Zoals ik het wel eens – lekker poëtisch – in een essay heb beschreven: als docent heb je invloed op de kwaliteit van leven van kinderen. En ook ik glunder stiekem toch een beetje als ik bedenk: straks kan ik als ervaringsdeskundige docent het verschil maken. En dat wil ik ook! Toch lees ik steeds vaker dat docenten het beu zijn dat mensen de hele tijd zeggen dat zij het verschil maken.

Want eigenlijk is het ook maar een vak, toch? Tegen artsen, verpleegkundigen en maatschappelijk werkers roepen we ook niet constant dat ze het verschil maken? Terwijl ze dat wel doen. En we kunnen het er met z’n allen best over eens zijn dat loodgieters en caissières en automonteurs óók het verschil maken, want zonder hen zou ons dagelijks leven toch knap lastig zijn. En wat te denken van politici? Als er één groep is die het verschil maakt, zijn zij het wel. Maar zeggen we dat hardop? Néé.

En laten we eerlijk zijn: als wij docenten voor een groep drukke leerlingen staan en proberen orde te houden zonder zelf het spoor bijster te raken, voelt het dan alsof we het verschil maken? Als we aan alle passend onderwijs-wensen tegemoet proberen te komen zonder dat de les erbij inschiet, maken we dan het verschil? Als we het hoofd boven water proberen te houden in alle administratieve rompslomp en werkdruk en curricula en vergaderingen en wettelijke eisen, voelt het dan écht alsof we het verschil maken? Ik denk het niet.

Natuurlijk is het goed voor je ego om te horen dat je het verschil kunt maken. Maar laten we niet vergeten dat er een verschil is tussen het verschil kúnnen maken en het ook daadwerkelijk maken. Laten we er vooral naar streven om ons werk zo goed mogelijk te doen, als het kan met zoveel mogelijk plezier en passie. En laten we ons ervan bewust zijn dat het hard werken is, en dat ‘het verschil maken’ niet vanzelf gaat.

Of je nou gaat staken, felle onderwijsopiniestukken schrijft of net die extra stap zet voor een leerling, het kan wel maar het gaat niet vanzelf. En het is zeker niet genoeg als het de enige reden is dat je het onderwijs in wilt. Want wij leraren zijn net zo min superhelden als anderen dat zijn: we doen ook maar gewoon ons best.