Het Panel: ‘Goed dat de HR geen geld meer uitgeeft aan zinloos woon-werkverkeer’
Gepubliceerd: 9 December 2020 • Leestijd: 2 minuten en 59 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.De Hogeschool Rotterdam komt met een thuiswerkvergoeding en stopt met de vaste reiskostenvergoeding, werd vorige week duidelijk.
Is dit een goed besluit? Thuiswerken helpt tegen milieuvervuiling, files en overvolle treinen in de spits, en in die zin is het positief dat de HR de medewerkers nu een thuiswerkvergoeding gaat betalen en de standaardsubsidie op heen en weer reizen schrapt.
Aan de leden van Het Panel vroegen we of ze het daar mee eens zijn. We legden hen de volgende stelling voor:
‘Goed dat de HR geen geld meer uitgeeft aan zinloos woon-werkverkeer’
Johan Fontijn: ‘Ook minder locaties nodig, dat zal miljoenen besparen’
Docent Rotterdam Business School
‘Vanwege de opgelegde thuiswerkregels is een reiskostenvergoeding niet meer relevant. Het is slim om dit aan het einde van het schooljaar opnieuw te evalueren. Het gaat hier niet alleen om het milieu maar nog veel meer om hoe onderwijs efficiënt in te richten. Bij thuiswerken en -studeren zijn minder locaties nodig, dat zal miljoenen aan kosten kunnen besparen.’
Zeyad Al Mumar: ‘Netjes en eerlijk van de HR’
Student bedrijfskunde
‘Het lijkt mij hartstikke logisch dat de automatische reiskostenvergoeding voor de meeste HR-medewerkers vervalt. Reizen doen we in deze tijden bijna niet en dan heb je die vergoeding simpelweg ook niet nodig.
Ik vind het wel netjes en eerlijk van de Hogeschool Rotterdam om een thuiswerkvergoeding aan de medewerkers te geven. Dit zou voldoende moeten zijn om alle kosten die thuiswerken met zich meebrengt te dekken. Kortom: het zou dubbelop zijn als de HR zowel een thuiswerk- als een reiskostenvergoeding aan de werknemers zou betalen.’
Gerben Sanders: ’Doet geen recht aan individuele behoeften medewerkers’
Embedded librarian
‘Vanuit de huidige strategie van “thuiswerken is de norm” kan ik deze keuze wel begrijpen. Maar nu komt het! Ik vind het zomaar schrappen van de reiskostenvergoeding vanuit de lange termijn nogal prematuur.
De verwachting is dat hybride werken (thuis en op kantoor met elkaar afgewisseld) na de coronacrisis normaler gaat worden. Ik vraag me af of de besluiten zoals ze nu zijn genomen voldoende recht doen aan de voorziene flexibiliteit in de nabije toekomst.
Wat is het gevolg van het achteraf moeten declareren van woon-werkverkeer? Ik voorzie dat collega’s met een lange reisafstand de locatie, ook als we er straks weer welkom zijn, nog meer gaan mijden: slecht voor de onderlinge betrokkenheid en sociale cohesie.
En over de thuiswerkvergoeding zelf: een doekje voor het bloeden, als je de richtlijn van het NIBUD aan de hand van de werkelijke thuiswerkkosten per dag meeneemt. Mensen die mij goed kennen weten dat ik geen fan ben van cao’s, collectieve afspraken doen namelijk nooit recht aan de individuele behoeften van medewerkers. En dat is hier ook weer aan de hand. Met behulp van een generieke cao-knop wordt een directe besparing gerealiseerd op de reiskostenvergoedingen van HR-medewerkers, zonder daar een kostendekkend flexibel alternatief tegenover te zetten. Grote stappen, snel thuis, als je het mij vraagt.’
Ilse Stokman: ’55 euro is niet genoeg’
Student bedrijfskunde
‘Persoonlijk vind ik dat ze de reiskosten volledig hadden moeten omzetten in kosten die nu thuis gemaakt worden. Het is begrijpelijk dat er geen kosten gemaakt worden door reizen, maar nu wel voor heel andere dingen. De 55 euro die daar nu voor uitgerekend is, is alleen niet genoeg.’
Ed Meesters: ‘Al voorzieningen aangeschaft voor meer dan 300 euro’
Docent social work
‘Het is goed om na te denken over waarin we investeren en waarin niet. We kennen de flaters van bijvoorbeeld goedkope toiletpotten die vervolgens niet duurzaam blijken. Ieder jaar worden er muurtjes gebouwd, die twee jaar later weer worden afgebroken omdat een instituut is verhuisd en er andere voorkeuren zijn.
Ondertussen investeren we in bijvoorbeeld ict onvoldoende (we kunnen bijvoorbeeld CumLaude en Osiris niet koppelen en het werken met MS Teams is technisch nog onvoldoende) en behoeft didactiek meer coaching. Hoe onderzoeken directies behoeften en oplossingen?
De cmr volgt de begroting en de financiële beleidskeuzes. Dit voornemen om bovenop aantoonbare reiskosten deze vergoeding te geven vind ik een krachtig besluit. Voor mij geldt: een dag per week werk ik vanuit thuis. vier dagen deels thuis, deels op school, dus dubbele kosten. Om een goede internetverbinding te hebben heb ik een routerversterker moeten aanschaffen en nog wat andere voorzieningen ter waarde van bij elkaar meer dan 300 euro.
Net als de cmr ben ik benieuwd hoe we de reiskostenvergoeding gaan optuigen in het declaratiesysteem. Gelukkig zijn er mensen die daar verstand van hebben.’
Tekst: Olmo Linthorst en Jos van Nierop
Illustratie: Demian Janssen
Het besluit om het volgens de oude regels uit te betalen is natuurlijk geldverspilling en zorgt voor ongelijkheid. Maar of dit nu de oplossing is? Zo gaat declareren vooral de docenten (omdat die nog vaak op locatie zijn) extra tijd kosten, die ze nu eigenlijk al tekort komen. Om maar niet te spreken over het administratieve circus en kosten dat het met zich mee brengt. Het moet maar nog blijken of dit kostenbesparend is.
Verder blijft de HR vasthouden aan de max. 20 km vergoeding wat naar mijn idee juist voor ongelijkheid zorgt. Heel bijzonder dat de CMR hiermee instemt. Er zal vast wat tijdsdruk op hebben gezeten, maar ik had wel wat meer kwaliteit verwacht.
Als je in de vraagstelling ‘zinloos’ opneemt, dan is iedereen toch tegen?