De uitspraak: Oma in Marokko ziek, toch een bsa
Gepubliceerd: 27 November 2017 • Leestijd: 2 minuten en 16 seconden • Uitspraak Dit artikel is meer dan een jaar oud.Geldt de ziekte van je oma in Marokko als een ‘bijzondere omstandigheid’ waarmee een negatief bsa kan worden voorkomen? De CMI-student in deze zaak vindt van wel. Er is wel een probleem: hij heeft de omstandigheden niet tijdig gemeld.
Klacht van: student CMI
Over: negatief bsa
Uitspraak: ongegrond
44 studiepunten had hij, en dus kreeg de student van het instituut CMI (Communicatie, Media en Informatietechnologie) een negatief bindend studieadvies (bsa). Hij moest de HR verlaten.
De student vindt dit onterecht. Volgens hem is hij wel degelijk geschikt voor de opleiding, ook al komt hij vier punten tekort om de bsa-grens te halen. Hij voert verzachtende omstandigheden aan. In de laatste onderwijsperiode heeft hij namelijk veel zorgen gehad over de gezondheidsproblemen van zijn oma in Marokko. Ook wilde hij zijn oma financieel ondersteunen bij de medische kosten en verbleef hij in Marokko.
Hij had geen stabiele omgeving om te studeren. In Marokko was de internetverbinding slecht.
Door deze privéomstandigheden kon hij zich minder goed concentreren en had hij ‘onredelijk veel druk’. Wat ook niet hielp, was dat hij geen stabiele omgeving had om te studeren. In Marokko was de internetverbinding bijvoorbeeld slecht.
De student verwijt de opleiding dat er in de tentamenperiode onvoldoende steun was en dat de organisatie van de hertentamens onzorgvuldig was. Verder had hij de pech dat er problemen waren in zijn groepsproject. Het merendeel van de studenten was uitgevallen waardoor hij bijna in zijn eentje het project tot een goed einde moest brengen. Omdat hij hier al zijn energie in stopte, besloot hij zijn andere hertentamens niet te doen.
Bijzondere omstandigheden niet gemeld
De vertegenwoordigers van de opleiding, de verweerders, blijven bij hun standpunt en vinden het negatieve bsa wel gerechtvaardigd. ‘Om meerdere redenen’ voegen zij daaraan toe.
Sowieso heeft de student zijn bijzondere persoonlijke omstandigheden niet gemeld, niet bij het bureau studentzaken, niet bij de decaan en ook niet tijdens de drie gesprekken die de student met zijn studieloopbaancoach heeft gehad. Melding maken van bijzondere omstandigheden is een vereiste als je op die grond een negatief bsa wilt aanvechten.
De verweerders stellen verder dat de student zelfs als hij het project had behaald niet aan de 48 punten zou zijn gekomen. Als de student een andere keuze had gemaakt en zijn herkansingen had gedaan, had hij – bij voldoende resultaat – misschien nog wel de bsa-grens kunnen halen. Bovendien presteerde de student al vanaf de eerste onderwijsperiode onder de maat.
Geschikt/ongeschikt?
Toch heeft de opleiding de 44 studie behaalde studiepunten heroverwogen en daarbij alsnog gekeken naar zijn persoonlijke omstandigheden: Is de student buiten deze omstandigheden om geschikt om zijn studie met een goed resultaat af te ronden? Ook na deze weging denkt de opleiding dat dat niet het geval is.
Het college van beroep voor de examens vindt het niet aannemelijk dat de negatieve studieresultaten van de student zijn veroorzaakt door de omstandigheden die hij aanvoert, namelijk de ziekte van zijn Marokkaanse oma.
Ook verwerpt het college het verwijt dat de opleiding te weinig steun heeft geboden. Men is zelfs bereid geweest om de verlate melding van bijzondere omstandigheden mee te laten wegen in een heroverweging van de situatie van de student.
De student had er zelf voor kunnen kiezen om zijn situatie wel tijdig bij de decaan te melden. Ook had hij zich kunnen richten op zijn andere hertentamens in plaats van alle energie in het project te stoppen.
Het besluit om een negatief bsa te geven is in de ogen van het college van beroep dan ook zorgvuldig genomen.
Tekst: Esmé van der Molen
Illustratie: Jarek van Dalsen
Duidelijke beslissing.
Links zal zich hier wel weer over opwinden.
Begrijpelijk, logisch, verstandig, en, bovendien, fair.
Ik vind het verweer vvan de opleiding niet overtuigend. Ook vind ik het argument ‘hij presteerde meteen ondermaats’ niet relevant genoeg om mee te wegen, omdat de beoordeling gebaseerd hoort te zijn op het aantal behaalde punten. Er kunnen ook studenten zijn die wet nét 48 punten hebben, zonder goed te presteren.
Mochten de punten niet zijn behaald, dan kan, zoals in zijn geval, gekeken worden of er redenen zijn om de student een bsa te geven. Het lijkt mij lastig als ‘outsider’ zoals de Hogeschool Rotterdam om te bepalen of de omstandigheden een te grote invloed op de student gehad hebben. Daarom vraag ik me ook al hoe het college van beroep hier zo zeker van kan zijn, aangezien ze ‘het niet aannemelijk achten’. Met andere woorden: ‘de mogelijk is er, alleen achten wij die heel klein’. Helaas ten nadele van de student.
@Andreas, De beoordeling is ook gebaseerd op het aantal behaalde punten, en die heeft hij niet gehaald. Dat is zo klaar als een klontje, maar vervolgens is het verweer van de student dat hij hij ondermaats presteerde vanwege zijn zieke oma. Daarop zegt de opleiding dat hij meteen ondermaats presteerde, dus dat is wel zeker relevant. Hij presteert ondermaats zowel met als zonder zieke oma.
Je draait de bewijslast in mijn ogen nu om, hij heeft niet genoeg punten behaald en vervolgens moet de opleiding aantonen dat hij niet geschikt is voor de opleiding. Maar de school zegt dat als je niet genoeg punten hebt behaald, dan ben je ongeschikt voor de opleiding, en vervolgens geven ze je nog de gelegenheid om te bewijzen dat je dat wel bent. Daar heeft de student niet genoeg sterke argumenten voor aangedragen dus blijft het oorspronkelijke oordeel op basis van het aantal punten staan.
@ Karel Anker
Nee, ik wil de bewijslast zeker niet omdraaien. Dat hij te weinig studiepunten had is duidelijk. Vervolgens heeft hij aan de bel getrokken, wat volgens school te laat gebeurde. Dit vind ik een lastig punt, odat ik mij ook voor kan stellen dat je zoiets niet meteen wilt melden als je zonder het ook zou kunnen halen + het lastig kán zijn daarover te beginnen. Overigens werd zijn oma pas in periode 4 ziek,daarvoor heeft hij het dus kunnen melden.
Ik vind het ondermaatse presteren niet relevant in de zin van ‘als hij zijn punten haalde, ook al was het met de hakken over de sloot, dan heeft hij de punten’. Hoé hij dat gedaan heeft vind ik dan toch minder tot niet belangrijk.
Maar mijn grootste punt is: hoe kan de opleiding met zekerheid zeggen dat de omstandigheden te weinig invloed hebben gehad op zijn presteren als ze daar niet bij zijn geweest? Ik zeg niet dat het niet klopt, ik vraag me alleen af hoé ze tot die conclusie gekomen zijn. Dat de school zijn punten niet voldoende acht, neemt niet weg dat ze gewoon waar kunnen zijn.
Als laatste: ik vind niet dat je per definitie ongeschikt bent voor de opleiding wanneer je niet genoeg punten hebt maar wel met omstandigheden te maken hebt die van invloed kunnen zijn (zonder omstandigheden ben je inderdaad niet geschikt).
Stel nu dat er niets aan de hand was geweest en hij had het dan ook zijn punten niet gehaald. Dan kun je zeggen dat het volledig bij hem lag. Dat vind ik nu niet het geval.
Wij hebben ook iemand in de klas die de opleiding moest verlaten wegens bsa. Ik had niet het idee dat het niveau van de opleiding te hoog was. Wat ik begreep was deze persoon goed in het maken van toetsen en minder goed in het inleveren van portfolio’s. Echter was zijn schoonmoeder in het laatste halfjaar ongeneeslijk ziek, wat veel druk legde op zijn gezin. Wat begrijpelijk is. Ik vind hem nog steeds een aanwinst voor het vak waarvoor wij een opleiding volgen, omdat hij heel kritisch naar het huidige systeem keek en hier tegen aan durfde te schoppen. Deze mensen hebben we nodig willen we ons verbeteren in de kwaliteit van het vak. Ik weet niet in hoeverre de examencommissie, de decaan, enz. hiervan op de hoogte was, maar ik wil hierbij mededelen dat ik het erg jammer vind dat hij van de opleiding is. Toch komt hij er wel, want hij wil nu de opleiding op een andere school gaan doen. Ik gun het hem van harte.
Geachte heer-mevrouw Anker,
Ik ben van mening dat er wel dergelijk uitzonderingsgevallen mogelijkheden zijn, om deze studente te ondersteunen. Dit is namelijk ook tijdens mijn studietijd aan de hogeschool Rotterdam voorgekomen.
Tegenwoordig zijn functionarissen van hogeschool Rotterdam meedogenloos en kunnen kennelijk geen begrip opbrengen voor deze studente. Dat is de harde realiteit. Ik heb ook anders meegemaakt, namelijk dat studenten weinig studiepunten hadden en dat een docent er alles aan deed om de studenten te helpen. Daar was ik verbaasd over. Het betreft mij niet, maar andere medestudenten.
Dus, is mijn vraag, waarom deze jongen geen uitzonderingsgeval is geboden? Ik vind het teleurstellend hoe functionarissen omgaan met studenten. Wel heel eenvoudig de student aan de kant zetten en als argument gebruiken dat hij niet voldoende presenteerde en niet vroegtijdig persoonlijke omstandigheden melden. Terwijl tot op heden nog steeds studenten zijn die schamen om persoonlijke omstandigheden te melden, daar heeft de school lak aan en geen enkel begrip voor.