Coronahelden op de HR: ‘Ik ben enorm trots op de community van makers’
Gepubliceerd: 15 April 2021 • Leestijd: 1 minuten en 28 seconden • InterviewDe coronacrisis was voor niemand echt makkelijk, maar veel mensen proberen er het beste van te maken. We zetten een paar van die ‘coronahelden’ in het spotlicht. Vandaag de laatste in de serie: Manon Mostert-van der Sar, docent-onderzoeker bij CMI, die met 3D-geprinte koppelstukken van duikmaskers beademingsmaskers maakte.
Zo’n kleine tien jaar geleden startte de HR het Stadslab Rotterdam. Aan de wieg van dit ‘fablab’ stond onder andere docent-onderzoeker Manon Mostert-van der Sar, die in de coronacrisis dankzij de 3D-printers uit dit lab een bijzonder koppelstuk (door)ontwikkelde om van duikmaskers beademingsmaskers te kunnen maken.
Een Italiaans ontwerp voor een koppelstuk waarmee duikmaskers tot beademingsmaskers konden worden ‘verbouwd’ inspireerde haar.
Na de taferelen in Italië ontstond ook in Nederland al snel de onrust over een mogelijk tekort op ic-afdelingen aan onder meer beademingsapparatuur. Voor Mostert reden om in actie te komen. Een Italiaans ontwerp voor een koppelstuk waarmee duikmaskers tot beademingsmaskers konden worden ‘verbouwd’ inspireerde haar. ‘Samen met labmanager Elise van Beurden en instructeur Brian de Lange, de FIT en instituutsdirecteur Heleen Elferink hebben we ervoor gezorgd dat onder andere de 3D-printers van het Stadslab verdeeld werden over de stewards (studenten in dienst van het lab) en instructeurs. Daarna zijn we samen met studenten en docenten gaan experimenteren en hebben we het ontwerp gefinetuned.’
Prototype doorontwikkeld
De interesse van contacten bij ziekenhuizen was dusdanig groot dat Mostert andere fablabs contacteerde om te vragen naar extra handen en ideeën. ‘Ik kwam terecht bij een fablab in Groningen dat ook al bezig was met dit ontwerp en andere corona-gerelateerde ontwerpen. Via hun netwerk kon het prototype worden doorontwikkeld. Denk hierbij aan het gebruiksklaar maken van de koppelstukken in clean rooms en de distributie door het hele land. Het ging in eerste instantie om een paar honderd maskers die waren gevraagd door drie verschillende ziekenhuizen. De prototypes zijn uiteindelijk niet gebruikt in Nederland, omdat we tijdens de eerste piek net de dans ontsprongen.’
Ze kijkt er trots op terug: ‘Deze noodsituatie deed me ontdekken dat de Hogeschool Rotterdam en de fablabs beschikken over een prachtig netwerk. Als ik eraan terugdenk ben ik enorm trots op de community van makers die in de praktijk staan. Het biedt perspectief voor wat we in de toekomst kunnen bereiken.’
Lees ook de andere afleveringen van deze serie:
Coronahelden op de HR: ‘Ochtendritueel biedt houvast, contact en dagritme’
Tekst: Asli Kösker
Foto: Wouter le Duc
Tijdens deze (toch wel bizarre) periode hebben wij ons steentje ook proberen bij te dragen door het printen van gezichtsmaskers en mondkapjes die makkelijker ademen voor mensen die moeite hebben met een “normaal” mondkapje.
Ook heeft een van onze printer leveranciers Josef Prusa ook geholpen door een gezichtsmasker te ontwerpen en onderzoek te doen hoe dit op de juiste manier aan te pakken. Het lijkt zo makkelijk maar toch kwam hier redelijk wat bij kijken (voor meer info, zie bronnen).
Het project van dit koppelstuk herinner ik me ook nog goed. Kwam het tegen op Thingiverse gemaakt bij ISINNOVA.
Mooi initiatief, creatief en oplossing gericht denkwerk.
Dank naar iedereen die zich inzet!
Bronnen:
https://projectopenair.nl/lopende-projecten/nood-beademingsmasker/
https://www.thingiverse.com/thing:4236104
https://blog.prusaprinters.org/how-to-get-a-certification-for-face-shields_36481/