Lieve Tosca, mijn collega verdient veel minder dan ik, moet ik het voor haar opnemen?
Lieve Tosca,
Ik heb een leuk bijbaantje en omdat het mij zo bevalt heb ik een kennis aangedragen om bij ons te komen werken. Van het weekend kwam ze langs en spraken we even over het werk. We hadden net ons loonstrookje binnen en voor ik het wist, had ik gezegd wat er op het mijne stond. Dat bleek veel meer dan op dat van haar. Nu voelt zij zich genaaid en wil ze dat ik dit ter sprake breng bij onze baas omdat ik haar binnengehaald heb. Ik voel me daar heel ongemakkelijk bij. Wat zou jij doen?
Lfs,
Dagoberta
Lieve Dagoberta,
Ik begrijp dat je je er ongemakkelijk bij voelt en misschien spijt hebt van je loslippigheid. Maar ondanks dat jij jullie baas langer kent dan je kennis, ben jij niet de aangewezen persoon om dit probleem op te lossen. Zij heeft zelf het sollicitatiegesprek gevoerd en is akkoord gegaan met het geboden salaris. En het is balen dat ze minder verdient dan jij, maar dat is niet jouw probleem.
Als je kennis het gesprek met jullie baas aan wil gaan, kun je haar wel helpen met de voorbereiding ervan.
Ten eerste is het interessant om te kijken of het salaris dat ze krijgt niet onder het minimum (jeugd)loon ligt; die bedragen vind je op deze pagina van de Rijksoverheid. Het minimumloon is een vastgelegde norm waar een werkgever niet onder mag betalen. Iemand van 19 moet bijvoorbeeld per maand minimaal 1.010,90 euro, per week 233,30 euro en per dag 46,66 euro verdienen. Deze bedragen zijn bruto, de loonbelasting en andere reserveringen moeten hier dus nog vanaf.
Daarnaast is het interessant om op te zoeken of er voor de branche waar jullie in werken een collectieve arbeidsovereenkomst (cao) geldt. Er is een kans dat de salarissen volgens de cao hoger liggen dan het minimumloon en dat is handig om te weten.
Wanneer jullie salarissen vergelijken, is het ook belangrijk om te kijken naar leeftijd, opleiding en het aantal jaren relevante werkervaring voordat je in dienst kwam. Al deze factoren kunnen van invloed zijn op je startsalaris. Ook kan het aantal jaren dat je al in dienst bent bij deze werkgever een verschil maken in de hoogte van het salaris. Meestal krijg je er per dienstjaar een paar procent bij; als jij al een aantal jaar voor deze baas werkt kan dat oplopen.
Heeft jouw collega-vriendin met die informatie in het achterhoofd nog steeds het idee dat ze hetzelfde hoort te verdienen als jij? Dan zou ik haar dus aanraden zelf het gesprek aan te gaan met jullie baas. Voor dat karretje zou ik me zeker niet laten spannen. In dat gesprek zal zij waarschijnlijk vertellen dat ze weet dat jij meer verdient. Dat is niet erg, maar sommige werkgevers doen daar lelijk over omdat jouw loslippigheid ervoor gezorgd heeft dat ze een lastig gesprek moeten voeren. Als jouw werkgever vervelend doet, moet je dat een beetje negeren. Je bent op geen enkele manier verplicht je salaris geheim te houden. Dat veel mensen dit soort info alsnog voor zichzelf houden, kun je nu misschien wat beter begrijpen. Praten over geld levert vaak gedoe op.
Toen ik jouw vraag in de Instagram-stories stelde, was er een volger die aangaf het juist fijn te vinden dat jij je salaris hebt gedeeld met een collega. Ze schrijft: ‘Juist wel je salaris delen. Het is typisch Hollands om het niet te doen uit competitiedrang. Als werknemers sta je sta je samen sterk om betere compensatie en omstandigheden te eisen. Goed bezig dus!’
Een mooi ander perspectief.
Lfs,
Tosca
Ik heb Canadese vrienden. Een paar jaar geleden kwamen ze in het appartement naast mij wonen. In een van onze eerste gesprekken vroegen ze al ronduit wat ik verdiende. Hun belastingaangifte verzorg ik ook; hun inkomen en lasten weet ik tot op de Cent. Dat is voor hen geen enkel probleem om met mij te delen. ‘Rare Hollanders’ `zeggen ze dan.
Het taboe om over geld te praten is op mij ook altijd vreemd overgekomen en misschien als meer mensen het zouden doen dit taboe ook zou kunnen verdwijnen. Degene die er voordeel bij heeft dat mensen niet over hun salaris praten is namelijk primair de werkgever. Die mag namelijk gaan uitleggen waarom persoon X meer verdient voor hetzelfde werk dan persoon Y, en natuurlijk is dat een gesprek wat ze liever niet hebben.
Soms zijn daar heel goede redenen voor zoals Tosca aangeeft maar soms heeft dat simpelweg te maken met iemand’s onderhandelingspositie. Het is te gemakkelijk om te zeggen dat “je akkoord bent gegaan je het wel prima moet hebben gevonden” wat een veelvoorkomend argument is voor zulke situaties. Als je geweten had wat directe collega’s verdienen, had je het misschien helemaal niet prima gevonden. Dan had je meer geprobeerd te onderhandelen over je salaris, of misschien andere keuzes gemaakt over je werkgever.
Een goede werkgever kan het vaak ook uitleggen. Misschien is de winst gedipt voor een ruime periode en zit je werkgever ook met moeite alles te balanceren en is dit wat ze nu kunnen bieden voor dit werk. Misschien had een collega al een bepaald inkomensniveau en zaten daar ook weer consequenties aan. Dat iemand minder verdient dan een collega betekent niet per se dat die persoon te weinig verdient, het kan ook zijn dat die collega eigenlijk te veel verdient maar die heeft nu eenmaal dat contract indertijd bemiddeld.
Een uitleg kan helpen met de negatieve emoties er over, de redenen kennen van een ander kan ons beter perspectief geven. Maar dan moet je wel even dat taboe doorbreken.