Vijf jaar geleden begon hij met schilderen en na een jaar oefenen verkocht hij zijn eerste portret. ‘Geëngageerde kunst maak ik eigenlijk niet, ik schilder alleen in opdracht. Ik gebruik daarvoor meestal een foto als voorbeeld.’

Jelle twijfelde nog of hij naar de kunstacademie zou gaan, maar doet nu een technische opleiding. ‘Mijn vader zei altijd: “Je moet zorgen dat je genoeg verdient om je hobby te kunnen bekostigen”, dus koos ik voor zekerheid. Ik heb daar geen spijt van.’

Als Jelle aan een nieuwe schilderopdracht begint, moet hij fit zijn. ‘Het is eigenlijk net als sporten, ik moet wel energie hebben.’ De ideale tijd om dit te doen is overdag, want alleen met daglicht zijn de kleuren goed zichtbaar. ‘Ik heb wel een daglichtlamp, maar dat is niet helemaal hetzelfde.’

Tijdens het schilderen drinkt Jelle veel koffie en luistert hij het liefst naar klassieke muziek, vooral Bach en Brahms. En hij probeert het schilderij altijd in een keer af te krijgen: ‘Als ik eenmaal bezig ben, wil ik niet stoppen. Dan moet ik het afmaken.’ Als het portret na vijf à zes uur klaar is, is hij moe en soms zelfs chagrijnig.

Nu kan hij nog niet leven van zijn portretten, maar het is een leuk zakcentje. Bovendien is Jelle bijna klaar met zijn opleiding. Hij denkt erover om na zijn bachelor een master in technisch ontwerpen te volgen. ‘Ik zou misschien mijn twee kwaliteiten kunnen combineren, maar daar ben ik nog niet zeker van. Ik vind maritieme techniek ook erg leuk. Na mijn afstuderen wil ik wel een korte schildercursus volgen om mijn werk te verfijnen. Daarna zie ik wel weer verder.’

Tekst: Lana van der Meer
Foto: Bob van der Vlist