Al vier jaar lang mag ik mezelf gelukkig prijzen met de goed geregelde toegankelijkheid van de Hogeschool Rotterdam. Maar het is ook al vier jaar lang zo dat ik af en toe nog misprijzend mijn hoofd schud om de dingen die écht nog niet goed doordacht zijn. Dingen waar je niet zo snel bij stilstaat wanneer je niet zelf te maken hebt met een functiebeperking of chronische ziekte, maar die wél belangrijk zijn bij de verbetering van het onderwijs. Volgend jaar wordt mijn laatste jaar op de HR en dat is een mooie aanleiding om nog eens kritisch te kijken: hoe inclusief is de hogeschool eigenlijk?

Geen vergrootglas

Ik ben slechtziend. Dat is een veelvoorkomende, hinderlijke handicap die er onder andere voor zorgt dat computergebruik niet altijd even soepel gaat. Maar er is een simpele oplossing: ik ben groot fan van het inmiddels standaard ingebouwde vergrootglas van Windows. Je zou zeggen dat de HR wil dat ook slechtziende studenten op de campuscomputers kunnen werken, toch? Nou, niet dus. Om de een of andere raadselachtige reden is het Windows-vergrootglas op álle schoolcomputers geblokkeerd. Op álle locaties. Waardoor ik bij het maken van de landelijke kennistoets peentjes zweette omdat ik bang was dat ik het niet goed genoeg zou kunnen zien. Waardoor ik bij een ICT-vak niet in de les mee kon doen met de opdrachten. Inclusief? I think not.

Collegezalen

De locatie Museumpark heeft welgeteld één collegezaal waar ik welgeteld één keer in mijn studietijd heb gezeten. En wanneer je daar met een rolstoel wilt zitten, ben je veroordeeld tot een plaatsje middenin, want er is geen opritje. En dat terwijl ik – ook weer vanwege die visuele beperking – toch het liefste vooraan wil zitten. Tel daarbij op dat de tafeltjes erg klein en laag zijn en zere knieën veroorzaken. Een collegezaalcollege met een rolstoel, dat zou heel wat beter kunnen.

Ongemak aan de poort

Over de deuren heb ik weinig te klagen: die gaan grotendeels vanzelf open. Grotendeels. Want wanneer je op maandagochtend vroeg op de HR komt, zit alles nog potdicht. Daar sta je dan met je goeie gedrag als onafhankelijke student aan een loodzware deur te sjorren en stiekem te hopen dat er iemand komt die je even om hulp kunt vragen. En het wordt nog erger: toen ik op de locatie Kralingse Zoom was voor de landelijke kennistoets, bleek dat daar zelfs geen enkele deur automatisch open gaat. Als de Rotterdam Business School het zakenleven inclusief wil maken én houden, dan is dit soort ongemak aan de poort geen beste reclame.

Renovatie

En dan heb ik het nog niet gehad over de renovatie bij de locatie Museumpark. Groot was de schrik toen ik met mijn taxi nietsvermoedend op school aankwam en ontdekte dat de slagboom voor de parkeerplaats was afgesloten. Het is al behoorlijk ingewikkeld om chauffeurs uit te leggen dat ze heus wel bij de school kunnen komen, maar toen alle parkeergelegenheid weg was, werd het mij wel héél moeilijk gemaakt om op school en weer thuis te komen… ik hoop maar dat er iets beters voor terugkomt, want zo is de inclusiviteit ver te zoeken.

Studiesucces

Ik vraag me af: Ben ik de enige student met een functiebeperking die zich over deze dingen druk maakt? Zijn er dan geen werknemers die in hetzelfde schuitje zitten en ook problemen ondervinden met de computers, het renovatiedrama of de deuren? Natuurlijk, het zijn allemaal maar kleine dingetjes, maar mijns inziens wel dingen die beter kunnen én moeten. Alles om het studiesucces te vergroten, toch?