Ik heb zelf nooit zo heel veel op gehad met al die populariteitsquizjes. Met het periodieke toneelstukje van de accreditering trouwens al evenmin. Beide pretenderen dat ze iets zeggen over de kwaliteit van een opleiding en dat is waar, zolang je vooral dat ‘iets’ benadrukt. In hetzelfde jaar dat onze opleiding een vrij slechte beoordeling kreeg in de Keuzegids, kreeg ze juist een heel positief oordeel van de accreditatiecommissie. Taart van de een en boegeroep van de ander. Ik eet de taart en laat het boegeroep ook maar gelaten over me heen komen. Ondertussen ga ik gewoon verder met waar ik mee bezig was: proberen goed onderwijs aan studenten te bieden en liefst steeds beter.

Maar dat is natuurlijk niet wat je hóórt te doen. Je hoort een uitslag altijd serieus te nemen en daarom wordt een studie die minnetjes presteert meteen een zogenaamde focusopleiding. Dát is bestuurlijke daadkracht, destijds door Bormans hoogstpersoonlijk geïntroduceerd. Als focusopleiding kom je onder zijn bestuurlijk toezicht. Nu is onder zijn toezicht staan niet helemaal zonder risico, zoals het ROC Leiden ooit heeft ervaren, maar het heeft geholpen. Onze opleiding kwam er deze keer veel gunstiger uit. Het was zelfs de grootste stijger in de Keuzegids 2018.

Het is een prettig bijeffect van een eenmalig lage score: het jaar erop behoor je bijna zeker tot de grote stijgers. Taart!

De student die mij vorig jaar nog aansprak op de maatregelen die we zouden moeten gaan nemen, was nu ook gul met zijn complimenten. Toch moest ik eerlijkheidshalve toegeven dat ik daar feitelijk helemaal niets extra’s aan had bijgedragen. Het is nu eenmaal een prettig bijeffect van een eenmalig lage score: het jaar erop behoor je bijna zeker tot de grote stijgers. Taart!

De Hogeschool Rotterdam als geheel scoorde juist bedroevend laag. Het zit onze voorzitter natuurlijk niet lekker dat de Keuzegids – door hem als jonge ambtenaar op een ministerie nota bene zelf bedacht! – zo beroerd oordeelt. Maar daar heeft onze altijd inventieve voorzitter ook iets op gevonden. Voortaan moeten we het studentenoordeel niet zo zwaar laten meewegen. Helaas: dat is bij wijze van experiment meteen geprobeerd door de Keuzegids zelf en de HR komt op precies dezelfde plaats in de ranglijst.

Misschien moeten we er niet meer zo’n gewicht aan toekennen? (hear, hear!) Maar het is wel wat potsierlijk om te zeggen dat zo’n ranglijst eigenlijk niet zo belangrijk is als je zelf laag eindigt. Dat snapt Bormans ook wel en daarom wil hij in gesprek met andere hogescholen die wel hoog eindigen in de lijst. Zij moeten het voortouw nemen. Ik vind dat persoonlijk nog potsierlijker. Het komt op mij over alsof Excelsior aan Feyenoord, Ajax en PSV gaat vragen of zij de rangschikking in de eredivisie wat zouden willen relativeren.