Ingezonden: Wat ik mis door corona? Kleine dingen, zoals zwetende eerstejaars in m’n klaslokaal
Gepubliceerd: 6 January 2021 • Leestijd: 1 minuten en 28 seconden • IngezondenTanja Ubert is docent informatica en deelt in deze eerste week van het nieuwe jaar in een ingezonden stuk wat zij in haar vak mist tijdens deze lockdown.
‘Veel collega’s hoor ik over de verbinding die ze missen en dat snap ik wel, maar dat is zo groot. Zo vaag. Het zijn voor mij ook de kleine dingen: die muffe zweetlucht die aangeeft dat er een klas vol eerstejaars in het lokaal heeft gezeten en hard heeft gewerkt. Net van de middelbare school is het gebruik van deo nog niet bij iedereen helemaal geland.
De socialisatie, kwalificatie en vorming tot beroepsbeoefenaar is net begonnen. Langzaam drogen de laatste restjes acne op, het pubergedrag verdwijnt en maakt plaats voor een (al dan niet trendy) baard en het vette haar voor een keurig kapsel.
Zo rond de stage zie je het gebeuren, de overgang van gemakkelijke lounge-outfit naar representatieve jonge man of vrouw. En niet alleen het uiterlijk, de motivatie verandert, de passie wordt aangewakkerd en het vlammetje gaat branden – of juist niet.
Een switch wordt ingezet. Vakken en minoren worden gekozen. De buzz in het gebouw rond dit soort momenten, met verhitte discussies over wat wel en niet interessant of verstandig is. De nerveuze momenten rond toetsweken, de ontlading na de cijfers.
Het zelfvertrouwen groeit, de houding verandert. Meningen worden gevormd, verworpen, bijgesteld. De vragen worden inhoudelijker, de gesprekken persoonlijker. Je zag het voor je ogen gebeuren: dit jonge mens komt er wel.
En dat alles missen we nu, op een uitzondering na, hier en daar. We zien zwarte vlakjes met initialen. Op de inhoud is er nog wel wat interactie, maar waar vind je de ruimte voor het schouderklopje, de bemoedigende knik, het praatje prut bij de koffie of thee, het toevallige een-tweetje dat achteraf oh zo waardevol blijkt? De discussie over de actualiteit, het voetbal, de krant? Hoe krijgen we dat voor elkaar, hoe houden we elkaar op de been?
De steun van medestudenten, collega’s. Je gaat waarderen wat het ontmoeten op de schoollocatie je brengt. Waar je eigenlijk nooit bij stil staat totdat het weg is, dan mis je het elke dag meer.
Natuurlijk brengt online leren ook veel moois en ik ben echt voor blended leren, maar dus ook graag in levende lijve. Met ventilatie om de zweetlucht weg te laten waaien en niet om besmettingen te voorkomen.’
Mooi stuk, heel goed geschreven! Hopelijk snel weer terug naar het normale leven.