Lieve Tosca: Is het normaal om op kamers te gaan?
Ik las je antwoord van vorige week over ‘leefgeld’ en vraag me ineens wat af: is het normaal om op kamers te gaan? Iedereen om me heen zegt de hele tijd dat ik moet, maar ik heb er helemaal geen zin in. Ik ben eerstejaars en woon bij m’n ouders in Schiedam. Het is er gezellig en schoon, ik mag (bijna) alles doen wat ik wil en heb ongeveer evenveel reistijd als studenten die ergens anders in de stad wonen. Waarom zou ik op mezelf gaan als ik het thuis zo relaxt heb?
Groet,
Anoniempje
Lief Anoniempje,
Ongeveer de helft van de studenten gaat op kamers, dus het is vrij normaal om het te doen. Maar als jij er geen zin in hebt, hoef je natuurlijk helemaal niets. Het is een vrij land.
Het zou best zo kunnen zijn dat je er nog geen zin in hebt. Zo’n eerste jaar is best heftig. Je moet wennen aan je studie en je klasgenoten en het is ook nog aardig doorpakken omdat je geen negatief studieadvies wilt krijgen. Misschien dat je in het tweede, derde of vierde jaar wel klaar bent voor deze stap en dan zou ik het vooral doen.
Op kamers gaan is volgens mij de eerste stap naar een zelfstandig leven. Je ouders kunnen nog zo leuk zijn, maar op een gegeven moment is het goed dat jij bepaalt hoe je je leven inricht. Misschien heb je het gevoel dat je mag doen wat je wilt, maar mag je zonder overleg een muur in je kamer schilderen, chips kiezen als avondeten, stappen tot het licht wordt zonder dit van tevoren te melden, een leuke jongen/meisje meenemen uit de kroeg, je kamer opruimen wanneer het jou uitkomt of drie dagen apathisch in bed Netflixen? Dat zou supertof zijn, maar ik geloof nooit dat ze dat allemaal zonder enig commentaar toelaten.
Een kamer huren, lol hebben en ruzie maken met je huisgenoten, zelf zorgen dat er genoeg boodschappen zijn om te koken, je kleren wassen en strijken, een uitwonendenbeurs aanvragen of geld lenen bij DUO, een baantje zoeken en je eigen rekeningen betalen. Wanneer je dat allemaal kan, ben je al een heel eind op weg om je eigen leven te organiseren en volwassen te worden. En mocht het allemaal even niet zo gaan als je had gepland, dan kan je altijd nog aankloppen bij je leuke en lieve ouders zodat ze je kunnen voeren, wassen, onder de schone lakens kunnen stoppen en een paar tientjes mee kunnen geven om de maand door te komen.
Uit onderzoek blijkt dat studenten die in het eerste jaar niet op kamers gaan dat later vaak ook niet meer doen en dat vind ik dus jammer. Overweeg het lieve studenten, op jezelf wonen is een boel gedoe, maar ook echt heel leuk.
Liefs Tosca
Mail dan naar lieve@toscasel.nl
Tosca Sel schrijft maandelijks de column ‘Daten met Tosca’. En speciaal voor onze lezers is ze nu ook ‘Lieve Tosca’. Je kunt haar om raad vragen over liefde, leven, daten, uitgaan en seks. Want daar weet ze alles van. Nou, bijna alles.
Het positieve om bij je ouders te blijven wonen is dat je geen studieschuld hebt en wanneer je geslaagd bent vrolijk het leven in stapt..