Profielen vroeg studenten en medewerkers die zich (nog) niet laten vaccineren om zich te melden en dat deden ze. Lang niet iedereen die mailde, wilde uiteindelijk meewerken aan een interview. Sommigen wilden alleen laten weten dat ze zich niet lieten prikken, anderen reageerden uiteindelijk niet op de uitgeschreven tekst van hun interview, die we daardoor niet konden publiceren. Dit zijn de verhalen van studenten en medewerkers die hun verhaal hebben gelezen en akkoord hebben gegeven voor publicatie. Hun volledige namen zijn bij de redactie bekend.

Omdat sommige argumenten die de geïnterviewden gebruiken om hun keuze te motiveren worden tegengesproken door bijvoorbeeld de GGD, het RIVM of de WHO, hebben we onder verschillende interviews links naar andere artikelen geplaatst, zodat je ook de andere kant van het argument zou kunnen lezen.

Kaylee, student: ‘In mijn netwerk ben ik de enige die niet geprikt wil worden’

‘Heb jij je prik al ingepland?, is in mijn omgeving het gesprek van de dag. In mijn netwerk ben ik de enige die niet geprikt wil worden. Als mensen vragen of ik al een afspraak heb staan, zeg ik meestal ‘Nee, nog niet’. Ik zou eerlijk kunnen zeggen dat ik dat ook niet van plan ben, maar gesprekken over dit onderwerp verlopen vaak heel vervelend. Mensen reageren boos, proberen me over te halen door artikelen te sturen waarin staat dat het vaccin niet gevaarlijk is. Ik ben zelfs door mensen die ik liefheb egoïstisch genoemd. Maar het is mijn lijf en ik mag daar egoïstisch over zijn.
Ik zorg goed voor m’n lijf en ben me heel bewust van wat ik erin stop. En een vaccin hoort daar voor mij nu nog niet bij. De risico’s van de mogelijke bijwerkingen op de lange termijn wegen voor mij niet op tegen de voordelen van het vaccin. Ik vind het wel goed dat kwetsbare mensen zich laten vaccineren, maar ik voel me niet kwetsbaar.
Ik ben me ervan bewust dat we richting een samenleving gaan waarin gevaccineerden de norm zijn en weigeraars meer moeite moeten doen om dezelfde dingen te mogen. Reizen, naar een festival: ik mag dat nu als ik me laat testen, terwijl gevaccineerden zonder te testen naar binnen mogen. Terwijl zij het virus ook door kunnen geven. Misschien sta ik er over een paar maanden anders in en neem ik het vaccin toch, maar dat kan ik me nu nog niet goed voorstellen.’

Lees hier hoe Hogeschool Rotterdam-studenten en medewerkers hun coronabesmetting hebben beleefd. 

Peter, student : ‘Ik ben geen corona-ontkenner, maar ik ben christen en geloof in de zorg van God’

‘Ik noem mijzelf geen complotdenker en ben geen corona-ontkenner, ik zie het virus en de gevolgen daarvan overal om me heen. Toch heb ik besloten zelf geen vaccin te nemen. Daar heb ik meerdere redenen voor, maar de belangrijkste is mijn geloof. Ik ben christelijk en ik geloof in de zorg van God. Er is een bijbeltekst die zegt dat God zelfs je haren heeft geteld en er geen een van je hoofd valt als hij dat niet wil. Die tekst geeft bijvoorbeeld voor mij aan hoe vergaand de zorg van God is voor de mensen op aarde. Mocht ik corona krijgen, dan geloof ik in de zorg van God maar ook in de zorg van medische professionals. En dan hoop ik dat die hulp gezegend mag worden.
Voor mij zit er een spanningsveld tussen de twee Bijbelse opdrachten “goed voor je lichaam zorgen” én “vertrouwen op de zorg van God”. En dat moet je in iedere situatie opnieuw afwegen. Een coronavaccin in m’n lichaam spuiten om te voorkomen dat ik ziek word van een virus dat mijn immuunsysteem waarschijnlijk prima aankan, gaat mij te ver. Het virus lijkt niet heel gevaarlijk voor jonge mensen zoals ik en voor zover we nu weten heeft een besmetting geen ingrijpende gevolgen op langere termijn, tenzij je verschrikkelijk veel pech hebt. Wanneer dit virus even verstrekkende gevolgen zou hebben als bijvoorbeeld polio had, zou ik andere keuzes maken. Maar dan moeten de vaccins wel op een ethische manier gemaakt worden. Ik weet dat in de ontwikkeling van de meeste vaccins die nu gebruikt worden, cellen van geaborteerde foetussen zijn gebruikt. Daar kan ik vanuit mijn geloof uiteraard niet achterstaan.’

Lees hier het artikel van Schreeuw om Leven over het gebruik van cellen van geaborteerde foetussen. En lees hier de Nu.nl check over dit onderwerp.

Elselien, docent: ‘Waar ik kan straks ongetest en ongevaccineerd nog heen?

‘De sociale norm is dat je een vaccin neemt en de maatschappij raakt daar steeds meer op ingericht. Dat raakt mij in mijn persoonlijke vrijheid, want waar kan ik straks ongetest en ongevaccineerd nog heen? Ik ben geen corona-ontkenner en ik vind mezelf ook geen wappie. Ik hou me aan de maatregelen en heb zelftests in huis die ik gebruik wanneer dat nodig is. Toch wil ik geen vaccin. Ik denk dat de gezondheidswinst voor mij te klein is. We weten nog zo weinig over de lange termijn. Vaccineren doe je toch vooral voor jezelf en daarnaast doe ik alles wat ik kan om anderen te beschermen.
Het stoort me dat de overheid tijdens deze pandemie geen beleid heeft ontwikkeld om de volksgezondheid te bevorderen. Informatie en richtlijnen om je eigen immuunsysteem te versterken, meer bewegen, een suikertaks, goede voeding en eventueel aanvullende voedingssupplementen echt aantrekkelijk maken. Als daar evenveel tijd, energie en geld in was gestoken als in de huidige coronabestrijding, had de volksgezondheid daar enorm van kunnen profiteren. En dan bedoel ik niet in plaats van, maar én én.
Demissionair minister Hugo de Jonge zei laatst dat iets decadents heeft om het vaccin te weigeren. Tegen hem zou ik willen zeggen: “Hugo, het heeft iets decadents om te suggereren dat iedereen vaccineren de enige weg uit de lockdown is.” Wat misschien nog wel ongezonder is dan de pandemie zelf, is de polarisatie die het huidige beleid oproept. Het politieke geluid gebaseerd op angst en controle werkt paradoxaal genoeg juist tegen de slogan “alleen samen krijgen we corona onder controle”.’

Lees hier het Nu.nl interview waarin Hugo de Jonge zegt dat niet-vaccineren decadent is.

Bianca, medewerker: ‘Ik vind het te spannend m’n lijf bloot te stellen aan gentraining en genmutatie’

‘Eind november 2019 was ik op een event in Rotterdam waar heel veel Aziaten waren. Ondanks dat corona toen officieel nog niet in het land was, heb ik het toen waarschijnlijk gehad. Ik was doodziek en heel benauwd en de nasleep was ook best pittig, ik was heel lang heel moe. Ik zou eigenlijk eens zo’n antistoffentest moeten laten doen om het bevestigd te krijgen. Dan weet ik ook of ik iets van bescherming heb in de periode dat ik wacht op het Novavaccin, een “traditioneel” vaccin dat is ontwikkeld op basis van een eiwit dat onderdeel is van het virus en dat bij inenting wordt ingebracht. De huidige covidvaccins vertrouw ik niet, ik vind het te spannend m’n lijf bloot te stellen aan gentraining en genmutatie. Die techniek is nog jong, de onderzoeken daarnaar lopen nog en ik wil geen proefkonijn zijn. De kans dat ik ernstig ziek word van covid is erg klein, ongeveer even klein als de kans op ernstige bijwerkingen van de huidige vaccins. Ik wacht nog wel even.
De informatie over genmutatie en -training kreeg ik van een Belgische wetenschapper die in het Universitair ziekenhuis van Leuven werkt, hij publiceert hier uitgebreid over. Ik geloof hem, maar zijn verhaal wordt niet overgenomen door het RIVM en de GGD. Ik vind het lastig om in de eindeloze stroom van informatie de meest betrouwbare info te vinden. Waarom zou het niet die wetenschapper zijn, wat heeft hij eraan om onwaarheden te verspreiden?’

Lees hier een uitleg over coronavaccinaties en waarom ze je volgens andere deskundigen niet genetisch gemodificeerd maken.

Firat, medewerker: ‘De overheid heeft zoveel controle over onze levens met de lockdowns’

‘Een half jaar geleden, middenin de lockdown, wilde ik alleen gevaccineerd worden als het invloed zou hebben op uitgaan. Want na al die tijd binnen zitten, had ik ongeveer alles over voor een feestje of een festival. Ondertussen ben ik met Testen voor Toegang naar een festival geweest en ik kan je zeggen: het is heel k*t. Normaal gesproken koop je een kaartje en ga je. Nu moet je eerst bedenken of je van tevoren het risico neemt om een kaartje te kopen of dat je nog even wacht, een testafspraak maken, hopen dat je de testuitslag op tijd krijgt en negatief bent. Dat het invloed heeft op het uitgaan is duidelijk, maar ik heb nog geen vaccinatie-afspraak gemaakt. Ik twijfel wel hoor, ik wil van het gedoe af zijn en ik ben als kind ook gevaccineerd tegen allerlei ziektes dus ik heb niet echt iets tegen vaccins. Maar dit voelt anders. De overheid heeft zoveel controle over onze levens met de lockdowns, de avondklok en het testen. Ze wisten precies waar we waren en of we gezond waren. Dat voelt niet goed. En ik ben niet alleen. Ik deed laatst een polletje op mijn Instagram over wel of niet prikken. Twee derde zei: niet prikken, hou vol! Daarbij komt ook dat ik al corona heb gehad – twee dagen was ik ziek, daarna was het klaar – en antistoffen heb terwijl de bijwerkingen van de vaccins pittig zijn. Bij Pfizer komt straks in de bijsluiter te staan dat je er een ontstoken hartzakje van kan krijgen. Dat is niet niks! Maar goed, de twijfel blijft. Dikke kans dat ik na de vakantie toch die prik ga halen, puur en alleen omdat ik het gedoe beu ben.’

Jaben, medewerker: Ik ga me niet in laten spuiten met een vaccin dat met een noodverordening op de markt is’

‘Ondanks dat ik als decaan veel verhalen heb gehoord van studenten die corona hebben gehad – de meesten worden snel beter, sommigen blijven langer ziek, eentje lag zelfs in het ziekenhuis – ben ik niet bang voor het virus. Als ik me ergens zorgen over maak, is het de manier waarop zoveel mensen blindelings het overheidsbeleid volgen en zich laten vaccineren en de parallelle samenleving die lijkt te ontstaan tussen wel- en niet-gevaccineerden. Op de hogeschool word je geleerd om kritisch te zijn en zelf onderzoek te doen en het valt me tegen dat je zo weinig weerstand ziet. Nederlanders staan bekend als een kritisch volkje, maar ik zie maar weinig opstand tegen de maatregelen en de vaccinatiecampagne waarin zelfs gezonde jongeren worden opgeroepen om geprikt te worden met een vaccin dat met een noodverordening op de markt is. Je vraagt je af waarom iedereen zo trouw volgt en ik denk dat het aan het kabinet en de volgzame media ligt. Nederlanders zijn tijdens de pandemie veel angst aangejaagd. Als ik in de auto naar de radio luister, schrik ik van de berichtgeving: het gaat alleen maar over besmettingen, ziekenhuisopnames en doden. In het journaal hoor je weinig kritische geluiden. Of dat in andere mainstream media wel zo is weet ik niet, die volg ik eigenlijk niet meer. Ik informeer me met The High Wire, een medium dat de documenten waar ze hun verhalen op baseren publiceert zodat iedereen ze kan lezen en hun eigen conclusies kan trekken, en Blckbx.tv. Ik ga er vanuit dat iedereen z’n eigen onderzoek doet en z’n eigen keuzes maakt. Ik ga me in ieder geval niet in laten spuiten met een experimenteel vaccin.’

Check hier de corona-content van The High Wire.
Check hier wat het volgens Europees Geneesmiddelenbureau EMA betekent dat het coronavaccin nog in onderzoek is tot 2023. 

Marit, docent: ‘Ik stelde het uit wegens prikangst, ik heb inmiddels met tegenzin een afspraak gemaakt’

‘Mijn geboortejaar (1976) is allang opgeroepen, maar de envelop ligt nog ongeopend in een lade. Ik ben de afspraak al weken aan het uitstellen. Ik nam me voor eerst alle examinerende gesprekken te voeren want het zou vervelend zijn als die niet door konden gaan als ik last zou krijgen van de bijwerkingen. Maar eigenlijk is dat niet de echte reden waarom ik nog geen afspraak gemaakt heb; ik heb prikangst door een nare ziekenhuiservaring in m’n kinderjaren. Gisteren vertelde ik m’n collega’s over dit interview en ze verzekerden me dat ze eigenlijk niets van de prik hadden gevoeld. Ik was blij dat ik tijdens dat gesprek op een stoel zat, want alleen al van praten over prikken word ik helemaal naar. Het is overigens niet zo dat ik nooit geprikt word. Als ik bloed moet prikken voor een onderzoek, zeg ik altijd tegen degene die me prikt dat ik er bang voor ben en dat ik kan flauwvallen. Meestal gebeurt dat niet en valt het mee.
Even dacht ik dat we klaar waren met corona, maar het is nog steeds gaande en het is nog steeds serieus. Als stagebegeleider kom ik op verschillende middelbare scholen. Twee locaties van een stageschool waar ik laatst nog was, liggen nu helemaal plat. Een van de docenten is geïnfecteerd geraakt en ligt aan de beademing. Ik voel me maatschappelijk verantwoordelijk om me wel te laten vaccineren en dat staat uiteindelijk boven mijn prikangst. Ik vind dat je het niet kan maken om je niet te laten vaccineren als je in het onderwijs werkt. Ik heb inmiddels met tegenzin een prikafspraak gemaakt; woensdag ben ik aan de beurt.’

Charissa, student: ‘Ik wil nog kinderen, waarom zou ik me blootstellen aan risico’s?’

‘Vorig jaar heb ik de griepprik gehaald, ik ben dus niet tegen vaccineren. Ik heb na m’n coronabesmetting in het voorjaar nog steeds last van long covid, ik ben dus ook absoluut geen virusontkenner. Toch wil ik niet gevaccineerd worden. Het is mij volledig onduidelijk wat de langetermijngevolgen van het vaccin zijn en ik wil me daar niet aan blootstellen. Ik schrok bijvoorbeeld heel erg van een uitzending van actualiteitenprogramma Radar over groeiremmers. Die medicatie zorgde bij vrouwen voor onvruchtbaarheid, dat was bekend en werd toch voorgeschreven. Ik heb nog geen kinderen en wil die wel graag, waarom zou ik me dan nu laten prikken met allerhande risico’s van dien? Misschien dat ik overstag ga als ik straks kinderen heb, maar ik hoop dat de maatschappij tegen die tijd een andere manier heeft gevonden om met het virus om te gaan.’

Check hier de uitzending van Radar over groeiremmers.
Check hier wat het RIVM zegt over coronavaccins en de risico’s op onvruchtbaarheid. Volgens het RIVM kunnen zwangere vrouwen zich veilig laten vaccineren en hebben de vaccins geen invloed op de aanleg van de ongeboren vrucht. Lees hier ook de Nu.nl checkt over dit onderwerp. En lees hier het LINDA.nl verhaal over vrouwen die pijn in hun borsten en meer hevige menstruaties ervaren na vaccinatie.

Ralph, student: ‘Ik ben het absoluut niet eens met het inkoopbeleid van de Europese Unie en Amerika’

‘Ik prik niet omdat ik het absoluut oneens ben met het inkoopbeleid van de Europese Unie en Amerika. Zij hebben in het begin praktisch alle vaccins gehamsterd waardoor er (voorlopig) amper iets over is voor derdewereldlanden. Tijdens de G7-top zijn er toezeggingen gedaan om vaccins aan bijvoorbeeld Afrika te doneren, maar dat is moreel en praktisch gezien te laat. Omdat het virus in landen met weinig vaccins zo heeft kunnen woekeren zijn er onwenselijke mutaties ontstaan. Het is overigens niet zo dat ik intrinsiek tegen het vaccin ben; het lijkt te werken en beschermt de kwetsbaren. Tegelijkertijd behoor ik niet tot de risicogroep. Voor mensen in mijn leeftijdsgroep is het verloop van een besmetting bijna nooit ernstig, waardoor ik niet de urgentie voel om het vaccin te nemen, tenzij het is om anderen te beschermen. Ik hoorde demissionair minister Hugo de Jonge vorige week zeggen dat hij het decadent vond als je geen prik neemt. Weet je wat ik decadent vind? Meer vaccins kopen dan je ooit nodig hebt. Wanneer de wereldwijde verdeling in deze pandemie eerlijk is en ik daarnaast het vaccin in alle vrijheid kan nemen, zonder de druk die er nu op ligt zou ik overwegen een vaccin te nemen. Want waar de vaccinatie ooit werd voorgesteld als een mogelijkheid, blijkt het nu een voorwaarde te worden om iets te mogen doen en dat is medische discriminatie waar ik voor pas.’

Dana, student: ‘Wat als je over een paar jaar zes benen en paarse stippen krijgt; ik ben toch geen proefkonijn?’

‘Tijdens mijn stage op de thorax-afdeling in het ziekenhuis heb ik gezien hoe ziek mensen van corona worden en ik ben er zelf ook behoorlijk ziek van geweest. Toch ga ik me niet laten inenten, ik ben toch geen proefkonijn? Wat als ik er over een paar jaar zes benen en groene stippen van krijg? Dat dit vaccin binnen een jaar ontwikkeld en uitgerold is, geeft me de kriebels: hoe is dit tot stand gekomen, wat zit erin en wat zijn de langetermijnresultaten? De eerste tekenen zijn voor mij niet heel bemoedigend: gevaccineerden worden nog steeds ziek en kunnen het virus alsnog doorgeven. Waarom zou je je dan laten inspuiten met een experimenteel middel? Begrijp me niet verkeerd: ik ben een groot voorstander van medische ontwikkelingen. Er zijn bijvoorbeeld mensen met kanker die kiezen voor een experimentele behandeling en ik vind het hartstikke goed dat die mogelijkheid er is. Maar zij kunnen kiezen, ik heb niet meer het gevoel dat ik kan kiezen. De druk om gevaccineerd te worden is groot en ik vrees dat ik straks mijn werk als verpleegkundige niet meer mag doen als ik niet geprikt ben. “Dan word ik wel Amish”, roep ik soms gekscherend, maar eigenlijk maakt het me boos.’

Check hier wat het volgens Europees Geneesmiddelenbureau EMA betekent dat het coronavaccin nog in onderzoek is tot 2023.

Tekst: Tosca Sel
Illustraties: Demian Janssen

Volg ons op Instagram