Pas na het reguliere aantal herkansingen heeft zij dit bij de decaan gemeld en die zorgde ervoor dat zij nog een extra herkansing kreeg. Maar ook deze keer zakte ze. Het was een assessment zoals de andere die ze deed en de studente ervaarde niet dat er rekening werd gehouden met haar faalangst. Ze was erg gespannen en haalde bepaalde begrippen door elkaar waardoor de examinatoren concludeerden dat zij de stof niet voldoende beheerste. Gevolg: een negatief bindend studieadvies (bsa).

Dat klopt, zeggen de vertegenwoordigers van de opleiding. Het eindresultaat was onvoldoende en daarom was het negatieve bsa terecht. In individuele gesprekken met haar studieloopbaancoach heeft de studente, tot het einde van het tweede jaar, nooit aangegeven faalangstig te zijn. Toen ze dit wel deed, is zij meteen naar de decaan verwezen. De decaan heeft om een extra herkansingsmogelijkheid gevraagd, maar de opleiding niet geadviseerd om het bsa achterwege te laten.

De opleiders vinden dat zij er alles aan hebben gedaan om de studente te helpen: extra begeleiding door de docent (hulp die de studente ook heeft geaccepteerd), een extra herkansingsmogelijkheid op aandringen van de decaan en tijdens de herkansing, toen de studente de begrippen door elkaar begon te halen, de gelegenheid om opnieuw te beginnen. De beoordelaars willen één lijn trekken met de andere studenten en hebben het assessment daarom afgenomen zoals ze dat ook bij niet-faalangstige studenten zouden doen.

Het gevolg is dat ze de opleiding moet verlaten tenzij het college van beroep voor de examens (cbe) haar in het gelijk stelt en ook vindt dat er onvoldoende rekening is gehouden met haar faalangst. En dat vindt het cbe niet. Het college vindt het besluit van de opleiding zorgvuldig en verklaart het beroep van de studente dan ook ongegrond.

Dorine van Namen