Lieve Tosca, hoe krijg ik zonder avondklok mensen een beetje op tijd m’n huis uit?
Lieve Tosca,
Nu de avondklok is afgeschaft, leeft in mijn omgeving een duidelijk ‘we hebben het zo gemist, we doen er nog eentje’-gevoel. Ik snap het, want ik heb de ongedwongen avonden ook gemist, maar ik merkte tijdens de avondklokperiode dat ik de tijdlimiet ook wel lekker vond. Ik genoot ook van de rust en zou die eigenlijk wel willen houden. Hoe krijg ik bezoek m’n huis uit zonder spelbreker (of bot) te zijn?
Lfs, Onderdewol
Lieve Onderdewol,
Ik durf het bijna niet op te schrijven, maar ik vond de avondklok dus ook best lekker. Lang was ik niet zo uitgeslapen als op de avonden waarop ik ‘s avond slechts een beetje aanlummelde, op tijd naar bed ging en pas na 04.30 uur wakker werd van de rammelende fietssloten en het geouwehoer in de wijk.
Ondertussen is het alweer een paar weken op alle uren van de avond/nacht druk op straat, maar dat went wel weer. En ik ben er zelf ook schuldig aan want ook ik heb wel wat gemiste gezelligheid in te halen. Hoewel ik zie dat de lunch/borrel-afspraken overdag aan terrein winnen. Het waren moetjes, maar ik denk dat ze ook na de avondklok blijven.
Maandagavond vroeg ik aan onze Instagram-volgers of ze de avondklok ook een beetje missen en zestig procent klikte op ja. Die avondklok, die had voor veel mensen dus wel wat. Hoe houd je de rust en stuur je eventuele visite op tijd naar huis?
Het is nooit leuk om degene te zijn die een gezellige bijeenkomst beëindigt, maar slaap en rust zijn ook belangrijk voor een gezond leven. Voel je dus niet bezwaard om voor je eigen behoeftes te kiezen, maar probeer situaties waarin je je visite onder (lichte) dwang je huis uit moet werken te voorkomen. En dat is denk ik niet zo heel moeilijk, als je van tevoren een beetje inschat of vraagt wat voor avond/nacht men denkt dat het gaat worden.
Als je vrienden bijvoorbeeld op voorhand roepen dat ze ‘de hele nacht willen gamen’ of ‘willen drinken tot de zon op komt’ en jij voor middernacht je bed in wil, komen jullie verwachtingen niet overheen. Waarschijnlijk is het handiger om bij iemand anders af te spreken zodat jij naar huis kan wanneer je er klaar mee bent en de rest z’n goddelijke gang kan gaan.
Op Instagram hadden onze volgers ook nog wat bruikbare suggesties: zeg van tevoren hoe laat je (ongeveer) naar bed wil, dan kunnen mensen daar rekening mee houden voordat ze naar jou toe komen. Als je bezoek niet op de aangegeven tijd weg wil, zijn het niet echt empathische gasten.
Instagrammers die wel eens met dit bijltje hebben gehakt, deelden een aantal goede voorbeeldzinnetjes waarmee ze plakkende visite het huis uit werkten: ‘Bij mij thuis geldt wel een avondklok’, is een duidelijke. ‘Ik ga jullie er zo uitgooien, ik begin in te storten’, is een goede. En de minst subtiele, maar wel de meest duidelijke suggestie is ‘Oprotte nou!’ Er kan geen twijfel bestaan over wat je van je visite verwacht dan.
Als je visite kind aan huis is en jij ze vertrouwt, kun je natuurlijk ook gewoon zelf naar bed gaan terwijl zij verder gaan met waar ze mee bezig waren. Met een beetje pech slaap je wat slechter dan normaal, met wat geluk word je de volgende ochtend wakker in een opgeruimd huis.
Alles begint bij duidelijke communicatie. Schep voorwaarden waar jij mee kunt leven en voel je vrij om je vrienden naar huis te sturen wanneer je ze beu bent of zelf naar bed wil. Het zijn niet voor niets je vrienden: ze vinden je aardig en vinden het vast ook niet tof als ze ontdekken dat ze iets tegen jouw zin doen.
Fijn Hemelvaartsweekend alvast,
Lfs,
Tosca
Herkenbaar! Zelfs de allerleukste mensen ben ik na een uurtje of twee wel zat, dan wil ik weer alleen zijn en mn eigen dingen doen. Ik geef dit ook altijd aan bij mensen wanneer ik ze leer kennen, dan hoeven ze ook niet te denken dat het iets persoonlijks is. Ben gewoon een snel overprikkeld iemand die veel tijd voor zichzelf nodig heeft, en mijn eerste verantwoordelijkheid ben ik zelf. Dit is not negotiable, voor wie dan ook. Ik merk dat mensen dat best accepteren als je er a) consequent in bent en b) de tijden die je met iemand spendeert, wel 100% focust op de ander.
Ik herken dit ontzettend. Ik heb in de afgelopen maanden mijn slaaproutine omgegooid en ik vind het eigenlijk wel lekker om gewoon 22:00/23:00 uur op bed te liggen met een goed boek, en wat vroeger op te staan. Dan ga ik sporten of alvast wat klusjes doen voor mijn (online) lesdag begint, of vertrek ik op tijd naar de HR of mijn stage (beide 45 min rijden).
Bij ons in de familie kennen we de gevleugelde uitspraak van mijn oom tegen zijn vrouw: ‘Kom schat, we gaan naar bed, want die mensen willen naar huis.’