Nee, een kort bezoek aan de kleine rode panda is voldoende…
In een tijd van slinkende olievoorraden moeten alternatieve brandstoffen onze dorst naar olie vervangen. In plaats van naar olie te boren, kan er ook brandstof worden gehaald uit planten: biobrandstof. Dat proces kost alleen veel tijd en geld. Maar wat hebben panda’s hiermee te maken? Om voedingsstoffen uit de taaie bamboe te halen, heeft de panda speciale bacteriën in zijn maag. Daarmee lukt het hem om 95 procent van de bamboe om te zetten suikers oftewel energie. Bij de productie van biobrandstof vindt  hetzelfde proces plaats, maar dan gebeurt het met gebruik van hitte, chemicaliën en onder hoge druk. Kon je nou maar die bacterie uit de pandamaag krijgen. En dus gingen de vier derdejaars naar Blijdorp om verse pandapoep te  scoren.

Keutels in schooltas
‘Bah! Het stinkt echt!’, zucht Sigrid, terug op de locatie Academieplein. Voorzichtig haalt ze de pandapoep uit de luchtdichte koker.  Een uur geleden lag dit bruine keuteltje nog in het pandaverblijf, maar inmiddels is het uit de schooltas van Sjoerd gehaald en tussen het pincet van  Marjolein beland.

‘Wat is handig?’, vraagt Sigrid, ‘de keutel open prepareren?’ Sjoerd heeft  ook zijn witte laboratoriumjas aangetrokken en komt erbij staan. ‘Er zitten gewoon nog stukjes bamboe in’, zegt Marjolein terwijl ze de keutel uit elkaar pluist.  Morris heeft de leiding over het onderzoek en geeft van een afstandje aanwijzingen aan de drie pandapoeponderzoekers. Terwijl  Marjolein de keutel verkruimelt, zorgt Sigrid voor de kweekplaatjes. Dat zijn de plastic plaatjes waar het viertal de pandapoepbacterie op wil kweken. Voordat de plaatjes besmeerd worden met pandapoep steekt Sigrid de gasbrander aan die midden op tafel staat. Deze oude bekende van de scheikundeles zorgt ervoor dat er geen andere bacteriën op de plaatjes komen. ‘De gasvlam beschermt de plaatjes als  een paraplu’, legt Sigrid uit.

‘Rustig strijken’
Met een doodgewoon wattenstaafje wordt de pandapoep op de plaatjes uitgesmeerd. ‘Oh shit, kijk!’,  roept  Sigrid  terwijl  het  wattenstaafje  vastzit in de rode vloeistof op het kweekplaatje. Die kleurstof is bewust  op  het  plaatje  met  cellulose  aangebracht.  Als  de  pandapoepbacterie  gaat  groeien,  breekt  de  bacterie  de  cellulose  af  en  verdwijnt  de  rode  kleur op het plaatje. ‘Rustig strijken’, adviseert Morris vanaf de andere  kant van de tafel. Na een half uurtje heeft het viertal alle plaatjes bestreken. ‘Zet ze maar  in de stoof’, zegt Marjolein. Dat is een kamer van 37 graden waarin de  bacterie kan groeien. De spullen worden opgeruimd en de gasvlam gaat  uit. Nu  is  het  afwachten. Over  een  week  zullen  de  studenten kunnen vaststellen of ze de bacterie hebben kunnen isoleren.

De hierboven beschreven methode bleek niet te werken. Vervolgens hebben de  studenten de pandapoep op een voedingsbodem van bamboe op kweek gezet. Deze methode was wel succesvol en de bacterie kon worden geïsoleerd. Een volgende groep zal onderzoeken of de bacterie kan worden ingezet bij grootschalige productie van biobrandstof.

Jonathan van Noord
Beeld: Annet Scholten