Door mijn probleem met een collega te bespreken, kreeg ik beter inzicht in m’n eigen handelen. Voor mij is de lesstof gesneden koek, maar studenten moeten zich de inhoud nog eigen maken. En het is lastig om feedback te geven op stof die je pas net hebt geleerd. Ik moest ze dus meer handvaten geven.

Meer structuur, dat was het begin. Dus toen er presentaties gehouden werden, verdeelde ik de taken. Er moest gelet worden op presentatievaardigheden, de inhoud, de PowerPoint indeling en nog een paar dingen. Daarna gaf ik aan hoe er feedback gegeven kon worden: door propjes te gooien.

Mijn collega Hannah kwam hiermee. Haar concept werkt als volgt: iedereen heeft één propje en de prullenbak staat in het midden van het lokaal. Als je een vraag hebt gesteld of feedback hebt gegeven, gooi je je propje in de prullenbak. Als je een propje hebt gegooid hebt, moet je wachten tot de rest van de klas dat ook heeft gedaan. Aan het einde van de les moet iedereen zijn propje kwijt zijn.

Na de eerste presentatie, werden er gelijk drie propjes gegooid. Dat was een verbetering van tweehonderd procent ten opzichte van de vorige les! Na de derde presentatie kwamen er vier propjes tegelijk en werd er gestreden om wie als eerst mocht. Een overwinning!

Een ander bijkomend voordeel: al het afval was aan het einde van de les spoorloos, ook de gemiste propjes. Het propjesconcept heeft meer voordelen dan ik dacht!