Lieve Tosca, loop niet zo te zeuren met je coronagriepje
Lieve Tosca,
Voor de vakantie moest ik hier lezen dat je corona had en daar ziek van was. Alinea’s lang ging het door en er waren heel veel mensen die je uitgebreid beterschap wensten met je coronagriepje. Het irriteerde me. Ik heb al een jaar online onderwijs, kan nauwelijks sporten en zie amper mensen omdat jij en veel anderen corona veel erger maken dan het is. Volgens het RIVM is 98 procent van de besmette mensen ‘weinig ziek tot vrijwel geen klachten’. Balen dat jij net bij die andere 2 procent hoort, maar moet om dit vrij ongevaarlijke virus alles op slot? Ik vind het veel te ver gaan.
Groet,
Jebenteenaansteller
Lieve Jebenteenaansteller,
Ik snap je frustratie: ik vind er zelf ook geen klap aan op deze manier. Ik heb zin om de mensen die ik lief heb te kunnen zien zonder de angst ze te besmetten, ze te kunnen aanraken en knuffelen zonder een kansberekening te maken, zomaar wat mensen thuis uit te nodigen en dat ze dan gewoon naast elkaar aan tafel kunnen zitten, weer op kantoor te werken, in een uitverkochte concertzaal te staan, te repeteren met m’n band.
En toch heb ik helaas de afgelopen weken aan den lijve ondervonden dat die maatregelen er niet voor niets zijn. En het is dus geen zekerheidje dat je niet besmet raakt als je je aan de regels houdt. De kans op besmetting neemt enorm af wanneer je afstand houdt, handen wast etc.
Op 6 december ging ik lunchen bij een vriend. We zaten allebei aan onze eigen kant van de tafel. Hij was op dat moment kiplekker maar werd een dag later ziek en had mij toen al besmet. Op 11 december werd ik ziek, op 13 december kreeg ik de positieve uitslag en raakte ik m’n geur en smaak kwijt.
Op 16 december werd de echtgenoot ziek en pas op 29 december konden we uit quarantaine. Twee weken na zijn eerste ziektedag konden we volgens de GGD en de huisarts niemand meer besmetten, maar dat betekende helaas niet dat we beter waren. ‘Echt’ ziek zijn we niet geweest: er was geen koorts, we kregen geen longontsteking en met een halve strip aspirines per dag konden we prima Mario Karten. We hadden ‘lichte klachten’, maar ze hielden langer aan dan we redelijk vonden.
Na het groene licht van de gezondheidsprofessionals, dachten we dat het leuk was om weer eens wat mensen te zien. En we waren ook al lang niet buiten geweest dus we gingen boodschappen doen, een rondje lopen, koken en daarna gezellig eten met vrienden. En omdat het gezellig was deden we ook nog een spelletje. De volgende dag lag ik weer ziek in bed en hoestte de echtgenoot weer zo hard dat de ramen in de kozijnen rammelden.
De ziekte heeft ook na de besmettelijke periode veel invloed op je gestel. Als je niet rustig herstelt, kunnen alle symptomen terugkomen: verhoging, keelpijn, spierpijn, hoesten, hoofdpijn, benauwdheid. Uit die opsomming kon ik er op nieuwjaarsdag zo vier aankruisen en na de eerste werkdag op maandag weer een paar andere. En dan werk ik dus maar vier uur per dag en wandel ik een klein rondje. De energie is niet wat het geweest is en volgens de GGD, de huisarts en de bedrijfsarts kan dat ook nog wel even duren.
Na m’n eerste terugval kreeg ik een lieve GGD-medewerkster aan de lijn die me adviseerde iedere dag een lijstje te maken van de dingen die ik wilde doen en daar slechts een kwart van uit te voeren. Dat is genoeg. Als je de dag daarna geen terugval hebt doe je wat meer, net zo lang tot je terug bent op je oude niveau. Ik ben nu voor 50 procent betergemeld en hoop einde van de maand weer helemaal terug te zijn.
Waarom ik je dit vertel? Omdat er nogal veel aannames zitten in je vraag. De echtgenoot en ik zitten niet bij die twee procent met extreme klachten. Dit is een normaal en mild ziekteverloop. De ziekte heeft een maand van ons leven gepakt en ik ben blij dat we jonge goden zijn die waarschijnlijk volledig herstellen.
Maar het had ook anders kunnen uitpakken. Op de bank waren wij bij vlagen benauwd en je weet niet of dat erger wordt of afneemt. Terwijl we op het nieuws zagen dat de ziekenhuizen volliepen, hoopten we dat we daadwerkelijk bij die 98 procent (download hier het RIVM-rapport en check de piramidevormige infographic rechtsonder op pagina 2) hoorden die geen ziekenhuishulp nodig had. Want de verhalen over volle bedden komen op dat soort momenten ineens heel dichtbij. En gedachten over mogelijke ziekenhuisopnames maken de benauwdheid niet minder, kan ik je vertellen.
De lockdown was al niet leuk, maar ik vrees dat die nog wel even duurt. In de ziekenhuizen wordt het momenteel nog niet veel rustiger en dan heeft de Britse variant van het virus hier nog niet eens echt om zich heen gegrepen. Ik vind het heel vervelend dat jij en ik al bijna een jaar niet mogen doen wat we willen, maar het is echt met een reden: zorgen dat mensen die medische hulp nodig hebben die ook kunnen krijgen.
Hang in there ‘Jebenteenaansteller’, dingen worden weer anders. Beter, hoop ik. Met een beetje geluk zijn er tegen de zomer zoveel mensen ziek geweest en/of gevaccineerd dat het virus minder aanwezig is en we wat vrijheden terugkrijgen. Dat zou vrij fantastisch zijn.
Lfs,
Tosca
Wil je op donderdag (rond lunchtijd) het heetste nieuws van afgelopen week in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief. 
@Jebenteenaansteller: je bent een aansteller. De maatregelen vind je vervelend, dat is je goed recht en dat zijn ze ook. Maar mag iemand die ziek is, niet meer zeggen dat ze ziek is – omdat jij de maatregelen vervelend vindt? Beetje krom. Denk ook niet dat de maatregelen versoepeld zullen worden met deze cijfers, alleen maar omdat mensen niet meer zouden communiceren an elkaar dat ze ziek zijn. Sterker, als mensen niet communiceren dat ze ziek zijn, gaat verspreiding nog harder, duren de maatregelen langer, en word jij nog zuurder. Ikzelf vind het fijn om uit de eerste hand te horen wat Tosca’s ervaren klachten zijn, daarmee kan ik beter op mijn eigen gezondheid letten.
Gratuite oneliner: laten we het virus bestrijden en niet elkaar, dan zijn we eerder aan het eind van de donkere tunnel.
Goed verhaal Tosca, concreet en realistisch.
Goed dat het uitgesproken wordt en maakt het realistisch. Zelf ook een ‘jonge god’ en4 keer per week naar de sportschool. Extreem voorzichtig geweest maar alsnog ook besmet geraakt. Het maakt ontzettend uit of je in de basis gezond en fit bent en het kan iedereen overkomen. Laten we zeker voorzichtig blijven en lief zijn voor elkaar.
Beterschap en voor iedereen: blijf aub gezond en voorzichtig, uiteindelijk willen we allemaal hetzelfde: in goede gezondheid onbezorgd genieten. Zie dit jaar ook als een jaar vol met (opnieuw) ‘eerste’ ervaringen die we weer mogen opdoen en de kleine dingen nog meer te waarderen.
Hier helaas hetzelfde. Als dertiger mag ik mezelf denk ik nog een Jonge Godin noemen, maar de nasleep die ik nu ervaar door corona is echt niet flex… Ik zit op dag 16 sinds de positieve test en heb nog geen nacht doorgeslapen door benauwdheidsklachten. Terwijl ik in de eerste instantie alleen verkouden was en dankbaar was dat het niet meer was dan dat.
Even een weekje extra rust nemen na de vakantie en volgende week proberen te werken. Ben benieuwd hoe dat gaat.
#stayhealty
Ik ben het er ook mee ens dat er zeker aandacht nodig is voor de erst van corona, ook bij jonge mensen, zelfs al is het maar 2%. Wat ik zelf wel mis in alle discussies, alle debatten over covid en de maatregelen is het durven wijfelen aan de regels. Ik zeg daarbij níét dat men de regels moet ondermijnen, je dient je er gewoon altijd aan te houden. Maar ik vraag me af, als we er ons allemaal aan houden en alsnog ziek/besmet worden…nemen we dan wel de juiste regels? Is er niets iets andres/extras nodig?
Aanstellen is ook een vak. 2% is niets en uiteindelijk leggen we allen ooit het loodje. Het lijkt wel of de RIVM en de overheid aanbeden worden als goden. Red ons.. Help ons… Haal het oh zo gevaarlijke virus weg!! Ooit stil gestaan bij het kapot bezuinigen van de zorg? Erg jammer allemaal. Ik hoop dat jullie bangeriken snel het wondervaccin tot jullie beschikking hebben! Dan kun je vrolijk doorhuppelen met dat verstikkende masker op.
Verbazend nog steeds dat mensen die die 2% van dat RIVM rapport aanhalen van 1 enkele pagina data gebruiken maar de tegenovergestelde conclusies trekken als degenen wiens taak is het om deze conclusies te trekken en de benodigde expertise daarvoor te hebben. Je zou haast denken dat die mensen wel eenvoudige statistiek begrijpen en weten dat 2% enorm veel mensen is. Misschien hebben ze ook wel een beeld van onze zorgcapaciteit, zou het zijn?
Het is daarbij belangrijk om te beseffen dat die 2% die ziekenhuisbehoevenden zijn, en dat die 98% nog steeds fors ziek kan zijn, voor meerdere weken uit de roulatie kan raken en als ze pech hebben ook een ernstig lange-termijns effect er aan over kunnen houden. Een goede vriend van mij die in Maart reeds geinfecteerd is geweest kan amper ademen op dit moment. Verder gezonde man van begin 40. Deel van die 98%.
En NOG zijn er mensen die dit soort informatie negeren en beweren dat een virus wat ongeveer vijf keer zo dodelijk is als influenza en een heel ander symptomenbeeld heeft, “maar een griepje” te noemen. Hier is een idee, kijk eens naar je eigen sociale kring. Is die 50 man groot? Kies er eentje uit die je het ziekenhuis in wenst, of mogelijk de grafkist. Is je sociale kring 100 man groot? Kies er 2. Tel je familieleden, vrienden, collega’s en klasgenoten maar eens op, kijken hoe hard je richting de 100 mensen gaat.
Ga maar eens nadenken over welke twee van deze groep je dit lijden toewenst of je wel kan missen. Dat is wat 2% is. Klinkt hard? Het IS hard. Het is gemakkelijk praten dat we allemaal eens het loodje leggen, zolang het maar iemand anders overkomt. Ga je net zo hard liggen juichen als jij degene bent die in het ziekenhuis ligt of komt te overlijden? Of je naaste familieleden? Denken we nog steeds dat niemand die ernstige consequenties heeft ondergaan door deze ziekte dacht dat ze net zo onkwetsbaar waren?
Het RIVM en de overheid worden niet aanbeden als goden. Dit zijn echter wel de instanties wiens verantwoordelijkheid het is om kennis te vergaren en beleid te bepalen voor de samenleving in een situatie als deze. Ze hebben heus wel fouten gemaakt en er valt genoeg te bekritiseren (achteraf, altijd makkelijk), maar het bagetalliseren van dit virus is altijd belachelijk geweest en getuigt niet van onafhankelijk, kritisch denken. Het getuigt van egoisme en ontwetendheid.
@DurvenTwijfelen,
Je stelt een terechte vraag, maar het is eenvoudigweg niet waar dat we ons er allemaal aan houden. Er zijn nog steeds mensen die geen afstand houden, die een mondkapje half dragen of af trekken zodra ze een winkel in zijn, die niet binnenblijven met klachten en zich niet laten testen. En dit zijn niet eens per se mensen die onwillig zijn, dit zijn ook mensen die even iets vergeten, die even onwillig en moe zijn, wiens mondkapje net even scheef zit, of die eerlijk dachten dat het echt een gewoon verkoudheidje was. Daarnaast zijn er kennelijk nog steeds mensen die beweren dat het ‘maar een griepje’ is en zich bewust niet aan de maatregelen houden als ze denken er mee weg te kunnen komen.
De maatregelen waren altijd bedoeld om de curve te drukken, niet om verspreiding volledig te voorkomen. Het is dus tijd winnen, de consequenties binnen de mogelijkheden van de zorg behouden, informatie vergaren, en wachten tot het vaccin gereed was. Allicht is iets anders/extras nodig maar betere oplossingen komen met betere informatie, zoals je vorig jaar zag na de eerste maatregelen. Toen het goed ging kregen we versoepelingen want de maatregelen bleken effectief. Dat bleek voorbarig en er kwam een tweede golf. Nieuwe informatie, nieuwe maatregelen, nieuwe oplossingen.
Het lastige van dit soort vraagstukken is dat je geen alternatieve situatie hebt, zoals je in een onderzoek zou hebben (je controlegroep). Er is geen alternatief Nederland wat een ander pad heeft bewandeld, we hebben dus geen enorm betrouwbaar beeld van wat er zou zijn gebeuren met andere maatregelen, of mindere, of meer. Alles is een afweging tussen ingeschatte risico’s en verwachte consequenties. We zijn niet allemaal ziek geworden. Een hoop mensen wel. Als we het anders hadden aangepakt, hoeveel zouden het er dan zijn geweest? Zonder “controlegroep Nederland” blijven dit projecties.
Je kan natuurlijk enigzins naar Zweden kijken die het anders heeft gedaan, ook al zijn de landen demografisch niet vergelijkbaar. Zweden had geen ‘harde’ lockdown (wel maatregelen trouwens, in de vorm van corona-adviezen die overeen kwamen met andere landen) en had halverwege vorig jaar een van de hoogste dodentallen per 100.000 inwoners van alle Europese landen. De hoop was dat dit tot betere immuniteit had geleid en het land terug kon naar normaal, maar Zweden nu is noodwetten aan het doorduwen om de situatie onder controle te krijgen.
Dus ja, je kan die vraag stellen, maar hoe ga je het antwoord bedenken?
@S. Heikamp
“Toen het goed ging kregen we versoepelingen want de maatregelen bleken effectief”
Ik denk dat dit juist het type overtuiging is waar ik persoonlijk moeite mee heb. Er is geen manier om dit daadwerkelijk te bevestigen, het wel of niet werken van de maatregelen die we nemen is inderdaad niet echt te bepalen zoals wij wetenschappelijk onderzoek gewend zijn. En daarom dienen we ons uit voorzorg an de regels te houden, maar de dogmatische benadering dat de regels werken als men zich er aan houdt en dat versoepelingen of ongehoorzaamheid zorgen voor stijging; dat mag best in twijfel worden gebracht, dat zou best meer besproken mogen worden. Ik merk dat ik die discussie mis.
@DurvenTwijfelen,
Wat is hier je definitie van wetenschappelijk onderzoek? Niet alle wetenschappelijk onderzoek heeft een controlegroep omdat het dit niet kan hebben (b.v. vanwege ethische bezwaren), in zo’n situatie wordt data vergaard en trends geanalyseerd. Dit is nog steeds wetenschapelijk onderzoek, de bewijskracht is hoogstens iets zwakker. Wetenschap heeft geen absolute bewijzen, het leunt altijd op een bepaalde mate van bewijskracht.
Dit soort onderzoek wordt continu in de praktijk toegepast, een goed voorbeeld is onderzoek naar de relatie tussen roken en longkanker. Dit is ook gebaseerd op trends, roken is geen voldoende of noodzakelijke voorwaarde voor het krijgen van longkanker dus niet te meten met een laboratorium-experiment met de ‘gouden standaard’ (plus, ethische bezwaren). Autogordels en verkeersveiligheid is ook een goed voorbeeld. Typisch is ook dat voor beide voorbeelden aanvankelijk mensen ook zaten te bokken omdat ze de nieuwe regels niet leuk vonden maar naarmate mensen bekend zijn geraakt met het onderwerp en de onderzoeken er geen noemenswaardige controverse over bestaat.
Op eenvoudigere niveau’s waar controlegroepen wel mogelijk zijn of direct observeerbare resultaten als causale relatie beschikbaar zijn, zijn deze strengere eisen er wel. Zo zijn de effecten op transmissie door het houden van afstand of het nut van mondkapjes op de transmissie van virusdeeltjes wel degelijk gemeten. Dat is dus geenszins dogma, dat is wetenschap. Een echte oprechte moedige twijfelaar gaat natuurlijk zelfstandig op zoek naar dit soort informatie.
Dat deze maatregelen consistent zouden moeten zijn op samenlevingsniveau is een extrapolatie die je vervolgens kan testen door de trends te meten maar omdat je hier geen beheersing hebt over het gedrag van de populatie zal je meer vervuiling van je data hebben. Je hebt echter enorm veel vervuiling nodig om een effect teniet te doen, m.a.w. je gaat geen waarneembare trend meer zien als praktisch niemand zich aan de maatregelen houdt. Dit bereik je alleen als mensen zich niet aan de regels gaan houden omdat ze denken dat het niet werkt en een self-fulfilling prophecy creëren, je bent dan nog verder weg van goede wetenschap.
Je mag dus best wat vragen hebben over hoe accuraat de data is maar de trends zijn uniform duidelijk; ieder land wat deze maatregelen heeft getroffen nadat Sars-Cov-2 lokaal is opgedoken heeft een reductie in transmissies gezien, gemeten in cases. Allicht zitten daar een aantal false positives en false negatives tussen maar je hebt geen wetenschappelijk 100% accurate data (voor zover die uberhaupt bestaat) nodig om trends in een populatie te meten. Het is geen binair resultaat, het is een schaal.
Niemand heeft gezegd dat deze maatregelen alles op zouden lossen of dat ze perfecte bescherming zouden bieden en er is duidelijk gesteld dat beslissingen gemaakt werden op de beste beschikbare wetenschappelijke kennis van dat moment, dat dus een voortschrijdend inzicht is. Er is echter geen enkele data die ondersteunt dat de maatregelen niet werken en een dergelijke conclusie zou niet gebaseerd zijn op voortschrijdend wetenschappelijk inzicht maar op ‘wishful thinking’.