Lieve Tosca,

Voor het derde schooljaar op rij probeer ik een Kerst-uitje te organiseren voor studenten van mijn opleiding. Onze opleiding heeft zelfs aangeboden het te sponsoren omdat het zo’n leuk idee is, maar dat idee lijkt niet te landen bij de studenten: ik had maar drie inschrijvingen en nu zeggen die ook af. Voor het derde jaar op rij moet ik het uitje cancellen en ik voel me weer een loser. Nu vraag ik me af: waarom zijn studenten zo fucking ondankbaar? 

Liefs,
OndernemendeStudent

Och Lieve OndernemendeStudent,

Wat een k*tsituatie. Doe jij je best iets leuks te organiseren voor je medestudenten, komt er niemand opdagen. Het is bij uitstek dé definitie van ondankbaar: mensen zijn niet erkentelijk voor jouw goede daden. En ondanks dat er duizend redenen zijn waarom mensen niet kunnen komen, is dit helemaal niet leuk voor jou.

Mocht je nog eens zo’n uitje organiseren, doe dan je best de mensen voor wie je het plant bij je plan te betrekken. Op die manier weet je zeker dat je iets organiseert dat bij de voorkeuren en agenda’s van de deelnemers past. Als dat zo is, is de kans op afzeggen het kleinst. En helaas ook nog steeds aanwezig. 

Als mensen mij vragen of ik zin heb in een borrel, bowlen of een avond karaoke-zingen is mijn antwoord altijd: ja! Want ik hou van gezelligheid. Maar wanneer het daadwerkelijke moment dichterbij komt, daalt ook de realiteit van die afspraak in. Het is niet alleen een leuk idee, ik moet er ook fysiek aanwezig zijn. En dat heeft consequenties want ik heb een baan met verantwoordelijkheden, een huishouden dat aandacht vraagt, er moet gesport worden, en er zijn familieleden en vrienden die liefde verdienen. En als ik dat allemaal heb gedaan, is er vaak maar weinig ruimte over voor andere dingen. 

Zeker in drukke periodes – en de weken voor Kerst zijn DRUK! – moet ik steeds vaker de vraag: ‘Heb ik wel headspace om alle leuke verhalen van andere mensen te ontvangen en zelf gezellig te zijn?’ beantwoorden. Want niemand heeft er wat aan als ik als een overprikkelde zombie fysiek aanwezig ben terwijl ik mentaal de minuten af tel tot ik naar huis/bed mag.

Tegenwoordig zeg ik dit soort afspraken dus af als ik weet dat ik er de ruimte niet voor heb. (Sorry lieve mensen in m’n netwerk, ik vind jullie ook op afstand fantastisch.) En dat heeft niks te maken met de mensen die deze uitjes organiseren. Die vind ik zeker geen losers: ik waardeer alle tijd en energie die in het organiseren van het uitje gaat zitten echt, maar ik kan er helaas niet bij zijn.

Ik hoop dat je ondanks deze domper fijne feestdagen hebt lieve OndernemendeStudent en ik hoop dat je in januari of februari – in mijn agenda eindeloos saaie lege maanden – een nieuwe datum kan vinden voor de geplande gezelligheid.

Lfs,
Tosca