‘De directeur heeft zijn eigen belangen vooropgesteld ten koste van de belangen van Hogeschool Rotterdam. Hij heeft, buiten medeweten van de Hogeschool Rotterdam, structureel en over een aanzienlijke periode bedragen onttrokken van de Hogeschool Rotterdam ten voordele van zijn eigen vennootschap, zonder dat hij heeft kunnen aantonen dat die bedragen ten behoeve van RBS zijn aangewend’, schrijft de rechter vandaag in haar uitspraak.

Wat is er precies gebeurd? Op 7 november stonden de hogeschool en de directeur tegenover elkaar in de rechtbank. De directeur werd verweten ruim een ton te hebben verduisterd, 5.000 euro aan sponsorgeld te hebben betaald aan een volleybalvereniging waarvan hij bestuurslid is en zijn kinderen lid zijn, en voor ongeveer 800 euro privé-uitgaven te hebben gedaan met de zakelijke creditcard.

De directeur zou promotie- en wervingsactiviteiten voor de hogeschool in Midden- en Zuid-Amerika hebben laten lopen via Cihol, het Costa Ricaanse bedrijf waarvan hij in het verleden eigenaar was en dat nu gerund zou worden door iemand anders. Iemand die momenteel in de gevangenis zit.

Arbeidskrachten konden bij Cihol hun uren in rekening brengen. De directeur zou regelmatig een overzicht van de bestede uren hebben gekregen op basis waarvan hij een factuur maakte voor de hogeschool, maar bewijzen daarvan kon hij niet overleggen.

In totaal werden er (tussen februari 2013 en april 2016) 28 facturen van Cihol, met een totaalbedrag van € 104.572,67, in de administratie van de hogeschool opgenomen. Facturen die door de directeur zelf werden opgemaakt en geaccordeerd. Het geld moest worden (en werd ook) overgemaakt aan Myrrhe Consult B.V. waarvan de directeur directeur-grootaandeelhouder was. Een bv die al in 2014 was ontbonden.

De hogeschool wil dat de arbeidsovereenkomst zo spoedig mogelijk wordt ontbonden vanwege ernstig verwijtbaar handelen. Om die reden wil de hogeschool geen transitievergoeding (ontslagvergoeding, red.) betalen en is herplaatsing binnen de instelling geen optie.

De directeur is het daarmee niet eens. Als het ontbindingsverzoek al zou worden toegewezen, wil hij een transitievergoeding van € 93.000 bruto ontvangen. Hij is ervan overtuigd dat de hogeschool niet is benadeeld door zijn handelen of nalaten en dat de betaalde bedragen volledig ten goede zijn gekomen aan RBS. Hij stelt dat hij dat niet kan bewijzen omdat in Midden- en Zuid-Amerika niet overal een nota of kwitantie wordt afgegeven, betalingen vaak contant plaatsvinden en omdat hij, sinds hij is geschorst, geen toegang meer heeft tot zijn werkplek, zijn e-mail en digitale bestanden. Hij betwist dat de arbeidsverhouding duurzaam is verstoord.

Dat vindt de rechter wel en daarom wordt de arbeidsovereenkomst per 2 december 2016, vanwege ernstig verwijtbaar handelen, ontbonden. De hogeschool hoeft geen transitievergoeding te betalen.

De hogeschool stapte niet alleen naar de kantonrechter om de arbeidsrelatie te beëindigen, maar deed ook aangifte bij de politie. De zaak ligt inmiddels bij de officier van justitie. Zo lang de zaak onder de (straf)rechter is, doet de hogeschool geen verdere uitspraken.

Tekst: Dorine van Namen
Illustratie: Jarek van Dalsen