Lieve Tosca, waarom houdt de Hogeschool Rotterdam zich zo belachelijk strak aan de coronaregels?
Lieve Tosca,
De afgelopen weken gaat het hele coronagedoe me steeds meer tegenstaan. Ik ging op vliegvakantie en mocht in het vliegtuig naast onbekenden zitten, ik eet in café’s waar mensen rakelings achter me langslopen en ga naar ‘verboden’ huisfeestjes. Het hele leven gaat gewoon door, maar op de Hogeschool Rotterdam – waar vooral jongeren rondlopen – houden ze zich belachelijk strak aan de coronaregels. Nauwelijks offline lessen en iedereen moet afstand houden. Als alles gewoon door kan gaan, waarom school dan niet? Jongeren worden amper ziek van corona, kunnen we weer normaal doen met z’n allen?
Lfs,
HetnieuweABnormaal
Lieve HetnieuweABnormaal,
Ik snap dat je corona en alle sociale beperkingen die deze pandemie met zich meebrengt helemaal beu bent. Maar dat jij die pandemie beu bent, betekent niet dat-ie afgelopen is. En jij kan als privépersoon af en toe prima feesten alsof het 2019 is, maar voor de Hogeschool Rotterdam waar iedereen veilig moet kunnen leren en werken is dat anders.
Wanneer jij er met vrienden voor kiest om een ouderwetsch feestje te vieren, is dat aan jullie. Je spreekt met elkaar af dat je een risico neemt en een leuke avond hebt. En ik snap dat je dit risico durft te nemen, want het virus heeft op (veruit de meeste) jongeren weinig effect. Het enige lastige is: je leeft je leven niet alleen met je vrienden. Na een feestje ga je misschien wel eten met je ouders, op bezoek bij je opa en oma of zit je in de klas met een groep klasgenoten. En wanneer jij besmet bent, kun je anderen besmetten.
En in tegenstelling tot die vrienden waarmee je hebt besloten een risico te nemen, hebben die andere mensen deze afweging niet gemaakt. Zij lopen nu zonder overleg een risico. Een risico dat ze misschien wel helemaal niet willen lopen omdat een besmetting voor hen, iemand voor wie ze zorgen of waar ze mee samenwonen een stuk gevaarlijker is.
Vandaar dat de hogeschool zich ‘belachelijk strak’ aan de regels houdt die de overheid heeft opgesteld. De hogeschool is een plek waar iedereen zich veilig zou moeten voelen. Als de school jou vraagt om op locatie les te komen volgen (of te komen geven, als je docent bent), moet de hogeschool zorgen dat het veilig is. Daarom zijn er aparte in- en uitgangen, looplijnen, worden de toiletten extra schoongemaakt, zijn de ventilatiesystemen onderzocht en geoptimaliseerd en mag er maar een beperkt aantal mensen tegelijk in de gebouwen.
Deze regels zijn er niet omdat de gebouwen besmet zijn, maar omdat er een kans is dat studenten en medewerkers besmet naar school komen en daar anderen aansteken. Collegevoorzitter Ron Bormans vertelde vorige week aan Profielen: ‘De Hogeschool Rotterdam is een stad in een stad. Als in de stad mensen besmet zijn, kunnen we ervan uitgaan dat er ook studenten en medewerkers besmet raken.’ De hogeschool werkt dus hard om ervoor te zorgen dat iedereen afstand van elkaar kan houden. Want als we allemaal anderhalve meter afstand van elkaar houden – zegt het RIVM -is het risico op besmetting klein.
Wanneer het aantal besmettingen in de stad of op school uit de hand loopt, zal de school weer dicht moeten en gaat al het onderwijs weer online. De laatste RIVM-weekcijfers geven mij een onrustig gevoel. Er zijn meer dan 5400 Nederlanders positief getest op corona. De stad Rotterdam staat hoog in het lijstje van steden met de meeste besmettingen en landelijk gezien is een derde van bevestigde coronapatiënten tussen de 20 en 29 jaar oud. Het goede nieuws is dat het aantal ziekenhuisopnames en coronadoden gelijk is gebleven, maar toch geven deze cijfers geen enkele aanleiding losser met de regels om te gaan.
Om de vrijheid die je nu hebt te houden en af en toe onderwijs op locatie te volgen, is het slim om afstand te houden en er persoonlijk voor te zorgen dat jij niet degene bent die het virus verspreidt. Als we dat allemaal doen, is er een kans dat we wat vrijheden terugkrijgen voor er een vaccin is. En je kan het met met het overheidsbeleid eens zijn of niet, maar dit is de lijn waar we nu mee moeten dealen.
Lfs,
Tosca
Vroeger in oorlogstijd moesten jonge mannen jarenlang het leger in om te vechten. Met een grote kans niet levend thuis te komen. En voor de bevolking als geheel waren die jaren überhaupt een hel. De huidige maatregelen in Nederland zijn wereldwijd gezien zelfs erg mild, zoveel vrijheden zijn er nou ook weer niet afgepakt. Enig inlevingsvermogen is wel op zijn plaats. Dat op andere plekken steeds minder mensen zich aan de regels houden is eigenlijk niet relevant (en is een drogreden), en heeft daarnaast als gevolg dat er een grote kans is dat wij over een paar maanden weer met zijn allen in een lockdown zitten.
Hulde voor de reactie! In aanvulling daar op komen er (natuurlijk) ook risicogroepen op de Hogeschool, het is immers een stad in een stad. Docenten die in de risicogroep vallen, maar ook studenten met bijvoorbeeld chronische ziekten.
Mede namens alle medewerkers van de HR die al sinds het begin van deze crisis, ondanks hun eigen zorgen en die van hun thuisfront, zich iedere dag weer op de locaties inzetten om het onderwijs zo goed mogelijk te faciliteren. Dank je wel Lieve Tosca!
Als alleenstaande moeder met drie kinderen en met een zwakke gezondheid ben ik enorm blij dat de Hogeschool het zo serieus oppakt, beter safe than sorry. Zo kan alles tenminste veiliger toch op een of andere manier doorgaan.