Lieve Tosca, 

Komend weekend gaan we weer ‘gezellig’ Sinterklaas vieren met de hele familie. We kopen cadeautjes voor elkaar en schrijven daar gedichtjes bij. De gedichten van m’n neef zijn legendarisch. Ze zijn vaak hilarisch en maken iedereen aan het lachen, behalve de mensen waar de gedichten over gaan. Vorig jaar zat ik huilend in de trein naar huis omdat hij heel ‘grappig’ had opgeschreven dat ik een failure was omdat ik m’n propedeuse niet had gehaald. Het deed echt pijn. Ik heb er toen niks van gezegd, dit jaar wil ik dat anders doen. Hoe reageer ik op een kwetsend Sinterklaasgedicht?

Lfs,
HuilPiet

Lieve HuilPiet, 

Een goed Sinterklaasgedicht schrijven is taai. 
Als je geen risico neemt, wordt het al snel saai. 
Als je een beetje risico neemt, is het smullen. 
Als je veel risico neemt is het óf gieren óf brullen.

Waar grappen worden gemaakt vallen spaanders.
Wat doet dat met emotionele verstaanders? 
Je hoeft niet iedere grap voor zoete koek te slikken,
maar via zo’n gedicht mag je wel wat meer dan gemiddeld pikken.

Als je denkt dat je neef met opzet krenkt, 
vraag hem dan eens wat hij echt denkt.
De vraag ‘Waarom schreef je dat?’ is een goede om te stellen.
Het geeft hem ruimte over zijn motieven te vertellen. 

Ben je tevreden met de respons,
Schreeuw dat dan van de balkons.
Deze Sinterklaasviering heb je er iets van gezegd
én geweldloos een kleine familievete beslecht. 

Als je neefje jou (of een ander) expres heeft gekwetst, 
heeft Sinterklaas de oplossing voor je probleem snel geschetst:
Hij mag mee in de zak naar Spanje om het dichten te leren,
zodat hij het volgend jaar opnieuw kan proberen. 

Lfs,
Tosca

Volg ons op Instagram