Deze week deden we ons werk ‘On Tour’ op Wijnhaven 107. Door ergens anders te zitten dan op je eigen locatie vallen je dingen op, en je ontmoet weer andere studenten en medewerkers. Wij vonden On Tour weer een succes. We sluiten af met deze aftermovie – in woorden.

Als we maandagmiddag onze spullen op de grote tafel in de kantine neerleggen en gaan zitten, valt een ding meteen op: het ruikt hier een beetje naar sigarettenrook. Wat blijkt: die wordt binnengebracht via de draaideur die kantine en de straat scheidt.

Rokers staan hier nogal eens direct voor de deur. Een officieel rookverbod zoals bij locatie Museumpark is er niet, je staat buiten immers meteen op de openbare weg – lees stoep.

‘Bij slecht weer staan rokers in een rijtje tegen de gevel’

‘Als ze direct voor de deur staan’ sturen we ze wel weg hoor’, zegt Richard, de vriendelijke huismeester aan wie we deze dagen alles kunnen vragen. ‘Het liefst staan ze aan de overkant van de weg’, zegt hij. ‘Maar bij slecht weer gaan ze op een rijtje tegen de gevel staan, waar een klein afdakje is.’

Maandag en dinsdag vragen we studenten en medewerkers te reageren op een stelling over ChatGPT die we met stift op een flip-over hebben gezet. Het levert reacties op, voor- en tegenstanders, maar met die eerste groep duidelijk in de meerderheid. Ook spreken we studenten die chocola verkopen voor een Valentijnsactie.

Dinsdagochtend komt onze freelance verslaggever Sanne van der Most op de koffie, ze woont letterlijk twee blokken verderop. Ze heeft voor haar vaste rubriek ‘Humans of HR’ een interview gehad met Marjo Vrieling, roostermaker. Docent Xenia Hasker schuift aan om ons bij te praten over basecamp, de nieuwe onderwijsaanpak bij informatica. Daarover later een artikel.

Mysterieuze blauwe tent

Aan het begin van de week valt ons in de kantine ook de blauwe ‘tent’ op. Mysterieus. Binnenin liggen kussens en staan wat waxinelichtjes (de brandveilige variant, op batterijen). We zien studenten naar binnen gaan, ze trekken hun schoenen uit. Is dit een – officiële of officieuze – stilte- cq gebedsruimte?

Dat is het niet, vertelt Tolunay. Hij studeert applied data science & artificial intelligence en heeft zojuist van de ruimte gebruikgemaakt. ‘Het is een project van een student die een soort relaxruimte heeft ontworpen. We vroegen haar of we er ook mochten bidden. Dat vond ze prima.’

De student is Dalí van Steijn (communicatie multimedia design) en is inmiddels afgestudeerd. Het project, Mindspace, gaat over het verbeteren van het studentenwelzijn. Bij de ruimte ligt een bord met een QR-code die linkt naar Youtube-filmpjes met spirituele muziek en bos- en strandgeluiden. Dan kom je wel tot rust. Eerder waren er ook nog ‘geuren en smaken waarmee je je eigen gekozen reset-moment kan creëren na een drukke schooldag’, voegt Dalí er later via e-mail aan toe.

Geen plek voor een officiële stilteruimte

De blauwe ruimte is echter geen definitieve plek en dus ook geen echte stilteruimte. ‘Het staat er nu een paar weken en de student zou het eigenlijk opruimen, maar ze is ziek’, vertelt huismeester Richard. ‘Er is hier wel behoefte aan een stilte- en gebedsruimte horen we van studenten’, zegt hij. ‘Maar er is hier geen plek voor. Studenten moeten naar Museumpark of Kralingse Zoom, maar dat is ver weg, dat begrijp ik. In de nieuwbouw op Zuid wordt er wel ruimte voor gereserveerd.’

Wat later op de dinsdagmiddag is het besluit gevallen: Richard en een collega gaan het kunstproject ontmantelen.

Aan het eind van de middag komt een docent van de nabijgelegen Willem de Kooning Academie op bezoek. Of hij een ingezonden brief kan sturen over de laatste Lieve Tosca, die over afgeschreven laptops; in ons magazine dat hij heeft meegenomen heeft hij bij de column allemaal aantekeningen gemaakt. En ja, natuurlijk mag de docent – en mogen anderen – ons ingezonden brieven sturen.

Mokken voor de hrm-collega’s

Donderdag. Het is wat rustiger en dat geeft ons de tijd om een mystery guest te ontmoeten die we tot nu toe alleen kenden als WdKA teacher memes. We hebben een lang en interessant gesprek onder het genot van de lekkere koffie van de Spot On-barista (automatenkoffie is in de kantine op de bg niet verkrijgbaar – zegen voor je maag, vloek voor je portemonnee).

Docenten van de opleiding human resource management komen, zoals eveneens afgesproken via ons Instagram-account, voor hun collega’s Profielen-mokken halen die wij weggeven in het kader van ons themanummer over afval en het afscheid van de papieren bekers, in een niet zo ver verleden (en voorlopig weer teruggedraaid). Zolang de voorraad strekt …

Een rondje door deze bijzondere locatie laat de onlogische lijkende gangetjes zien tussen Wijnhaven 107 en Wijnhaven 99, het dakterras en de serre op de zesde verdieping; slechts één student heeft deze bijzondere studieplek vanmiddag weten te vinden.

Op verdieping 5 zijn Richard en een collega een ruimte aan het inrichten. ‘Er is straks een diplomauitreiking, voor niet zoveel studenten. Informatica.’ Even later komt de afgestudeerde Delano – keurig in pak met lichtblauwe stropdas – aan onze tafel zitten. Zijn hogeschooltijd eindigt vandaag officieel: ‘Eindelijk’, verzucht hij, ‘een jaar geleden kon ik niet bij de uitreiking zijn. Ik had mijn diploma ook tussendoor kunnen afhalen. Maar ja, het is toch een bijzonder officieel moment hè.’

Tekst: Edith van Gameren en Jos van Nierop
Foto’s: Sanne van der Most en Jos van Nierop

Volg ons op Instagram