De student uit deze zaak heeft een negatief bindend studieadvies (bsa) gekregen omdat hij vijf studiepunten te weinig zou hebben gehaald. Zelf denkt hij dat hij voldoende punten kan halen voor het eerste jaar, omdat hij nog herkansingsmogelijkheden heeft voor het vak principles of marketing en voor Duits I. Het vak principles of marketing bestaat uit een schriftelijk en een multiplechoicedeel. Het schriftelijk deel heeft de student niet gehaald, het multiplechoicedeel heeft hij niet gemaakt vanwege ziekte. En ook het tentamen van Duits I heeft hij niet gemaakt. Zijn docent had hem daarop per mail laten weten dat hij zich moest richten op Duits II. Zou hij dat vak halen, dan zou hij automatisch geslaagd zijn voor Duits I.

De onderwijsmanager, die op de zitting het instituut RBS vertegenwoordigt, stelt dat de student geen bezwaar heeft gemaakt bij de examencommissie tegen het niet kunnen herkansen van beide vakken, terwijl hij alle gelegenheid had om dit te doen.

Maar het college van beroep stelt dat er nooit een officieel besluit is genomen waaruit blijkt dat de student geen herkansingsmogelijkheden meer had. De student kón dus helemaal geen bezwaar maken.

Ook vindt het college van beroep dat de student beide onderdelen van principles of marketing had moeten kunnen herkansen. Hem is dus ten onrechte een herkansingsmogelijkheid onthouden, en daarmee uitzicht op de drie studiepunten die hij zo hard nodig had.

De student had ook de twee studiepunten voor Duits I moeten krijgen. De mail van de docent laat aan duidelijkheid niets te wensen over: ‘Als je Duits II haalt, heb je Duits I automatisch ook gehaald’. In juridische termen heet dit ‘opgewekt vertrouwen’ en daarom hadden de twee studiepunten van Duits I hem moeten worden toegekend.

Het college van beroep vindt dan ook dat er sprake is van een niet zorgvuldig genomen besluit en verklaart het beroep van de RBS-student gegrond.

Tekst: Dorine van Namen