Op de gevel van de Kunsthal zie je momenteel de tekst THERE ARE BLACK PEOPLE IN THE FUTURE staan. Het kunstwerk van Alisha B. Wormsley was al op veel plaatsen te zien en doet nu de Kunsthal aan voor de tentoonstelling In the Black Fantastic. Die is nog tot en met 10 april te bezoeken.

In the Black Fantastic neemt je mee in de verhalen van elf kunstenaars uit de Afrikaanse diaspora. De kunstenaars kaarten racisme en sociale ongelijkheid aan. Ze beelden opnieuw het verleden in, hoe het kon zijn, hoe ze het wilden hebben en willen hebben in de toekomst. Sommige kunstwerken hebben te maken met mythes en andere weer met technologie, hoe je de wereld zou zien door hun ogen.

Harnas om gender, leeftijd en kleur te verbergen

Zo kan je de Soundsuits zien van kunstenaar Nick Cave, kleurige harnassen waarbij gender, leeftijd en kleur verborgen blijven. Je weet dus niet wie de persoon achter dat harnas kan zijn, en je kan diegene niet veroordelen. Dat is dan ook de bedoeling van het harnas.

Een ander opvallend kunstwerk in de tentoonstelling is ‘The Ambassadors’, vier mannen te paard die staan voor een verloren wereld en het meedragen van geschiedenis; het gaat over de pijn die werd achtergelaten in het koloniaal verleden. Hew Locke heeft deze beelden gemaakt omdat hij zag dat in Europa bijna geen beelden waren van zwarte mensen, dat wilde hij veranderen. Je ziet meteen dat zowel de beelden als de paarden verschillende accessoires hebben en gekleurd zijn, maar als je dichterbij gaat kijken zie je details die je in eerste instantie niet opmerkt, zoals bloemen en doodskoppen maar ook glitter en goud.

Nieuwe perspectieven

Alle kunstwerken kaarten aspecten van ongelijkheid en racisme aan. Ellen Gallagher heeft haar kunstwerken gericht op een mythe en beeldt zich een Black Atlantis in. Chris Offili heeft zich gericht op de Griekse mythologie en voegt nieuwe elementen toe om iets nieuws te creëren van wat we al weten. Rashaad Newsome wil duidelijk maken dat ‘Vogue’ van Madonna niet oorspronkelijk van haar is, maar dat ze door de dans werd geïnspireerd en er een liedje/video over heeft gemaakt.

Dit zijn een paar kunstwerken die mij hebben geraakt en die ik interessant vond, maar eigenlijk zijn ze allemaal even mooi en fascinerend om te zien, vooral van dichtbij.

Al met al: de tentoonstelling tovert perspectieven tevoorschijn die je misschien niet eerder had, en als je er interesse in hebt om die perspectieven te zien is het zeker een aanrader.

Algemene waardering:

Uitgegeven per persoon: Entree student t/m 26 jaar € 8,25.

Adres: Kunsthal Rotterdam, Westzeedijk 341, 3015 AA

Openingstijden: Dinsdag tot en met zondag van 10 uur tot 17 uur, en om de paar weken op een maandag. Zie Kunsthal.nl.
Op 11 februari om 11.00 is er ook een ArtistTalk met Ekow, die deze toonstelling heeft samengesteld en met Ellen Gallagher, een van de kunstenaars.

Toegankelijkheid/bereikbaarheid: Vanaf Leuvehaven of Eendrachtsplein is het ongeveer 10 minuten lopen, als je bij Dijkzigt uitstapt, loop je achter Het Depot het park in. Tram 7 of 8 brengen je er ook. De Kunsthal is goed toegankelijk met een rolstoel en je kunt er ook rolstelen lenen.

Handig om te weten:

– Je kunt in de Kunsthal alleen pinnen.
– Je kunt je jas ophangen en je tas met een token in een kluisje doen.

Tekst: Asena Birgül
Foto’s: Studio Infini (portret Asena), Kunsthal

Volg ons op Instagram