Lieve Tosca, is dat hele #MeToo niet z’n doel voorbijgeschoten?
Lieve Tosca,
In de media lees ik veel verhalen over #MeToo. Mannen worden door vrouwen aan de hoogste boom geknoopt, omdat ze flirten of een move proberen te maken. Nu maak ik tijdens het stappen ook weleens een move, maar steeds vaker denk ik: Als ze het niet leuk vindt, heb ik straks een claim aan m’n broek hangen. Is dat hele #MeToo niet z’n doel voorbijgeschoten?
Lfs, handjesbovendedekens
Lieve handjesbovendedekens,
Z’n doel voorbijgeschoten?! Ik denk dat dat hele #MeToo z’n doel nog lang niet heeft bereikt. Zolang vrouwen ’s nachts niet alleen over straat durven, geen korte rokjes durven dragen tijdens het uitgaan en aangeraden wordt om met een date op een openbare plek af te spreken, omdat mannen anders misbruik van hen zouden kunnen maken, moeten we aandacht blijven vragen voor #MeToo.
Vrouwen zijn kwetsbaarder dan mannen, omdat ze (over het algemeen) kleiner zijn, minder spierkracht hebben én zwanger kunnen raken van seks. Als een man misbruik wil maken van een vrouw, dan is de kans dat hij krijgt wat hij wil groot. Het is niet voor niets dat de meeste zelfverdedigingsklasjes vol zitten met vrouwen…
Natuurlijk is niet iedere man een aanrander of verkrachter in de dop, dat weet iedereen. En ik vrees dat in de strijd voor erkenning en gelijkwaardigheid soms wat te snel het stempel #MeToo op een mislukte flirt wordt gedrukt. Want waar geflirt wordt, gaat weleens wat mis. Flirten is over het algemeen een spelletje van non-verbaal aftasten en het interpreteren van lichaamstaal, en dat is lastig.
Er wordt weleens een poging ondernomen om iemand te zoenen die daar geen behoefte aan heeft, er wordt weleens iemand aangeraakt die daar bij nader inzien helemaal niet op zat te wachten. Dat is all in the game. Of het een #MeToo’tje wordt, ligt aan wat er daarna gebeurt.
Wanneer je een move maakt en iemand geeft aan dat zij (of hij) daar niet op zit te wachten, hoor je je verlies te nemen en je move te staken. Als je de grenzen van de ander respecteert, is er niets aan de hand. Als je doelbewust over andermans grenzen heen gaat, zou je weleens een claim aan je broek of knietje in je kruis kunnen krijgen. En dat lijkt me dan volledig terecht.
Lfs Tosca
Well spoken!
Geldt #Metoo ook voor mannen? Die hebben hier namelijk ook last van.
@J-2 Natuurlijk kunnen mannen ook last hebben van ongewenste seksuele aandacht. Daarom schreef ik ook: ‘Wanneer je een move maakt en iemand geeft aan dat zij (of hij) daar niet op zit te wachten, hoor je je verlies te nemen en je move te staken.’ Lfs Tosca
@ Tosca Sel. Ja inderdaad, dat zag ik. Wel is er maatschappelijke discussie waar de #Metoo beweging precies om draait en of ook mannen onder #Metoo vallen. Aangezien dit gestart is door (‘moderne’)feministen uit de VS. Vandaar dat ik het mij hard op afvraag.
Er zijn twee enorme problemen die volledig ontbreken in dit stuk.
1. #metoo doet weg met categorieën en plaatst een Harvey Weinstein in hetzelfde groepje als Aziz Ansari. Er bestaat geen verschil tussen “ik ben mishandeld” en “mijn arm is aangeraakt zonder mijn toestemming” binnen #metoo. Opeens plaatsen we nu mishandelingen samen in een groep met onhandige flirt-pogingen.
2. De #metoo beweging kent geen onschuldpresumptie.
En Tosca, fijn dat je hier met deze instelling instaat, maar binnen #metoo bestaat nu eenmaal teveel toxic gedrag, en dat sla je geheel over, heel jammer. Er is zeker behoefte aan een “empowerment”-beweging waardoor slachtoffers durven spreken. En het zou top zijn als vrouwen (iedereen toch eigenlijk?) zich ‘s nachts veilig voelen op straat. Alleen daar gaat #metoo niet voor zorgen.
@William, Ik kan niet ontkennen dat #metoo-discussie vertroebeld is doordat alle soorten van ongewenste seksuele aandacht op één hoop worden gegooid. Tegelijkertijd is het niet heel lastig om de feiten te zien voor wat ze zijn: je hebt mislukte flirts en je hebt aanranding en verkrachting. In het eerste geval zeg je ‘sorry, ik heb je verkeerd begrepen’ en in het tweede geval kan je er aangifte van doen bij de politie. Mensen die over het eerste schreeuwen alsof het ‘t tweede is, doen de algemene zaak geen goed. Wat dat betreft ben ik het met je eens.
Voor de rest denk ik dat #metoo een belangrijke beweging is in de bewustwording van ongewenste seksuele aandacht en dat we het toxic gedrag waar jij aan refereert niet moeten gebruiken om de volledige beweging mee af te schrijven want dat zou ik heel erg zonde vinden.
Als vrouw zijnde vind ik het erg jammer dat er zo moeilijk wordt gedaan over nafluiten, een woordje roepen of anderszins een uiting van seksuele aantrekkingskracht. We zijn toch seksuele wezens? Ik vind het juist leuk als er naar mij gefloten wordt. Door al die #metoo’s is dat wel een stuk minder geworden… Of zal het door mijn leeftijd komen?
Wat ik nog allerminst begrijp is dat er vrouwen zijn die korte rokjes willen dragen, zonder dat een man daar opgewonden van mag worden. Ja, mannen worden soms opgewonden van een aantrekkelijke vrouw in een kort rokje. Dan kunnen ze wel eens aandacht geven waar je niet om hebt gevraagd. Zolang het niet om aanranding en verkrachting gaat, zullen wij – vrouwen – ook met meer respect naar de mannelijke seksualiteit moeten kijken.
Waarom een kort rokje? Het ziet er leuk uit? Ja, dat is ooit zo bepaald en ontstaan met een reden. Je kunt niet verwachten van mannen dat het hen allemaal koud laat en dat ze óók die gevoelens vooral weg moeten stoppen.
Of zijn we compleet opgedroogd door al die hormonentroep die we dagelijks tot ons nemen? (Om even duidelijk te maken dat ik heus geen oplossing zie in burka’s en dergelijke.)
Voor mij heeft #metoo volledig de plank mis geslagen. Respect voor de èchte slachtoffers, maar kom op vrouwen, we gaan níet in de slachtofferrol voor een knipoog teveel.
#menot
@Feeder, even als reactie op de korte rokjes, ik val op vrouwen. Ik heb al vanaf kinds af aan met vrouwen in een kleedkamer gestaan om me om te kleden. Nooit, maar dan ook nooit, heb ik naar die meiden gekeken en gedacht; “zoo, daar ga ik eens even mee flirten!” Waarom niet? Omdat ik heel goed door had dat ze mij niet aantrekkelijk vonden.
Als ik een vrouw met een kort rokje over straat zie lopen, is mijn eerste ingeving nooit geweest om even na te fluiten, of op d’r af te lopen en tegen haar te praten. Waarom niet? Omdat het een wildvreemde is, die daar waarschijnlijk niet op zit te wachten.
Als ik die afweging kan maken, waarom kunnen zoveel mannen dat niet?
@DeeDee, are you kidding me?
‘Wat ik nog allerminst begrijp is dat er vrouwen zijn die korte rokjes willen dragen, zonder dat een man daar opgewonden van mag worden. Ja, mannen worden soms opgewonden van een aantrekkelijke vrouw in een kort rokje. Dan kunnen ze wel eens aandacht geven waar je niet om hebt gevraagd. Zolang het niet om aanranding en verkrachting gaat, zullen wij – vrouwen – ook met meer respect naar de mannelijke seksualiteit moeten kijken. … Je kunt niet verwachten van mannen dat het hen allemaal koud laat en dat ze óók die gevoelens vooral weg moeten stoppen.’
Die hele #metoo discussie gaat toch niet over een woordje roepen of nafluiten? De discussie gaat over ongewenste seksuele aandacht en grensoverschrijdend gedrag. 67% van de vrouwen krijgt ooit met aanranding te maken. Het is belangrijk dat we het daar over hebben want dit is een veel te hoog percentage. En hopenlijk leren vrouwen hierdoor beter aan te geven wat ze wel en niet oké vinden en leren mannen die wensen te respecteren.
En ik denk dat we allemaal prima het onderscheid kunnen maken tussen een woordje roepen en nafluiten en schadelijk gedrag.
Als een vrouw een rokje draagt en een man vindt dat ze er leuk/lekker uitziet, kan hij dat natuurlijk even zeggen. Of knipogen. Ik kan me niet voorstellen dat er vrouwen zijn die daar daadwerkelijk issues mee hebben.
De issues beginnen op het moment dat een man het compliment komt brengen, in je ruimte komt en eist dat je er wat mee doet. Het moment dat hij je aanraakt, een hand op je bil legt, je achtervolgt. Kortom: het moment dat hij haar grenzen over gaat terwijl zij heeft aangegeven dat ze daar niet op zit te wachten.
Met jouw simplificatie van de feiten haal je de discussie onderuit. En ik vind het oprecht fijn dat je #menot kan zeggen en ik hoop uit de grond van m’n hart dat het zo blijft. Al zou je dan tot een stevige minderheid behoren.
Even in reactie op Tosca en Dee Dee, ik kan prima onderscheid maken tussen een woordje roepen en aanranding of erger, maar dat wil niet zeggen dat ik het altijd leuk vind. Een vriendelijk complimentje is leuk. Maar die krijg ik zelden. Ik krijg bijna wekelijks dingen als: “je hebt een lekkere kont” of “hee lekker ding/wijf” naar m’n hoofd. Is dat een compliment te noemen? Ik word er juist onzeker van, ik voel me dan echt heel exposed en een beetje vernederd, een paar keer is niet erg, maar omdat het zo vaak gebeurt vind ik het echt schadelijk worden. Het gebeurt ook vaak als ik in het donker alleen over straat loop (lees moet lopen), dan vind ik het eng. Want soms als je ze negeert worden ze kwaad en komen ze achter je aan. Noem me een aansteller, maar als je me zou kennen zou je weten dat ik echt niet van suiker ben.
Wat fluiten betreft, dat doet me niet zoveel, maar ik vind het wel respectloos en onnodig, dat doe je tegen een hond niet tegen een mens, laat staan een wildvreemde.
Ik zie zo vaak een aantrekkelijke man op straat lopen, ga ik daar naar fluiten? Ga ik hem een lekker ding noemen? Nee, net zo min als dat ik hem uit het niets zou uitschelden ofzo, zoiets voelt gewoon ongepast om te doen. Je kunt toch ook iemand mooi vinden zonder er iets van te zeggen? En als het echt heftig is zeg je iets aardigs of flirt je een beetje. Maar als hij zich dan beledigd voelt accepteer je dat toch en ga je niet eisen dat hij je bedankt ofzo?
Maar die mannen doen het te pas en te onpas, ik ben nageroepen door jongetjes van 10, kerels van 80 en alles ertussenin. Ze hebben vaak nog niet eens gekeken hoe ik eruitzie, als ze zien dat er een vrouw aankomt gaan ze gewoon aan ofzo. Het maakt dan ook nauwelijks uit wat je draagt. Ze doen het toch wel.
Ik snap persoonlijk ook niet goed dat sommige vrouwen er gelukkig van worden, haal je geluk uit jezelf en uit de mensen die er voor jou toe doen en niet uit wildvreemde mannen op straat die nul respect voor jou hebben. De meeste vrouwen die ik ken vinden het strontirritant. Maar het is je eigen keus, en ergens heb je er geluk mee, want het scheelt een hoop stress als je er tegen kan. Maar ga alsjeblieft niet doen alsof er geen vrouwen bestaan die het wél vervelend vinden, en ga die vrouwen ook niet veroordelen. Die mannen die vrouwen naroepen en nafluiten hebben gewoon geen respect en dat mogen ze weten ook (dat weten ze eigenlijk al, ze krijgen vaak genoeg een vette bek terug en het is nog strafbaar ook).
Ik snap de vraag van handjesbovendedekens wel. #Metoo is toch ontstaan uit sexueel overschrijdend gedrag door mannen in een machtsposities? Een chantage middel zo je wilt. De hoofdrol in een toppositie niet krijgen als je het bed niet met de regisseur deelt… De rijinstructeur moeten bevredigen omdat hij anders geen examen voor je wilt aanvragen…
Hiermee praat ik overige aanranding en verkrachting absoluut niet goed. Maar vrouwen kunnen prima hun grens, verbaal of nonveraal, aangeven. Mannen hebben daar naar te luisteren. En als het dan toch een keertje te ver gaat door bijvoorbeeld te veel alcohol, dan is dat zeker erg vervelend, maar dit valt toch niet onder #metoo?
Daarnaast raad ik iedereen aan om het NPO3 programma verkracht of niet terug te kijken. Daarin zie je hoe complex sommige situaties zijn en hoe verschillende mensen verschillende opvattingen hebben over wat wel en niet kan.
Ik vind het goed dat gesprek gevoerd wordt, maar laat de #metoo voor misbruik door mannen in een machtspositie .