Een milestone! Een eerste voorzichtige oplevering deze week. Morgen is een bijeenkomst met verschillende afstudeerders waar we aan elkaar presenteren wat we hopen te presenteren over twee weken. Want dan (28 april) is het beruchte groenlicht presentatie al! Deze groenlicht is een presentatie voorafgaand aan de afstudeerpresentatie. Dus morgen is eigenlijk een oefen-oefen-presentatie. Natuurlijk zijn we benieuwd naar de vorderingen van de andere studenten, maar tegelijkertijd zijn we misschien juist daar ook wat bevreesd voor. Want je zou zomaar achter kunnen lopen..

Tijd begint te kietelen
Achterlopen omdat je je tijd toch verkeerd hebt ingedeeld, de verkeerde weg bent ingeslagen of omdat je met teveel randzaken bezig bent geweest. Met het afstuderen ben je best lang, behoorlijk intensief bezig. Het moet vreselijk zijn om te ontdekken dat de ingeslagen weg verkeerd of onhandig is. De tijd begint langzaam te kietelen. Gezichten veranderen van gefronste wenkbrauwen via verbaasde blikken naar angstige ogen. Het is een wisselend traject. In enkele seconden kan dat goede gevoel verdwenen zijn om vervolgens uren, dagen, weken weg te blijven.

Onderbuikgevoel
Een knip met de vingers is al voldoende om je gespannen te voelen. Dat onderbuikgevoel. Net als je denkt alles op een rijtje te hebben en goed op weg te zijn is daar je afstudeerbegeleider die je een hele andere kant opstuurt, een vreemde opdracht meegeeft of (on)bewust onzeker maakt. Uit reacties van andere studenten blijkt het een herkenbaar tafereel te zijn. Het meest vreselijke wat je aangedaan kan worden is een ongeïnteresseerde houding, zowel verbaal als non-verbaal.

Afleiding
Mijn redding tijdens het afstuderen zijn mijn vrienden, familie en de sport. Het enige wat helpt tegen het onderbuikgevoel is afleiding. Dus vooral in de weekenden even er tussenuit. Op welke manier dan ook. De verleiding is groot om naast de dagen en avonden ook in de weekenden door te halen. Maar het is funest. Funest voor de creativiteit, intensiteit, betrokkenheid en productiviteit. Rust nemen is van groot belang. (Uit een artikel van het AD bleek het meest productieve moment van de week op dinsdag rond 11 uur te zijn. Dat hebben we voor deze week dus alweer gehad..)

Zo min mogelijk thuis
En ook al is dit weekend mijn vriend niet thuis, er zijn genoeg mogelijkheden om het weekend alsnog te vullen met afleiding. Ik denk aan de laatste competitiewedstrijd (volleybal), winkels van hun laatste aanbiedingen verlossen, tienerclub begeleiden, kerkgang en natuurlijk even bijkletsen met familie en vrienden. De missie van elk weekend: zo min mogelijk thuis. Daar is de drang van het afstuderen immers het grootst. Laat het weekend dus het weekend met iets om naar uit te kijken.

Nu eerst die eerste milestone aftikken. Een piek in gespannenheid. Is het al bijna weekend?

Manon van der Sar

Foto: Robbie van der Blom / Flickr