Het team bestaat uit Lars Vonk, Tiana Schipper, Bart Scheffers en Ankie Lemmens. Lars (22) en Tiana (20) zijn vierdejaarsstudent bedrijfseconomie. Bart (21) is vierdejaarsstudent bedrijfskunde MER en Ankie (23) is derdejaarsstudent business IT & management.

Tijdens de competitie moeten zestien studententeams uit negen verschillende landen ingewikkelde businesscases oplossen. Er zijn teams uit Canada, Finland en er is zelfs een team uit Thailand. Rotterdamse bedrijven leggen de studenten problemen voor en hun bevindingen moeten ze vervolgens aan een vakkundige en kritische jury presenteren.

Hoe zouden jullie de RICC uitleggen aan een leek?

Lars: ‘Heel simpel gezegd, bedrijven zitten met problemen en wij zijn er dan om die op te lossen. Meestal doen we geschreven casussen; daar zit een probleem in en dat moet je ontdekken, opties genereren en deze beargumenteren.’
Bart: ‘Eigenlijk zijn we een junior consultancyteam. We doen wat een consultancybedrijf doet, maar dan in een notendop. En in een heel korte tijd.’
Lars: ‘We hebben vijf à zes uur per case en dan hebben we twintig minuten om te presenteren. Precies op twintig minuten word je echt afgekapt. En zit je onder de negentien minuten dan heb je ook een probleem.’

Hoe hebben jullie je voorbereid?

Lars: ‘We trainen wekelijks met onze coach Daan Gijsbertse, dan behandelen we verschillende casussen. En laatst had de hogeschool in Heilbronn een case competition bootcamp georganiseerd, ter voorbereiding op de RICC. Daar zijn we tweede geworden, achter het Deense team. Ze hebben ons echt nét verslagen, het scheelde bijna niets. Wij zullen straks tegen datzelfde team gaan strijden.’
Bart: ‘Door die competitie weten we beter waar onze kracht ligt en waar we nog aan moeten werken.’

Hebben jullie een vaste rolverdeling binnen het team?

Bart: ‘Tiana is onze procesleider, maar het verschilt per case wie het voortouw neemt.’
Lars: ‘Als we een casus hebben die over IT gaat, dan kan Ankie los. Maar we hebben uiteindelijk de regel dat Ankie en ik de knoop doorhakken als we er niet uitkomen. Daar voelt iedereen zich goed bij.’
Bart: ‘Dat is wat ons team sterk maakt: we vertrouwen elkaar in zo’n korte tijd bijna blindelings.’

Zijn jullie het altijd eens?

Bart, Ankie en Lars: ‘Nee.’
Ankie: ‘Uiteindelijk zitten we altijd op één lijn, al kan de weg ernaartoe soms wat bumpy zijn. Maar de sfeer in het team is top, we gaan ook weleens gezellig samen wat drinken.’

Hoe schatten jullie je kansen in?

Lars: ‘We hebben goede tegenstanders. Maar ik denk wel dat we de kwartfinale kunnen bereiken, de finale is wat anders.’

Wie zijn jullie grootste concurrenten?

Lars: ‘De Amerikanen en de Canadezen zijn hier steengoed in. Je hebt de Amerikanen en de Canadezen, een tijdje niks en dan de rest.’
Ankie: ‘Die nemen gewoon een tussenjaar en reizen de hele wereld over om mee te doen aan case competities.’
Lars: ‘Waar zij zo vreselijk goed in zijn is het verkopen van een verhaal. Fake it till you make it. Nederlanders hebben het vaak moeilijker met de presentatie, maar wij staan wel bekend om onze creatieve oplossingen. De Amerikanen en Canadezen verkopen het verhaal echt en daar is de jury heel gevoelig voor. Er zitten daar vier, vijf mensen en die moet je overtuigen.’
Ankie: ‘Het is echt een jurysport.’
Lars: ‘Persoonlijk denk ik dat we de kwartfinales halen en dat we het dan heel moeilijk krijgen.’
Bart: ‘Ik denk dat woensdag inderdaad een heel lastige dag wordt voor ons.’

Wanneer zijn jullie tevreden?

Lars: ‘We hebben twee heel simpele doelstellingen: we willen winnen van de Erasmus Universiteit en we willen de Denen verslaan van wie we in Heilbronn nét verloren.’
Bart: ‘Dat betekent dus dat we de kwartfinale moeten halen.’
Lars: ‘Uiteindelijk gaat het niet om de prestatie, we willen vooral een goed gevoel hebben over ons proces.’

Zoë Cozijnsen