Tomas (28) is derdejaars social work en peercoach voor het Powerplatform waar hij ADHD’ers begeleidt.

‘Ik ben geblessed met m’n ADHD, ik zou niet zonder willen. Het hoort bij me. Ik heb het niet altijd leuk gevonden. Toen ik op m’n dertiende de diagnose kreeg, wist ik niet precies wat het was. Ik ging het vooral misbruiken om extra druk te kunnen zijn in de klas en daarna ging ik als zelfmedicatie veel blowen. Dat kreeg m’n hoofd wel stil, maar was ook niet de oplossing.
‘Pas de laatste jaren heb ik het onder controle, al ben ik nog wel alle dagen heel druk. Ik heb geen filter, alle prikkels komen even hard bij me binnen. Dat is soms vermoeiend.

‘Mensen zeggen dat ADHD een concentratiestoornis is, maar ik zie het meer als een motivatiestoornis. Ik kan me namelijk supergoed concentreren op dingen die ik interessant vind. Maar als ik me moet concentreren op dingen die ik minder interessant vind, dan helpt mijn medicatie.

‘In het jaar dat ik nu peercoach ben, heb ik vier studenten begeleid. Ik help ze vooral door te luisteren, ervaringen te delen en dingen te zeggen die docenten en studieloopbaancoaches niet kunnen zeggen. “Ja, school is soms een teringzooi, maar je wilt toch je diploma halen”, zeg ik dan. “Dus als je hier hulp zoekt, krijg je wat meer ruimte en kan je door.” Dat helpt.’

Beste advies: ‘Als je problemen hebt met organiseren, zoek dan een klasgenoot die zijn shit op orde heeft en vraag of je de kunst mag afkijken. Wedden dat dat gewoon mag? Iedereen hoort graag dat ie iets goed doet en jij leert ervan.’

Kayley (22) is vierdejaars social work en peercoach voor Antuba waar ze studenten uit Caribisch Nederland begeleidt.

‘In 2015 ben ik voor mijn studie van Curaçao naar Rotterdam verhuisd. Het eerste jaar in Nederland vond ik zwaar. Ik moest alles zelf doen en kon niet meer op mijn moeder steunen. Gelukkig had ik in het begin mijn oudere nicht met wie ik kon praten, maar toch waren er momenten dat ik het zwaar had, dat ik naar huis wilde. Als ik stuk zat, hield ik mezelf het einddoel voor ogen: mijn diploma halen zodat ik later voor mezelf kon beginnen op Curaçao.

‘Ik ontdekte pas laat in mijn studie dat er zoiets als Antuba van Student aan Zet bestaat. Een vriend wees me erop en vroeg me of ik ook peercoach wilde worden. Dat wilde ik natuurlijk graag. Het past goed bij mijn studie om mensen te helpen en ik vind het ook vanzelfsprekend om dat voor mensen van de eilanden te doen.

‘Als peercoach ben ik vooral aan het luisteren. Veel studenten van de eilanden hebben een klein netwerk hier en willen gewoon praten. Andere studenten zeggen vaak dingen als “ik snap dat het zwaar voor je is om hier te zijn”, maar dat snap je eigenlijk pas echt als je zelf vanaf Curaçao of Aruba hierheen komt. En omdat ik weet hoe het is, kan ik praktische handvatten geven. Dat is fijn.’

Beste advies: ‘Toen ik m’n nieuwe klas op de HR binnenstapte, had ik twee keuzes: alleen in een hoekje gaan zitten of contact leggen met m’n klasgenoten. Ik heb voor het laatste gekozen en dat heeft mijn studie een stuk leuker gemaakt. Ik kan het iedereen aanraden. Niet alleen studenten uit het buitenland.’

Ben (37) is tweedejaars fysiotherapie en peercoach bij Studeren als LHBT’er waar hij studenten begeleidt die met hun geaardheid zitten.

‘Ik groeide op binnen de Jehovah’s Getuigen. Iedereen wist dat ik homo was en ik wist dat ik nooit met iemand zou kunnen trouwen vanwege mijn seksualiteit. Dat mag niet, dat kan niet. Toch was ik superactief binnen de kerk, ik geloofde oprecht.

‘Vier jaar geleden kwam voor mij de kentering: de broer van mijn beste vriend was vreemdgegaan en werd uit de kerk gezet. Hij betuigde spijt en kon gewoon weer terugkomen. Toen dacht ik: Wat een stel huichelaars zijn jullie, zeg. Ik offer alles op, mijn leven en mijn seksualiteit en hij loopt straks zo het paradijs in. Alleen omdat hij als hetero is geboren.

‘Ik brak met de kerk, begon aan een tweede jeugd en ben out proud. Hier op de hogeschool zie ik veel medestudenten die het lastig vinden om met hun klasgenoten over hun geaardheid te praten. Vanaf de eerste dag op school zijn er voorstelrondjes en daar vertel je vaak al of je een vriendje of een vriendinnetje hebt. Voor sommige mensen is dat een coming-out en dat is nooit makkelijk. Er zit bijna altijd een stukje gêne bij, al zou dat niet moeten.

‘De Studeren als LHBT’er-tak van Student aan Zet is nog vrij nieuw. Een aantal LHBT’ers heeft zich aangeboden als peercoach. Studenten kunnen altijd bij ons terecht om te praten. Ik ben op een leeftijd dat ik mensen kan helpen en dat doe ik graag.’

Beste advies: ‘Op een nieuwe school met nieuwe mensen moet je regelmatig uit de kast komen. Hoe langer je wacht, hoe lastiger het wordt. Dus doe het in een nieuwe omgeving direct. Voor mij werkt dat het best.’

Joy (22) is derdejaars lerarenopleiding Engels en peercoach voor StuDent waar ze depressieve studenten begeleidt.

‘In mijn pubertijd kreeg ik last van depressieve klachten en op m’n zeventiende bereikte ik het dieptepunt van mijn depressie. Onverwachts kwam ik in contact met personal coaching en dat heeft me enorm geholpen. Door de coaching voelde ik me zelfverzekerder en als je je zelfverzekerder voelt, kan je je depressieve gevoelens beter aan. Tijdens het keuzevak neurolinguïstisch programmeren (NLP) op de HR leerde ik een StuDent-peercoach kennen en die heeft me geïntroduceerd bij Student aan Zet. Niet lang daarna was ik daar zelf peercoach.

‘Het doel van StuDent is studiesucces bevorderen en dat proberen we te bereiken met gespreksgroepen. Daar kun je op een laagdrempelige manier met leeftijdsgenoten over je depressieve gevoelens praten en proberen een modus te vinden waarin je jezelf niet meer limiteert in het studeren en functioneren.

‘Je kan deze gesprekken natuurlijk ook met vrienden en familie voeren, maar soms is het makkelijker om met vreemden te praten die dezelfde ervaringen hebben. Na iedere bijeenkomst ga je naar huis met een persoonlijk doel. Ik sta ervan versteld hoe effectief die praatgroepen zijn.

‘StuDent heeft mij echt geholpen. Het zorgde ervoor dat ik gemotiveerd door kon met mijn studie, ik was niet meer de enige met een depressie. Ik hoop dat nu te faciliteren voor anderen. In de praatgroepen én straks in mijn baan als docent. Veel trainingen op het gebied van persoonlijke ontwikkeling zijn voor volwassenen en dat is zonde. Als je bepaalde skills eerder in het leven geleerd krijgt, heb je er veel meer plezier van.’

Beste advies: ‘Probeer problemen te benaderen alsof het niet jouw problemen zijn. Neem een stap terug, haal adem en probeer jezelf en je emoties uit het probleem te filteren. Zo kom je sneller tot een oplossing.’

Zina (22) is derdejaars international business management en peercoach bij Studeren als Vluchteling waar ze (aankomende) vluchtelingstudenten begeleidt.

‘Het is voor vluchtelingen niet gemakkelijk om in Nederland te gaan studeren. Je kan niet zomaar met het diploma van je thuisland aan een opleiding beginnen. Je diploma moet herwaardeerd worden en je moet een taaltoets maken om te bewijzen dat je de Nederlandse taal beheerst. En als je opleiding in het Engels is, zoals die van mij, moet je ook nog een examen Engels doen. Pas als je al die obstakels hebt overwonnen, kan je aan je opleiding beginnen. En dat is niet makkelijk in een nieuw land.

‘In Syrië bestaat studeren vooral uit leren en examen doen, in Nederland moet je presentaties houden. Dat had ik nooit geleerd. Gelukkig biedt Student aan Zet workshops presenteren aan. Aan het einde van mijn eerste jaar heb ik gevraagd of ik peercoach kon worden en ik ben dankbaar dat ik nu andere vluchtelingstudenten mag coachen.

‘Vanaf het moment dat ze aangeven dat ze zich willen inschrijven, kunnen ze hulp krijgen van het informatiepunt van Student aan Zet. In het eerste jaar is de begeleiding vaak intensief. Studenten moeten leren hoe Osiris werkt, hoe ze zich kunnen inschrijven voor toetsen en hoe ze zich op een toets moeten voorbereiden. Gedurende het jaar leren ze de weg beter kennen en wordt de begeleiding minder intensief. De studenten zien elkaar dan bij bijeenkomsten die we organiseren. Ze leren iets – plannen bijvoorbeeld – en kunnen ervaringen uitwisselen.’

Beste advies: ‘Geef jezelf de tijd om te wennen aan de nieuwe situatie, nieuwe cultuur en het nieuwe onderwijssysteem. Het wordt beter.’

Tekst: Tosca Sel
Foto’s: Frank Hanswijk