Ga direct naar inhoud
Profielen | Profielen translated
6 december 2024

Zwart logo Profielen

Onafhankelijk nieuws van de Hogeschool Rotterdam

Zoenposters: ‘De vrijheid om zelf een partner te kiezen hebben wij allang’

Gepubliceerd: 19 June 2017 • Leestijd: 3 minuten en 44 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.

De postercampagne van de gemeente Rotterdam over vrijwillige partnerkeus houdt de gemoederen nogal bezig. ‘En dan bedoel ik speciaal de vrije partnerkeuze van vrouwen’, benadrukte initiatiefnemer wethouder Schneider tijdens een bijeenkomst op de HR. ‘Die vrijheid hebben wij allang’, zeggen studenten. ‘We herkennen het probleem niet.’

Op de affiches, te zien op metrostations en in abri’s, zijn zoenende mensen te zien: een moslima en een jood, en twee vrouwen bijvoorbeeld. Daarboven staat de tekst: ‘In Nederland kies je je partner zelf.’

Drijvende kracht achter de campagne is Ronald Schneider, wethouder stedelijke ontwikkeling en integratie van de gemeente Rotterdam voor Leefbaar Rotterdam. Doel: het op gang brengen van een gesprek over dit onderwerp. ‘Want we zijn niet erg opgeschoten. Er worden nog steeds meisjes uitgesloten, verminkt en zelfs vermoord vanwege hun partnerkeus.’

Het gesprek op gang brengen lukte goed tijdens de bijeenkomst die de gemeente organiseerde op de hogeschool. Er kwamen zo’n 50 mensen op af: vertegenwoordigers van politiek en het maatschappelijk middenveld, een enkele docent, geen studenten. De meesten waren het erover eens dat het goed was om over dit onderwerp te praten, maar over de vorm was er flinke discussie. Stigmatiserend en beledigend vond de één. ‘Zo maak je een broze relatie kapot.’ Een noodzakelijke wake-upcall, vond de ander. En: te veel tot onderwerp van moslims gemaakt, vond een derde. ‘In streng gereformeerde milieus is dit net zo goed een thema.’

‘Heel bijzonder dat wethouder Schneider zo opkomt voor vrouwenrechten, terwijl hij er medeverantwoordelijk voor is dat de meeste vrouwenverenigingen zijn gesloten, plekken waar juist over dit soort onderwerpen werd gediscussieerd’, zei gemeenteraadslid Aydin Peksert van NIDA. ‘Probleem is dat de mensen om wie het gaat nooit in dit soort zaaltjes zitten’, zei Peggy Wijntuin, ook gemeenteraadslid, van de PvdA. ‘Er wordt over hun hoofden heen geschreeuwd, niet met hen gepraat.’

Huwelijkse gevangenschap

‘Zitten er ervaringsdeskundigen in de zaal?’, vroeg gespreksleider Martijn de Greve. Vijf mensen, mannen en vrouwen, staken hun hand op.

Shirin Musa (geboren in Pakistan) was één van hen. De in Pakistan geboren Musa wilde in Nederland scheiden van haar Pakistaanse echtgenoot, maar dit kon alleen voor de Nederlandse wet. Een islamitisch erkende scheiding kreeg ze niet voor elkaar, omdat haar man medewerking weigerde. Hierdoor ontstond voor Musa een situatie die zij ‘huwelijkse gevangenschap’ noemt. Uiteindelijk spande zij een kort geding aan tegen haar ex-man en eiste ook een islamitisch erkende scheiding. De rechter gaf haar gelijk en daarmee werd zij de eerste vrouw uit een moslimgemeenschap die een religieuze scheiding kreeg via het Nederlands recht.

Musa is oprichter van de Nederlandse vrouwenrechtenorganisatie Femmes for Freedom. Zij benadrukte tijdens het debat dat het om meer gaat dan vrije partnerkeuze. ‘Het gaat ook om de vrijheid om te zoenen en friemelen met wie je wil, de pil slikken, condooms gebruiken, verliefd worden, ongehuwd samenwonen, zelfs ongehuwd kinderen krijgen. Kortom: over je eigen lijf beschikken.’

Femmes for Freedom werkte met de gemeente samen om de campagne van de grond te krijgen. Hard nodig vindt Musa. De reacties die zij in haar mailbox vond, maakten dat wel duidelijk: ‘Je zet onze vrouwen aan tot seks met joden’, en ‘Je zorgt ervoor dat onze zonen en dochters afvallig worden’. Musa: ‘We hebben nog een lange weg te gaan.’

Studenten van HR voelen zich vrij om eigen partner te kiezen

Achteraf sprak Profielen met twee studenten van Marokkaanse komaf over dit onderwerp. Wat vinden zij van de postercampagne? ‘We horen er weleens iets over, maar herkennen het probleem niet vanuit onze eigen omgeving’, zeggen ze allebei. De vierdejaars van de lerarenopleiding Engels is getrouwd. ‘Ik heb mijn man zelf ontmoet. Daar is geen introductie van familie aan te pas gekomen hoor.’ Uithuwelijken gebeurt zelfs in de Arabische landen niet meer, zegt ze. ‘En introduceren gebeurde in Nederland 15 jaar geleden misschien nog, maar tegenwoordig echt niet meer. Onvrijwillige partnerkeus is toch helemaal niet meer van nu?’

Een derdejaars maatschappelijk werk en dienstverlening is niet getrouwd, maar heeft wel een vriend. ‘Ik ben Arabisch, hij is een Berber. Dat kon vroeger wel voor problemen zorgen, maar nu niet meer.’ Haar ouders weten ervan, maar mee naar huis gaat de vriend nog niet. ‘Dat wil ik zelf ook nog niet.’

Zij is niet zo blij met de campagne. ‘Ik vind de beelden te intiem. Het zou heel wat anders zijn geweest als de mensen hand in hand hadden gestaan of verliefd naar elkaar hadden gekeken. Maar zoenen? Zo in het openbaar? Nee.’

Ze is bang dat de campagne stereotype beelden versterkt. ‘Hier in Rotterdam zijn de mensen wel wat gewend, maar iemand die van buiten de stad hiernaartoe komt en geen Turk of Marokkaan kent en die affiches ziet, denkt dan natuurlijk dat uithuwelijken hier normaal is. Heeft de gemeente eigenlijk onderzoek gedaan naar dit verschijnsel? Is er wetenschappelijke onderbouwing? Om hoeveel meisjes en vrouwen gaat het dan? Wat speelt er dat ik niet weet?’

Beide studenten kozen een partner met een moslimachtergrond. Hoe zou het thuis zijn gevallen als ze met een niet-moslimpartner thuis waren gekomen? ‘Dan waren mijn ouders niet blij geweest’, zegt de studente van de lero, ‘maar ze hadden het niet verboden’.

Beide studenten benadrukken dat een niet-moslimpartner voor henzelf geen optie is. Als er kinderen komen, willen ze die een islamitische opvoeding geven. ‘Dat is de belangrijkste reden, belangrijker dan wat mijn ouders of familie vinden.’

Dorine van Namen

Uit onderzoek blijkt dat er in Nederland tussen de 674 en 1.914 slachtoffers zijn van huwelijksdwang. Het rapport Zo zijn we niet getrouwd geeft buiten cijfers ook achtergrondinformatie over gedwongen huwelijken, achterlating en huwelijkse gevangenschap.
De gemeentecampagne Zelfgekozen wordt ondersteund door de organisaties Femmes for Freedom, Dona Daria en Veilig Thuis.
Dit artikel wordt je aangeboden door Profielen, het nieuwsmedium van de Hogeschool Rotterdam. Like what you see? Like ons dan op Facebook en blijf via je eigen tijdlijn op de hoogte van het laatste nieuws. Liever een nieuwsbrief? Meld je hier aan voor een wekelijkse update.

Recente artikelen

Recente reacties

Reacties

Laat een reactie achter

4 Responses to Zoenposters: ‘De vrijheid om zelf een partner te kiezen hebben wij allang’

  1. Beide studenten benadrukken dat een niet-moslimpartner voor henzelf geen optie is. Als er kinderen komen, willen ze die een islamitische opvoeding geven. ‘Dat is de belangrijkste reden, belangrijker dan wat mijn ouders of familie vinden.’

    Dit is het hele probleem, geen integratie niks, waarom is er geen vrije keus voor het kind wat hij wil.

  2. @JB
    Vreemde reactie.
    Wat is het “probleem”? En wat bedoel je met “geen integratie niks”.
    Als ik het goed begrijp bedoel je dat je niet moslim én geïntegreerd kan zijn?

  3. Ik kreeg het pamflet uitgedeeld in de stad door een groep (vermoedelijk Islamitische) vrouwen in de stad en ik vond hen wel erg dapper. Want na het lezen van het boek ‘de oorlog tegen vrouwen’, maar ook recent de film in Lantaren over dit dilemma (buitenland), ben ik nog steeds overtuigd dat de positie van de vrouw nog lang niet gelijkwaardig is (niet persé in Nederland, maar zeker in andere landen). Ik kan in deze, andere landen geen invloed uitoefenen, maar ik vind elk initiatief in Nederland om onze gelijkwaardige situatie te koesteren, een goede! Ik weet niet hoeveel meisjes in Nederland geconfronteerd worden met een verplichte partnerkeus, maar ik weet wel dat het nu nog niet gangbaar is om met elke jongen (wie dan ook) thuis te komen. Uiteraard is dit een vraagstuk dat over alle nationaliteiten gaat. Dus wijzen naar elkaar heeft niet zo’n zin, maar de weg banen om voor iedereen een vrije keuze te bepleiten, vind ik heel fijn!

    PS: en……..’liever een kus op het pamflet dan elke avond een niet gewenste man in je bed’

Spelregels

De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.

  1. Comments worden door de redactie gemodereerd. 's Avonds en in het weekend gebeurt dat niet standaard, en kan het dus langer duren voor je opmerking online komt.
  2. Houd het netjes, beschaafd, vriendelijk en respectvol. Niet vloeken of schelden.
  3. Dwaal niet af van het onderwerp (blijf ‘on topic’).
  4. Wees kort, duidelijk en maak een punt.
  5. Gebruik argumenten, geen uitroepen.
  6. Geen commerciële boodschappen.
  7. Niet op de persoon spelen.
  8. Niet discrimineren, aanzetten tot haat of oproepen tot geweld (ook niet voor de grap).
  9. Van bezoekers die een reactie achterlaten op de site wordt automatisch het IP-adres opgeslagen.
  10. De redactie geeft reacties die dreigende taal bevatten door aan de veiligheidscoördinator van de Hogeschool Rotterdam.

Lees hier alle details over onze spelregels.

Aanbevolen door de redactie

Back to Top