Docentenblog Roos: Haten is makkelijk
Gepubliceerd: 16 May 2017 • Leestijd: 1 minuten en 26 seconden • Roos Dit artikel is meer dan een jaar oud.Anoniem kritiek spuien op iets wat een ander creëert is een bekend fenomeen op social media, maar het gebeurt ook op de Hogeschool Rotterdam. Een instituut waar de meeste medewerkers pedagogisch-didactisch geschoold zijn én volgens mij een degelijke maatschappelijke verantwoordelijkheid dienen te voelen. Een verantwoordelijkheid die we onze studenten zouden moeten meegeven.
Op de site van Profielen – hier dus, waar je deze column leest – komen vooral mensen aan die gelinkt zijn aan de HR. Toen een sympathieke collega vroeg hoe het ‘assessment’ van mijn collega-blogger ging, volgde hier een verbazende lezersreactie op. Namelijk ‘assessment?…jeeez..we hebben daar een mooi nederlands woord voor “beoordeling”..zo wordt het nooit wat met kunst.’ Daar begrijp ik dus niets van.
Waarom is het nodig om iemand aan te vallen als hij of zij oprecht geïnteresseerd is in een ander? Als dit een uitzondering was, had ik mij er niet zo druk over gemaakt. Maar er wordt dus ook op mijn blogs gereageerd en dat is ook niet altijd positief. Een persoon vond de titel van mijn vorige blog flauw en achterhaald. Een andere reactie was blijkbaar zo heftig dat hij door de redactie is verwijderd.
Nou zou het heel makkelijk voor mij zijn om uit te halen naar de lezers, maar dat is niet de boodschap van deze blog. Ik vind dat iedereen recht heeft op zijn mening, maar ik vind ook dat wij als hogeschoolgemeenschap een maatschappelijke verantwoordelijkheid hebben om een goed voorbeeld te geven en om het beste uit onszelf te halen. De slogan van de HR is niet voor niets: Overtref jezelf.
Als iemand die het niet eens is met mijn schrijfstijl, zou ik het waarderen als hij dit niet alleen aankaart, maar ook direct een alternatief biedt. Iets afkraken is namelijk makkelijk. Door aan te geven hoe het anders kan, daag je jezelf uit. En daar kunnen we allemaal van leren. Volgens mij is dat de kern van onze schoolgemeenschap: Beroepsprofessionals die onze maatschappij opbouwen, niet verder afbreken.
Quote van Simone Elkeles:
“Opinions are like assholes, everybody’s got one and everyone thinks everyone else’s stinks.”
Dat vat het wel ongeveer samen. Het is onze maatschappelijke functie om inlevingsvermogen te kweken en elkaars meningen te respecteren (hoe moeilijk dat ook is).
cheeky beeky
Iets afkraken is namelijk makkelijk. Door aan te geven hoe het anders kan, daag je jezelf uit. En daar kunnen we allemaal van leren. Volgens mij is dat de kern van onze schoolgemeenschap: Beroepsprofessionals die onze maatschappij opbouwen, niet verder afbreken. Mooi gezegd maar de werkelijkheid zit heel anders in elkaar. De sfeer op de hogeschool wordt helaas verstoord door allerlei stigmas die men op elkaar plakt, zelfs de docenten kunnen hier doodleuk aan mee doen, als er weer binnen de stemmingsmakerijen mensen worden opgeroepen om vanuit hokjes te denken en elkaar in het verdomhoekje te trappen wat ook nadrukkelijk te zien is binnen de Hogeschool helaas. Wat ik overigens niet snel zie veranderen, maar eerder zie toenemen. Bij het lopen in de wandelgangen heerst er spanning , men ziet elkaar als vijand. Allerlei lelijke blikken die men naar elkaar toewerpt. Wat betreft de maatschappelijke verantwoordelijkheid om het beste van jezelf met een ander te delen, zie ik nauwelijks gebeuren. Men zal eerder het slechtste uit je willen halen, precies het tegenover gestelde van wat vruchtbaar kan zijn. Haten is makkelijk maar wel de heersende houding naar elkaar toe, zowel studenten als een aantal docenten voor je het weet word je meegezogen in andermans haat of worden beweringen gedaan op basis van leugens. Ethiek of enige moraal besef is ver te zoeken.
Heersende Norm:
Elkaar bespotten en belachelijke maken
Liegen voor je neus( negatieve beweringen )
Misleiden, voorliegen
Elkaar vooral belemmeren.
Elkaar in een stigma trappen door de etniciteit als troef in te zetten.
massa interpertatie verheiligen\
elkaar vooral niet de ontwikkeling gunnen
etc
Het ligt er ook aan hoe je zelf in het leven staat. Als je denkt dat de heersende norm elkaar bespotten is, dan zie je dat ook het meest gebeuren. Als je denkt dat respect de heersende norm is, dan zie je heel veel respect en af en toe bespotting. Abdel, Ik deel jouw visie over de Hogeschool Rotterdam niet. Ik voel mij hier (als medewerker) erg veilig. Ik heb leuke gesprekken met docenten en studenten, zelfs als de visie van collega’s lijnrecht tegenover de mijne staat. En natuurlijk ontstaat er dan frictie. Soms zit daar zelfs een groot emotioneel gevoel onder. Maar dat wil niet zeggen dat er dan onveiligheid hoeft te ontstaan, of dat je elkaar belachelijk moet maken. Ik vind het een goed artikel, het zwengelt bewustzijn aan hoe we met elkaar omgaan.
Overtref jezelf door de ander te respecteren en je zult zien dat het leven een stuk aangenamer wordt, voor jou en voor je medemens.
Rake blog Roos, dank hiervoor. Er kan immers alleen iets veranderen als we zelf beginnen.
Het is een veelzeggend en herkenbaar iets wat Roos in haar column beschrijft. En natuurlijk zijn er fijne gesprekken tussen studenten onderling en met docenten. We zijn tenslotte sociale wezens. En natuurlijk kan je het leuk hebben ondanks dat de gedachtegoed of meningen haaks tegenover elkaar staan. En natuurlijk horen studenten en medewerkers zich veilig te voelen, het is een instituut met een normatieve insteek. Echter wil dat niet zeggen dat alles rozengeur en maneschijn is.
Natuurlijk ligt het ook aan hoe iemand in het leven staat wat uiteindelijk bepalend is hoe er om wordt gegaan met de situatie. Ik zeg niet dat mensen elkaar moeten gaan bespotten, het is wat ik constateer. Roos schrijft : als dit een uitzondering was had ik mij er niet druk om gemaakt, maar het is geen uitzondering.ze refereert hier naar de haat reacties. Mijn reactie daarop ligt in het verlengde, waarin ik beschrijf dat je dat ook in de wandelgangen kan terug zien en zelf bij docenten en studenten. Respect is slechts een basis en dat is in praktijk ver te zoeken. En natuurlijk behoor je elkaar te respecteren, natuurlijk maakt dat het leven aangenamer voor jezelf en de ander. De realiteit is helaas wat ingewikkelder waarbij haten veel makkelijker is dan elkaar respecteren of elkaar willen begrijpen.
Bedankt voor alle reacties! Fijn om te lezen dat meer mensen hier dingen herkennen en aanvullingen hebben:)
Top! Als ondersteunend filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=rE3j_RHkqJc
@Joeri, waarom moet ik inlevingsvermogen tonen en meningen respecteren? Waarom mag ik niet meningen keihard afkraken als ik dat zou willen? Je ziet het tegenwoordig steeds meer, je moet lief zijn voor elkaar, aardig zijn, respect hebben en vooral niet negatief doen. Nee, ga weg. Zoals een groot man ooit zei: “Everyone has the right to believe anything they want. And everyone else has the right to find it fucking ridiculous.” Dus jouw mening dat iedereen respect moet hebben voor elkaars mening vind ik belachelijk. Daarmee wil ik niet zeggen dat jij geen mening mag hebben of dat je je iets aan moet trekken van mij, absoluut niet. Doe wat je wilt, dan doe ik wat ik wil.
En Roos, jij zegt dat je het kan waarderen dat wanneer iemand je afkraakt die persoon ook gelijk alternatieven bied. Dat kan ik begrijpen, dat zou zeker fijn zijn. Maar wat nou als ik daar geen zin in heb? Is mijn kritiek dan opeens niet meer geldig? Moet ik dan m’n mond houden omdat ik een ‘hater’ ben? “Waarom is het nodig om iemand aan te vallen als hij of zij oprecht geïnteresseerd is in een ander?” Waarom niet? Als die persoon dat wil doet hij dat toch lekker. Is het heel netjes, misschien niet, maar dat is wat mij betreft geen criteria om je mening te mogen geven.
We moeten eens ophouden met elkaar de hele tijd beoordelen op basis van fatsoensnormen in plaats van inhoudelijk. “Jij bent niet netjes dus je moet je mond houden”. Kijk naar wat er nu gebeurd met GeenStijl, een oproep tot adverteerdersboycot een hoofdofficier van Justitie die zegt dat die site geen recht van leven zou moeten hebben in een fatsoenlijke samenleving. Waar zijn we mee bezig met z’n allen?
– Deze reactie is in strijd met onze spelregels (http://profielen.hr.nl/spelregels-website-profielen/ –
Shoutout naar de heer K. anker
Beste Karel,
Ik ben blij dat ik volgens jouw pleidooi ook nog steeds recht heb op mijn mening;) Volgens mij betoog ik ook niet in mijn stuk dat mensen hun mening niet mogen uiten en ikk richt mij ook niet op de gehele bevolking. Ik richt mij met name op mijn HR collega’s, waarvan ik een andere houding en attitude verwacht in een blad van onze hogeschool.
Persoonlijk ben ik van mening dat respect altijd de basis moet zijn in een gesprek en dat als je even geen zin hebt om respectvol te zijn, je beter op dat moment het gesprek kan stoppen. Met name omdat ik geloof dat de ander zal stoppen met luisteren naar jouw mening, op het moment dat je de ander niet respecteert. Natuurlijk mag je het op jouw manier doen, maar ik betwijfel of je mening dan daadwerkelijk gehoord wordt door de ander. Laat staan dat de ander daar nog voor open staat. (waar ik trouwens in jouw verhaal niets van lees, want ik vind deze zeer netjes geformuleerd en vol staan met legitieme vragen)
Ik vind wel dat wij als pedagogische medewerkers daar een goed voorbeeld in horen te geven. Als het goed is, werk je vanuit een bepaalde professionaliteit, waarbij je soms bewust andere strategieën inzet, dan degene die jr in een privé situatie zou inzetten.
Persoonlijk vind ik nog steeds:
Als je een ander de grond in moet trappen om jouw mening te verkondigen; waar ben je DAN mee bezig? En wat zegt dat over jou?
(nogmaals niet wat ik voel bij jouw antwoord, maar wel bij andere ongenuanceerde reacties)