Waarom heb je voor Chili gekozen?

‘Mijn studie richt zich vooral op het buitenland en aangezien ik al een Engelstalige stage heb gelopen, was het nu tijd om iets in het Frans of Spaans te doen. Mijn Spaans is beter en ik vind de taal leuker, dus die keuze was snel gemaakt. Spanje vond ik te saai. Het leek me leuker om een halfjaar aan de andere kant van de wereld te zitten. Argentinië en Chili spraken mij het meest aan. Voor Argentinië waren alle plekken al vergeven, dus werd het Chili.’

Wat doe je daar precies?

 ‘Ik ben nu in Santiago mijn zevende semester international business aan het volgen in het Spaans, om de taal beter te leren. Het is erg uitdagend, maar gelukkig werken we veel in teamverband en zijn er genoeg mensen die me af en toe op weg helpen. Ik volg vijf vakken en ik krijg hier veel meer huiswerk dan in Nederland. Ik heb elke week minstens één toets en één presentatie. Vorige week waren dat twee toetsen en drie presentaties.

‘Ik leer hier veel meer over hoe je een organisatie efficiënt krijgt, omdat dit hier een groot probleem is. Ook ligt er meer focus op relaties tussen personen, hoe je het beste kunt samenwerken, hoe je zorgt dat iedereen in het bedrijf gelukkig is. De psychologische kant van bedrijfsvoering krijgt hier veel meer aandacht dan in Nederland.’

Hoe verloopt het contact met de lokale bevolking?

‘Moeizaam, maar ik doe mijn best. Men spreekt hier geen Engels, zelfs de jongere generatie spreekt het amper. Ik ben hier natuurlijk ook om mijn Spaans te verbeteren. Alleen spreken ze hier Chileens en dat is toch net anders. Heel Zuid-Amerika maakt grappen over hoe onverstaanbaar de Chilenen zijn.

‘Ik woon in een Airbnb met een jong Chileens koppel, heel chille mensen. Zo krijg ik genoeg kans om mijn Spaans te oefenen en ik leer hen zo nu en dan een woordje Engels. En alcohol helpt als eeuwenoud sociaal smeermiddel ook een handje. Iedereen spreekt een vreemde taal beter als er wat gedronken is.’

Wat is de grootste cultuurshock?

‘Dat sociale klassen er hier zoveel toe doen. Zodra je met een Chileen praat, zal je binnen vijf minuten worden gevraagd waar je woont. Elk district in Santiago heeft namelijk een andere reputatie wat betreft veiligheid, faciliteiten en dergelijke. Ze denken ook dat alle Europeanen rijk zijn. Ik ben verre van rijk, maar ik merk wel dat de lokale bevolking bepaalde vooroordelen over mij heeft.’

Wat valt je het meest op?

‘Hoe Amerikaans alles hier is. De straten doen heel Amerikaans aan en de auto’s ook. Op school zitten de tafels en stoelen vast en het onderwijssysteem is ook heel Amerikaans. Historisch gezien is dit wel logisch aangezien Chili na de dictatuur van Pinochet economisch compleet is hervormd door economen uit Chicago. Dit zorgt voor een totaal andere omgeving dan we in Europa hebben. Heel gaaf om mee te maken.

‘Het leukste aan de Chileense cultuur vind ik de ‘asados’, oftewel barbecues. Dat doen ze hier superveel, het is altijd megagezellig en het eten is top. Al het eten in Chili is geweldig. Mijn favoriete gerecht is ‘lomo a lo pobre’, letterlijk vertaald ‘biefstuk voor de armen’. Het is eigenlijk best duur, maar man wat is het lekker. Je krijgt een enorm bord friet met een belachelijk groot stuk biefstuk plus gebakken eitjes en uitjes bovenop. Voor 8.000 pesos, dat is iets meer dan een tientje, zit je de rest van de dag vol. De wijn hier is ook ontzettend lekker. Dat zijn de Chilenen met me eens, want er wordt meer dan genoeg gedronken in Chili.’

Wat valt je tegen?

‘Het leven is best duur, de mensen zijn wat geslotener en het is soms moeilijk om echt connectie te maken. Chilenen zijn niet typisch Zuid-Amerikaans daarin, niet de typisch warme Latijnse mensen. Chili is omringd door natuurlijke grenzen, de Andes, de Zuidpool en de droogste woestijn ter wereld in het noorden. Hierdoor zijn de mensen vrij afgesloten en leven ze in groepjes.

‘Ook is het harder werken dan gedacht. Chilenen werken niet voor niets gemiddeld op-vier-na de meeste uren per jaar ter wereld. In Nederland kon ik er nog wel mee wegkomen als ik een blok lang niet zoveel uitvoerde, hier is dat absoluut geen optie.’

Zou je andere studenten aanraden om in het buitenland te studeren?

‘Absoluut. Ik denk dat iedereen ooit in hun leven een tijd in een ander land zou moeten wonen. Het leert je zo ontzettend veel. Naast een nieuwe taal leer je een nieuwe cultuur kennen, een nieuwe levenswijze en een algeheel nieuw perspectief. Het heeft mij veel geleerd over mezelf. Zeker omdat ik de taal niet goed beheers, is elk gesprek nog wat ongemakkelijk. Ik moet uit mijn comfortzone stappen en dat gaat me steeds beter af.’

Tekst: Zoë Cozijnsen
Foto: via Gerbrand van Dijk