Teleurgesteld, maar niet verrast, dat vat het beste samen hoe Bormans zich voelt over de meest recente cijfers: ‘De rangorde in de Keuzegids wordt voor een belangrijk deel bepaald door uitslagen in de Nationale Studentenenquête (NSE, red.). De studenttevredenheid is bij ons het afgelopen jaar voor de vierde keer op rij gestegen, maar deze keer minder hard dan het landelijk gemiddelde.’

Teleurstellend zijn de scores voor de docententeams. 29 docententeams scoren gemiddeld, 21 opleidingen krijgen een – (min), 2 (chemische technologie en international business & languages) een – -, 12 een + en 2 opleidingen (lero aardrijkskunde en lero natuurkunde) een ++.

‘Dat raakt ons in de kern. In die docententeams komt alles samen – de kwaliteit van de individuele docenten en de manier waarop er wordt samengewerkt – dáár moet het gebeuren. Die kritische reflectie van studenten moeten wij ons enorm aantrekken. Natuurlijk willen wij als bestuur ons uiterste best doen om die teams – binnen de financiële kaders die we hebben – te faciliteren, maar zíj moeten het gewoon doen. Dat is nou eenmaal de simpele waarheid.

‘Laat me dit nog een keer duidelijk zeggen: Dat docententeams in the lead zijn, betekent niet dat het vrijheid blijheid is. Ik ben niet van de zelfsturende teams. De autonomie die we docenten bieden, gaat gepaard met verantwoordelijkheid. We verwachten dat ze zélf normen en stevige doelstellingen formuleren en zich daar ook aan houden. Gebruiken zij de vrijheid om te handelen, dan geven wij ze de ruimte en krijgen ze alle ondersteuning die ze nodig hebben.’

Roostering en schakelprogramma’s

Ook op het thema roostering doet de hogeschool het niet goed. Het verschil met de andere hogescholen, en ook dat met de vijf grote hogescholen, is toegenomen. Bormans: ‘We weten wat we moeten doen, laten we het gaan doen. In het verleden hebben we dat weleens centraal gestimuleerd, misschien moeten we dat juist op dit punt weer eens een boost geven.’

‘Naast de tegenvallende scores voor de docententeams en de roostering worden de resultaten sterk beïnvloed door het vraagstuk van studiesucces’, stelt Bormans. ‘Te veel studenten verlaten de hogeschool zonder diploma. Dat vraagstuk staat hoog op onze agenda. Het is belangrijk dat we speelruimte krijgen om iets extra’s te doen voor sommige studentgroepen, met name de mbo’ers. Bijvoorbeeld in de vorm van schakelprogramma’s. Gelukkig staat dat onderwerp nu volop in de belangstelling.’

Focusopleidingen?

Tot vorig jaar kende de hogeschool Focusopleidingen, opleidingen met minder dan 50 punten (dit jaar 10 van de 66 onderzochte opleidingen). Zij werden onder toezicht gesteld van het bestuur en moesten via een intensief verbetertraject de weg uit het dal vinden. Deze benadering was succesvol. Bestaat het beleid van de Focusopleidingen nog?

Hij is er nog niet helemaal over uitgedacht, maar in lijn met het ingezette beleid zoals dat tijdens de jaaropening werd gepresenteerd – de macht naar de docententeams – wil Bormans het nu een beetje anders aanpakken.

‘Ik wil af van het centrale toezicht zoals dat in het beleid rond de Focusopleidingen zat. Mijn plan is om die tien opleidingen te gaan bezoeken en te vragen hoe dit komt, waarom het niet goed gaat en hoe zij denken het tij te keren. De hulp die we de Focusopleidingen boden, blijft natuurlijk wel gewoon van kracht, maar de opleidingen moeten zelf aangeven wat voor hulp ze, bijvoorbeeld van de diensten, nodig hebben. Denk aan ondersteuning bij teamcoaching, bij de inhoudelijke opbouw van het onderwijsprogramma of de kwaliteit van de toetsing. Dan zullen wij er alles aan doen om die hulp ook te geven.

‘Teams kunnen ook leren van andere opleidingen waar hun collega’s een nieuwe weg zijn ingeslagen. Vorig jaar hebben vooral commerciële economie, verpleegkunde en industrieel productontwerpen hard aan de weg getimmerd. Naar aanleiding van de Keuzegids liggen er nog geen nieuwe hulpvragen, nee. Misschien is het daarvoor nog een beetje te vroeg.’

Tekst: Dorine van Namen
Illustratie: Demian Janssen