Vergeleken met de markt aan de Blaak is de Afrikaandermarkt minder bekend en je zou bijna denken dat dat komt omdat een deel van de stad het vertikt om de brug over te gaan. Zonde, want het is een van de meest multiculturele plekjes van de stad.
Vroeger vond je de markt op de Maashaven, maar sinds 1965 moet je naar het Afrikaanderplein. ‘Toch is er nog een handjevol mensen dat er toen al bij was en er nu nog steeds staat’, vertelt groenteboer Achmed me. Zelf begon hij als tiener op de markt en werkte zich uiteindelijk op tot een eigen kraam. Nu staat hij twee keer per week op de Afrikaandermarkt met groente en fruit, waarvan je de helft niet snel in de supermarkt zal terugvinden. Opvallend zijn bijvoorbeeld de Marokkaanse mandarijnen die, in tegenstelling tot die in de supermarkt, niet oranje maar groengeel zijn. ‘Veel lekkerder hè!’ zegt Achmed.

Net een toko

Iedere woensdag en zaterdag staat hij samen met nog ruim driehonderd andere kraampjes op deze markt waarbij je het gevoel hebt alsof je een toko inloopt. Allerlei onbekende geuren komen je tegemoet en van het leeuwendeel van de producten heb je geen idee wat ze zijn. Want zeg nou zelf, hoe vaak sta jij met een eetbare cactus in je handen of met Chinese tayer (een knolgroente, red.)? Toch is de voertaal gewoon Nederlands, hoewel, maak er maar Rotterdams van. Want rode bietjes kennen ze hier niet. Die heten kroten.
Naast de vele groentekraampjes is ook de visafdeling indrukwekkend en zeker de moeite van het proberen waard. Van Hollandse klassiekers als sliptong en haring tot Surinaamse vis. En allemaal goedkoper dan in de supermarkt, want je gulden is hier immers een daalder waard. Na mijn rondje keer ik terug naar Achmed en met tien avocado’s voor een euro in m’n hand fiets ik de Erasmusbrug weer over. Nu weet ik het zeker: voortaan ga ik op zaterdag naar de markt.

Afrikaanderplein 41

Tekst: Jonathan van Noord
Fotografie: Astrid Zuidema