Het Offerfeest is een jaarlijks islamitisch feest ter nagedachtenis van de profeet Ibrahim. Allah vroeg hem zijn zoon te offeren en toen hij dit wilde doen, was Allah zo geraakt dat het niet meer hoefde, een schaap voldeed ook. Tijdens het Offerfeest komt de islamitische gemeenschap bij elkaar om dit te vieren en gaat het om lekker eten en samenzijn. Waar het Suikerfeest wordt gezien als ‘het kleine feest’ is Offerfeest ‘het grote feest’.

‘Pak je wel een dadel en een glaasje melk? Dat is typisch Marokkaans en het hoort erbij’, krijgt iedereen te horen bij binnenkomst. Een schaal vol sappige dadels staat klaar. ‘Het belangrijkste van het Offerfeest is de samenhorigheid en het samenzijn,’ vertelt Rabia Bouzian van het mentoraat Amani dat Marokkaanse studenten begeleidt en coacht. ‘Voor ons als mentoraat is het belangrijk dat op de HR culturen mengen, juist omdat onze hogeschool zo multicultureel is. Iedereen is dan ook uitgenodigd voor het Offerfeest.’

‘Hun feest’
Druk is het vooral aan het lopend buffet, dat vol staat met warme traditionele bladerdeeghapjes. Naast mierzoete thee is er ook appelsap en cola. Daphne (18), eerstejaars opgm (gedrag & maatschappij), heeft nog niets geproefd van het eten. ‘Maar ik vind het wel heel leuk, hoor!’ Haar klasgenoot Kristel (20) vindt vooral ‘de zoete dingen heel erg lekker. De hartige weer iets minder.’ Kristel is hier met haar klas. ‘Ik vind het wel moeilijk om op mensen af te stappen, ik heb het gevoel dat het hun feest is en niet het mijne. Ik weet ook niet of iemand daarop zit te wachten. Maar ik vind het wel heel bijzonder om erbij te mogen zijn. En vooral: goed dat school zoiets aanbiedt.’
Kristels verhaal wordt ondertussen overstemd door Marokkaans gezang. Er wordt geklapt en enthousiast meegezongen. ‘En nu allemaal!’ roept de zanger. Luidkeels wordt er (door degenen die het kunnen) meegezongen.

‘Niets geks’
Steeds meer jongens en meisjes lopen nieuwsgierig richting buffet. Sommigen kijken nog een beetje de kat uit de boom. ‘Het is een zoet koekje met amandelspijs’, zegt het meisje achter het buffet bemoedigend. ‘En dat is een vleespasteitje. Niets geks!’ Binnen een half uur zijn alle schalen leeg. ‘Zie dit als een soort borrel’, vertelt Rabia. ‘Een Offerfeest op de hogeschool verschilt wel van mijn eigen feest, waar alleen islamieten zijn. Maar vergelijk het eens met kerst. Dat is van oorsprong een christelijk feest, maar het draait tegenwoordig toch vooral om het samenzijn, met vrienden en familie. En om het lekkere eten. Zo zou je dit ook een beetje kunnen zien.’

Alice Boothby