‘Ik vond het altijd al leuker om iets aan anderen uit te leggen dan het zelf te maken. Ook wilde ik anderen graag helpen. Dat ik docent zou worden, was voor mij daarom al snel duidelijk.’ Nadat ze haar opleiding autonome kunst aan de kunstacademie St.Joost in Breda had afgerond en haar lesbevoegdheid haalde op Fontys, kon Laura van Pelt aan de slag op het Markland College Oudenbosch. Daar gaf ze tekenles. Toen de school een techniekdocent nodig had, besloot ze zich te laten omscholen.

Geleerd op de HR: ‘Ik kon er kennis opdoen om mijn eigen doelen te bereiken.’

‘Zonder vakkennis mag je op veel scholen geen opleiding volgen in het technisch beroepsonderwijs, maar de Hogeschool Rotterdam wilde een uitzondering maken.’ Omdat Van Pelt haar lesbevoegdheid al had, kon ze een verkort traject volgen van drie jaar in plaats van vier. ‘Het was een hectische tijd. Het was erg druk op mijn werk en mijn vrouw en ik probeerden een kindje te krijgen. Het was een hele omschakeling, maar de HR heeft mij de handvatten gegeven om me in korte tijd te ontwikkelen en ik ben daar heel blij mee.’ Omdat de techniek telkens verandert, probeert Van Pelt elk jaar een cursus of bijscholing te volgen: ‘Laatst deed ik nog een cursus installatietechniek, dus nu kan ik ook cv-ketels aansluiten.’

Inmiddels geeft Van Pelt bijna zes jaar les. Ze heeft als vrouwelijke techniekdocent geen last van vooroordelen. Heel soms maken leerlingen opmerkingen, maar ze laat zich niet uit de tent lokken: ‘Het is onzin dat meisjes niets in techniek kunnen doen. Ik denk dat ik daar een goed voorbeeld van ben. Ik ben wel altijd eerlijk tegen mijn leerlingen, het is nu eenmaal geen roze prinsessenwereld.’

Gemist op de HR: ‘Ik had graag meer praktijkervaring opgedaan bij verschillende bedrijven.’

Door kinderen in de onderbouw al met techniek te laten kennismaken, hoopt ze hen warm te maken voor een beroep in deze sector. Daarom zou ze zich in de toekomst meer willen verdiepen in de ontwikkeling van het onderwijs. ‘In de techniek zie je soms dat een opdracht wel alle facetten van een bepaald onderdeel dekt en uitlegt, maar dat het voor leerlingen totaal niet interessant is. Dat kan naar mijn mening veel beter. De leerlingen op deze school zijn echte doeners en ze kunnen vaak niet goed stilzitten. Je kunt ze wel leren om gaten in een plankje te slaan, maar daar worden de meesten niet warm of koud van. We proberen hier de creativiteit te stimuleren met opdrachten die aansluiten bij hun belevingswereld en door ze wat vrijheid te geven.’

Het leukste vindt Van Pelt de omgang met haar leerlingen. ‘Ze zijn goudeerlijk en heel direct. Het volgen van hun ontwikkeling en ondertussen proberen nog wat kennis erin te stoppen, dat vind ik het mooist aan mijn beroep.’

 Tekst: Lana van der Meer
Foto: Stef Schellekens