid waar de voormalige DDR de vingers bij af zou likken.
Leef en laat leven, for fuck’s sake…
Ik vermeld niet eens of ik een roker ben of niet, dat zou helemaal niet uit mogen maken. Iedereen zou in staat moeten zijn met objectieve argumenten, maar wat ik in dit en voorgaande stukken waarneem zijn vooral onderbuikgevoelens, irritaties en egocentrisme (jawél).
Rokersterras op een verhoogd plateau met van die Zen shit. Men rookt vaak omdat men strest, help de stakkers aahw.
rokers moeten gewoon aan de overkant van de schoolgebouw of ergens anders gaan staan. In ieder geval niet voor de schoolgebouw zelf. Ik heb er enorm last van dat vieze rooklucht elke keer als ik naar school kom.
Heel de rookcampagne bij ons op school is geflopt. Iedereen rookt nog waar hij zelf wil. En het antirook gebied is zo klein dat als je 3 stappen verder zet je wel weer gewoon mag roken. Leraren zeggen er weleens wat van maar dit zijn slechts enkelen. Studenten bemoeien zich niet met elkaar en al helemaal niet in Rotterdam ik denk dat niemand zin heeft om met een blauwoog zijn colleges voort te zetten.
‘Leef en laten leven.’ Dat laatste hé, daarom zou je mensen de kans moeten geven het gebouw binnen te lopen zonder door andermans rook te hoeven.
Die twee keer per dag dat iedereen naar binnen en naar buiten loopt is een strak antirookbeleid ook wel voor nodig. Als je op straat loopt duik en spring je dan ook elke keer weg voor elke roker die je tegenkomt? Bovendien stopt die rook meestal ook niet bij het lijntje dus als de wind richting de deur staat heeft iedereen er alsnog last van.
Beetje gemierenneuk als je het mij vraagt.
Stel nu eens dat collega’s en studenten met blikjes bier in hun handen bij de deuropening van bijv. de WH/BL zouden staan? Wat zouden de reacties dan zijn?
En als het dan toch moet…roken toegestaan als gepriviligeerde verslaving…maar dan wel zonder overlast voor niet-rokende collega’s en studenten zou ik zeggen.