Uit ons eerdere interview met leden van een leesclub blijkt het nog niet zo makkelijk te zijn om te weten welk boek bij je past. In de Profielen-special over taal vroegen we daarom aan studenten welk boek ze anderen aanraadden. Die boeken hebben we weggegeven aan onderstaande lezers die nu hun eigen lievelingsboek aanprijzen en mogen weggeven. Lees onderaan dit artikel hoe jij een van deze boeken thuisgestuurd krijgt!

Lisa Bergwerff: ‘Ik heb altijd een lijst van boeken die ik nog wil lezen’

Tweedejaars van de lerarenopleiding biologie Lisa Bergwerff wil graag het favoriete boek van Dimitri lezen: Norwegian Wood van Haruki Murakami. ‘Het is een sowieso een boek dat ik niet standaard beetpak. Ik lees veel fantasy en dit boek is meer realistisch, over het echte leven.’

Ze is dolblij met boeken voor haar verjaardag, ‘gaat uit haar dak’ bij Donner in Rotterdam en onderhoudt een innige band met haar lokale boekwinkel in Schiedam. ‘Vaak kies ik boeken op de kaft, maar als de boekhandel me een tip geeft voor een goede schrijver, dan probeer ik die ook uit.’ Liever dan bestellen bij Bol.com, haalt ze het boek op bij haar lievelingswinkel. ‘Ze zijn daar altijd zo aardig, ze brengen boeken zelfs bij je thuis. En ze hebben bijvoorbeeld ook signeersessies zoals laatst met Karen Slaughter.’

Lisa houdt haar boekenlijst sinds kort bij op lijstjes.nl. ‘Als ik jarig ben deel ik die link en dit jaar kreeg ik allemaal cadeaus waar ik heel blij mee was.’

Het boek dat ze weg wil geven is De Reiziger van Diana Gabaldon. ‘Een boek met een klein facet fantasy; us als je denkt ‘ik houd niet van fantasy’ moet je je niet laten afschrikken. Het gaat over een vrouw die in de Tweede Wereldoorlog werkt als arts aan het front en na de oorlog een soort tweede huwelijksreis maakt met haar man naar Schotland. Tijdens die reis hoort ze een vreemd geluid, raakt een steen aan en valt flauw. Als ze weer wakker wordt blijkt dat ze niet meer in haar eigen tijd leeft maar ergens rond 1700. Ik wil niet te veel vertellen maar er gebeuren heel schokkende dingen, en dat beschrijft Diana Gabaldon goed en historisch correct. Het is het eerste deel van een serie van acht boeken, verfilmd in de serie The Outlander. Die serie klopt wel goed met het boek, maar zoals altijd is het boek veel beter.’

Evelyne van der Neut: ‘Mooi als boek ook raakvlak heeft met maatschappelijke of politieke thema’s’

Evelyne van der Neut, coordinator van de WERKplaats Taal op de HR, wil graag Kom hier dat ik u kus lezen. ‘Omdat het volop in de belangstellig stond heb ik het een beetje genegeerd, – dit leest iedereen al – maar als een student het aanraadt word ik toch wel benieuwd!’

Ze hield als kind al van lezen. ‘Ik leerde het vroeg van mijn oma, en ik denk dat daarna een soort wisselwerking plaatsvond. Ik mocht voorlezen in de klas, kreeg complimenten. Daardoor ging ik het steeds leuker vinden en ging het steeds makkelijker. En ik vond het heerlijk om me letterlijk even terug te trekken met een boekje in een hoekje.’ 

Ze studeerde literatuur en is nu ‘een vakmatige boekenwurm’ zoals ze dat zelf noemt.

‘Al lees ik ook niet zo veel als ik zou willen. Zo’n 25 boeken per jaar, meest fictie. Ik heb een duidelijke voorkeur: ik hou van boeken die je literatuur kunt noemen, maar iets verder gaan dan persoonlijke ervaringen en ook raakvlak hebben met maatschappelijke of politieke thema’s. Daarnaast vind ik het leuk als er qua taal of vorm iets interessants gebeurt, als daarover is nagedacht.’

Dat komt allemaal bij elkaar in het boek dat ze weg wil geven: 1000 kronkelwegen angst van Olivia Wenzel. ‘Qua tekst is het interessant; Olivia Wenzel is een toneelschrijfster en veel van het boek is geschreven als innerlijke dialoog. Het gaat over grote thema’s – haar identiteit als half-Angolese vrouw in Duitsland, en over suïcide – maar ze schrijft heel mooi en licht. Het is een jonge en vrij onbekende schrijfster en ik wil haar van harte ondersteunen.’

Annemarie van der Klis-Busink: ‘Ik zie jou nooit meer lezen’, zei mijn man laatst’

Docent verpleegkunde Annemarie van der klis-Busink ziet haar studenten soms struggelen met taal. ‘Ik ga daarom ook meedoen aan het experiment Heel HR leest: inzetten op de lol van lezen. Veel lezen helpt, dus ik hoop dat dat aanslaat en ik het terug ga zien in het onderwijs.’

Ze is momenteel boeken uit haar jeugd aan het herlezen. ‘Zoals Brief aan de Koning en de GVR. Mijn oudste is vijf en komt binnenkort in de fase dat dat leuke voorleesboeken zijn.’

Ze moet bekennen dat ze minder leest dan vroeger, maar ja: werk, kleine kinderen. ‘Ik zie jou nooit meer lezen, zei mijn man laatst. Dat was reden om weer eens boeken op mijn verlanglijstje voor Sint en kerst te zetten.’ En het was reden om mee te doen aan de boekenestafette voor Kom hier dat ik u kus. ‘Het is een boek dat ik nog helemaal niet ken en ik denk dat het wel bij mij zou passen. En het leest makkelijk weg volgens de aanbeveling.’

Dat geldt ook voor het boek dat ze weggeeft Alle ouders klungelen maar wat aan van Anna van den Breemer. ‘Ik vind het op dit moment heel leuk om te lezen over opvoeden, ik ben minder van Google en pak sneller een boek. Het is geruststellend om dit boek te lezen, ik denk ook voor studenten die kleine kinderen hebben. Op social media zie je misschien andere gezinnen waar het allemaal perfect lijkt, en dan denk je: waarom lukt dat mij niet? De luchtige manier van schrijven vind ik heel prettig. En ik heb er een goeie tip aan overgehouden: in plaats van de jongste aan het hoofd van de tafel te zetten – zoals heel veel mensen doen – hebben we de kinderen nu naast elkaar tegenover ons gezet. Zo helpen ze eerder elkaar en vormen mijn man en ik “een front”. Een eyeopener!’

Nermin Tecim ‘Het was verplichte literatuur maar ik vond het maar belachelijk’

Masterstudent Pedagogiek Nermin Tecim werd gegrepen door de aparte titel Kom hier dat ik u kus: ‘Ik vond het een interessante titel en toen ik er meer over ging opzoeken bleek het te gaan over iemand die er eigenlijk slachtoffer van wordt dat ze teveel van zichzelf geeft. En dat sloeg op dat moment ook op mij.’

Ze is altijd een lezer geweest zegt ze. ‘Geen marathon-lezer maar ik vind het zeker leuk. Boeken, tijdschriften, digitale kranten.  Voor de master pedagogiek verdiep ik me natuurlijk in de grote pedagogen.’

Het boek dat ze weg wil geven gaat niet over pedagogen maar over filosofen: Vrouwelijke filosofen van Carolien Centon. Er zit een bijzonder verhaal aan vast dat zich afspeelde tijdens haar bacheloropleiding, social work. ‘Het was verplichte literatuur maar ik vond het maar belachelijk: waarom die positieve discriminatie voor vrouwen en waarom moesten “wij vrouwen” gebundeld worden in een eigen boek? Gelijkheid ontstaat alleen bij gelijke behandeling en niet met een apart boek voor alleen vrouwen. Uiteindelijk moest ik het toch kopen, maar ik zei er meteen bij tegen mijn docent Peter Dijkstra dat ik het daarna weg zou geven.’

‘Voor een opdracht moest ik wat schrijven over mijn roots. Mijn ouders zijn eerste generatie “gastarbeiders” in Nederland met alle cliché’s die erbij horen, zoals dat ik altijd mee moest naar gesprekken om op school om te vertalen en dat mijn ouders eigenlijk weer terug wilden gaan naar geboorteland Turkije. Maar ook dat ze hamerden op het “cultureel kapitaal” van hun vijf dochters en ons stimuleerden om te studeren, te presteren, door twee keer harder te werken dan Nederlanders. Peter Dijkstra vond dat een prachtig verhaal. Hij vond mijn ouders “sprekende denkers” en heeft dat in het boek geschreven voor mijn dochter, de “derde generatie”, die toen nog in mijn buik zat. Zo zorgde hij ervoor dat ik het boek wel móest bewaren.’ 

Donna Wijnmaalen: ‘Dit boek raadde mijn docent me aan en het is écht zo goed’

Donna Wijnmaalen is eerstejaars student human resources management en wil het boek Norwegian Wood gaan lezen. ‘Ik had het nog niet en de titel deed me denken aan een nummer dat zo heet. Toen ik een beetje ging zoeken bleek de titel daar ook op gebaseerd. Ik wil mijn grenzen weleens verleggen en heb nog nooit iets van een Japanse schrijver gelezen, ook dat leek me leuk.’

Na het eindeloos turen in wettenbundels denkt ze weleens ‘Nu ff niet’. Maar doorgaans verslindt ze fictie en non-fictie en kan ze echt een momentje maken van het lezen van de krant. ‘Dat is blijven hangen van de studie journalistiek die ik hiervoor geprobeerd heb’, lacht ze.

Haar voorkeur qua genre ligt bij romans, liefst een beetje realistisch, geen sci-fi of fantasy.

Het boek dat ze weg wil geven – Oom Oswald van Roald Dahl – werd haar zelf ooit getipt. ‘Mijn docent Nederlands op de middelbare school raadde het me aan. Ik heb het ooit gekocht maar nog vrij lang laten liggen. Toen ik het onlangs maar eens ging proberen kwam ik erachter dat het écht zo goed was als hij zei. Het is een volwassen roman maar ook met een soort kinderlijke fantasie erin. Roald Dahl heeft natuurlijk ook kinderboeken geschreven, die ken ik ook allemaal en die zijn ook geweldig. Mensen moeten zich bij dit boek niet laten afschrikken doordat het al ouder is: het is totaal niet oubollig en blijft actueel.’

Tekst: Edith van Gameren
Foto’s: Geïnterviewden, beeldbewerking Demian Janssen

Volg ons op Instagram