Lieve Tosca, mijn zusje is een beetje doorgeslagen wat betreft sociale gerechtigheid
Lieve Tosca,
Mijn zusje is een beetje doorgeslagen wat betreft sociale gerechtigheid. Het wordt steeds moeilijker om een normaal gesprek of gebalanceerde discussie met haar te houden. Zo zijn bijvoorbeeld in haar ogen blanke mensen met dreadlocks altijd racistisch (ook al zijn dreadlocks heel werelds en droegen vikingen ze ook) en wordt een discussie over slachthuizen afgekapt omdat het sowieso verkeerd is (zij is zelf vegetariër). Feiten en nuances maken kennelijk niks meer uit en dat is erg vermoeiend en frustrerend. Verder hou ik heel erg van haar, ze is m’n zusje. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan?
Groetjes,
Nuancezoeker
Lieve Nuancezoeker,
Jammer dat gesprekken met je zusje vermoeiend en frustrerend zijn, dat is vast ook niet hoe jullie de communicatie graag zouden zien. Als kennissen met je blijven bekvechten, neem je gewoon een tijd geen contact meer op in de hoop dat ze hun discussies in de tussentijd met anderen hebben gevoerd. Maar met familie heb je vaak geen keuze: je moet elkaar zien. Thuis, op verjaardagen of in de gezinsapp. Je moet dus een manier vinden om het te laten werken.
Uit eigen ervaring weet ik dat het lastig kan zijn. Mijn opa, een religieus man, vindt dat abortus en het homohuwelijk verboden moeten worden. We zijn het pertinent oneens, maar dat weerhield hem er niet van steeds dezelfde discussie te voeren.
Na de derde ‘gezellige’ visite merkte ik dat ik minder zin had om hem te zien. En daar baalde ik enorm van. De volgende keer dat ik hem zag en hij z’n gebruikelijke onderwerpen op tafel legde, vroeg ik hem waarom hij deze onderwerpen toch steeds met me wilde bespreken. Ik heb nooit een abortus gehad en ben getrouwd met een man, het zijn dus geen onderwerpen die we samen moeten bespreken. Daarnaast zijn we het oneens, dat gaat niet veranderen. Konden we het niet over andere zaken hebben?
Hij luisterde, haalde z’n schouders op en begon over iets anders. Sindsdien hebben we nooit meer over deze onderwerpen gesproken en zijn de visites weer gezellig.
Ik weet niet of je zusje zich op dezelfde manier zal gedragen als je het gesprek met haar aangaat, maar ik denk wel dat het de moeite waard is om met haar over deze situatie te praten. Vertel haar dat je van haar houdt, maar dat je het – als ’t op sociale gerechtigheid neerkomt – niet (of niet helemaal) met haar eens bent. En dat dat ook niet hoeft om een goede relatie te hebben. Agree to disagree en stop met discussiëren.
Iedere keer dat ze deze onderwerpen weer ter sprake brengt, kan je haar vragen waarom ze dat doet. En als het is om jou van haar denkbeelden te overtuigen, kan je haar zeggen dat je daar geen behoefte aan hebt. Waarschijnlijk houdt ze er vanzelf mee op.
Lfs,
Tosca
Op maandagavond vragen we onze Instagramvolgers in de stories hoe zij op de Lieve-Toscavraag van die week zouden reageren. Je ziet hun reacties op deze vraag terug als Instagramhoogtepunt.
Helaas een steeds meer bekend probleem; men lijkt vandaag de dag niet te begrijpen dat men het prima oneens over onderwerpen kan zijn en nog steeds goed door de bocht zou kunnen. Enkel en alleen dat ik het niet je eens ben betekend niet automatisch dat ik een hekel aan je heb, in tegendeel.
Desondanks merk ik wel dat de kwaliteit van discussie voeren relatief laag is; men speelt vaak in op de persoon en hanteerd liever one-liners, is schuw voor nuances en bij goede tegenargumenten lijkt men bang te zijn om openlijk van mening te durven veranderen.
Ik heb hier ook een tijd last van gehad, maar ik heb gemerkt dat als je voor de spiegel je standpunten oefent je jouw zus wel in kan maken!
@BozePaarseAlien: Dit is zeker merkbaar, maar misschien ook logisch. Alle informatie bronnen zijn “on demand” en er wordt voornamelijk informatie gegeven welke al past in het wereldbeeld van de kijker. Het lijkt er ook op dat feiten tegenwoordig omstreden worden, niet de weging van de feiten om tot een stelling te komen.
@Monique loverrrr: Dit is een oplossing voor een debat, een discussie moet je denk ik niet willen winnen. Met winnen wordt de indruk gewekt dat wat je gaat vertellen vast staat en dat een mening wijzigen verliezen is. Als je na een discussie je mening kan veranderen betekend dit dat je een nieuwe beter onderbouwde mening hebt gekregen, en dus hebt gewonnen. Dit kan natuurlijk enkel wanneer er nieuwe feiten of afwegingen worden toegelicht en niet als er koppig wordt vastgehouden aan een vooraf bepaald idee en feiten hierbij worden ontkent. Discussies met mensen van gelijke maar andere kennis is zeer leerzaam, zeker wanneer in een discussie eerst wordt gezocht naar de verschillen en waar deze vandaan komen, als deze verschillen ontstaan door nieuwe feiten is dit leerzaam. Gaat het over interpretatie en weging (zoals bij abortus en homohuwelijk vaak het geval is) kun je enkel acceptatie krijgen voor elkaars mening.