“Niemand wist van de aanwezigheid van deze gestalte. Niemand wist van de acties van deze man, gecamoufleerd door zijn verfomfaaide overall met olievlekken en de pet verhulde de kleur van zijn haren. Zijn foto pronkte naast het logo van het bedrijf op de toegangspas.

Twee handen gleden in de gereedschapsbox en haalde een zwart, rechthoekig doosje eruit dat zo groot was als zijn handpalm. Voorzichtig bracht hij het doosje naar het knipperende rood toe en bevestigde het ernaast.”

Zo begint de spionagethriller waarvan Lauretta de eerste twee hoofdstukken instuurde voor de wedstrijd. ‘Ik heb veel spionagethrillers gelezen en -films gezien, maar ik miste daarbij toch echte diepgang in de personages’, schreef ze bij haar synopsis.

Doktersroman voor patienten

‘Ik dacht ik stuur het gewoon op en kijk wat er gebeurt’, zegt de verraste Lauretta. ‘Ik verwachtte dit niet.’ Toch is het zeker niet haar eerste schrijfsel. ‘Op de middelbare school was ik al met schrijven bezig, gewoon voor de leuk. Later, toen ik op de polikliniek van het havenziekenhuis werkte, heb ik naar aanleiding van een oproep in het ziekenhuis een soort “doktersroman” geschreven voor patienten. Daarbij werd ik ook begeleid, en vervolgens heb ik bij diezelfde schrijfcoach meer workshops gevolgd. Bij The Writer’s Guide (to the Galaxy) in Rotterdam werk je in groepsverband en maak je je verhaal met feedback van elkaar steeds beter.’

Ze is bezig aan de laatste loodjes van haar hbo-v en werkt als mbo-verpleegkundige én stagiair in het Franciscus Gasthuis in Rotterdam. ‘Het is een zwaar beroep en ik heb wat lichamelijke klachten, dus ik weet niet of ik het tot mijn pensioen volhoud. Dat was ook een reden voor mij om nog hbo te doen, dat geeft meer mogelijkheden voor bijvoorbeeld een managementfunctie.’

Mooie bevestiging

Professioneel schrijverschap is een andere optie, waar ze stiekem van droomt. ‘Ik weet dat je maar tien procent van de verkoopprijs van een boek krijgt als auteur, dus je moet wel veel verkopen om ervan te leven. Dat is eigenlijk te onzeker. Bovendien vind ik mijn beroep als verpleegkundige te leuk. Ideaal zou dus zijn: parttime werken en ernaast schrijven.’

Het winnen van de wedstrijd voelt als een mooie bevestiging, zegt ze: ‘Leuk om te horen dat wat ik schrijf lekker leest en dat het verhaal boeit.’

Lauretta gaat nu door naar de landelijke competitie, die begint met een workshop georganiseerd door het literair agentschap Sebes en Bisseling. Daar kunnen de auteurs hun plan of manuscript verder uitwerken en mogelijk levert dat uiteindelijk een boekcontract op.

Tekst: Edith van Gameren
Foto: via Lauretta Deurloo

Volg ons op Instagram

Wil je op donderdag (rond lunchtijd) het heetste nieuws van afgelopen week in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.