Klaartje Laane
Tot februari 2016: industrieel product ontwerpen
Nu: industrial designer Bluelarix Designworks

Toen Klaartje Laane kind was, vond ze het leuk om een fiets of een koffiezetapparaat uit elkaar te halen. Dat dat best bijzonder is, wist ze toen nog niet. Haar vader en broer waren architect en mensen vonden dat ook wel iets voor Laane, maar zij zocht een studierichting waarin ze op een andere manier ‘iets van waarde kon bijdragen’. ‘Daarom koos ik voor international development studies aan Hogeschool Van Hall Larenstein. Al snel werd duidelijk dat de opleiding, met een focus op management, niet zo bij me paste. Tijdens een stage in Ecuador besloot ik te stoppen en verder te reizen in Zuid-Amerika.’

Cum laude

Terug in Nederland schreef Laane zich in bij industrieel product ontwerpen. Ditmaal maakte ze wel de juiste keuze. ‘Ik ben kennelijk een techneut en een creatief. Die twee dingen kon ik goed uitleven bij ipo. Het kleine docententeam is heel flexibel. Ze vinden het leuk als je zelf met dingen komt die je wilt leren. Voor constructieleer heb ik een keer een volledig werkende klok gebouwd en voor het honoursprogramma ben ik in Shanghai en in Kortrijk geweest. Daardoor heb ik me echt kunnen ontwikkelen bij IPO. Dat ik uiteindelijk cum laude en met honours ben afgestudeerd, was geen uitgestippelde ambitie. Het was het gevolg van de manier waarop ik daar kon studeren.’

Lesotho

Voor haar afstudeerstage koos Laane voor de organisatie African Clean Energy (ACE). ‘Mijn twee interesses kwamen in die stage samen: productontwerp en duurzame ontwikkeling. African Clean Energy heeft een op zonne-energie en biomassa gestookt fornuis (cookstove) ontwikkeld. Mijn opdracht was om een nieuwe top te ontwerpen waardoor de veiligheid en het gebruiksgemak belangrijk verbeterd zouden worden.’

Geleerd op de HR: ‘Als je iets doet wat je ligt, kun je je altijd op een waardevolle manier inzetten.’

De cookstove is een schoolvoorbeeld van hoe design duurzame ontwikkeling kan stimuleren. In veel Afrikaanse en Aziatische landen koken mensen binnen op open vuur met vuile brandstof. Laane: ‘Zo’n hut staat dan blauw van de rook en vrouwen en kinderen ademen de vieze rook in. “Gaat het mis?” vroeg ik, toen ik dat voor het eerst zag. Maar nee, dat is de dagelijkse gang van zaken. Volgens de World Health Organization sterven jaarlijks 4,3 miljoen aan luchtvervuiling binnenshuis. Mensen zijn uren kwijt aan het zoeken naar brandstof en bovendien veroorzaakt deze manier van koken grote ecologische schade. De cookstove is dus een heel belangrijk product.’

Gemist op de HR: ‘Ik heb niet echt iets gemist. Als dat zo was, dan had ik het ergens anders moeten gaan zoeken. Je hebt het zelf in de hand.’

Na haar stage bleef Laane bij ACE om een nieuw product te ontwikkelen. ‘Ik kreeg het aanbod om in Lesotho in de fabriek als manager aan de slag te gaan. Ik heb besloten om het niet te doen. Dat was een heel moeilijke beslissing. Dankbaarder werk is er niet, maar ik ben nog niet uitgeleerd als productontwerper. Toen er bij mijn andere stageadres Bluelarix Designworks in Amsterdam een vacature was, heb ik snel gereageerd. Ik werk hier nu als junior allround designer. We maken kwalitatief goede medische, professionele, consumer- en sportproducten. Er komt zo veel rotzooi op de markt. Door goede producten te ontwerpen, kun je ook verschil maken. Misschien eindig ik op een dag alsnog in Lesotho. Wie weet. Maar tegen die tijd heb ik meer in huis door wat ik hier leer.’

Tekst: Esmé van der Molen
Fotografie: Saskia Stavenuiter